مازندران دارای هزاران هکتار
زمین شالیزاری در این استان می باشد که تولید کننده ده ها تن دانه ی برنج است و جالب
آنکه تولید فراوان برنج در داخل مشتریان فراوانی نیز دارد به طوریکه ایران جزو 5 کشور
بزرگ مصرف کننده برنج در دنیاست، لذا چنین ظرفیت فوق العاده ایی زمینه مناسبی برای
کسب و کار را بوجود آورده و ده ها بازار داخلی
و خارجی را به خود اختصاص داده ، حجم عظیم مصرف این محصول با ارزش اراضی شالیزاری دغدغه
بهداشت و کیفیت آن را نیز موجب گردیده است.
شش ماه کاشت و داشت ساقه های
برنج و برداشت دانه های آن که به شالی معروف است زمینه فعالیت کارخانه های شالیکوبی
را در مازندران بوجود آورد ، ده ها تن شالی در این کارخانه ها به دانه های برنج تفکیک
شده و مستقیما به صورت فله ای به فروش میرسد، دلال ها نیز از این فرصت استفاده کرده
و به خرید شالی یا برنج از کشاورز اقدام می کنند و به عمده در مغازه ها و انبارها به
فروش می رسانند ، برنج فله حداقل 25 درصد از برنج های با برند صنعتی ارزان تر است
و مردم این خطه از دوران قدیم تا به الان از برنج فله ای مصرف می کنند.
یادمان باشد، با ورود برنج های
صنعتی بخشی از مردم به این برنج ها روی آوردند اما همچنان بیش از 70 درصد مردم مازندران
از برنج فله و غیر نظارتی بهداشتی مصرف می نمایند .
این رقم در استان های همجوار
و دیگر استان های کشور تفاوت زیادی ندارد،یعنی صنعت توانسته کمتر از 50 درصد بازار
برنج داخلی را به خود اختصاص دهد و نتوانسته نظر مردم را به خود جلب کند، بنابراین
نشان دهنده آن است مردم فرقی بین برنج صنعتی
و برنج فله ای احساس نکرده و هردو را از نظر کیفیت و بهداشتی یکی می دانند و بعضا
برنج فله ایی را مرغوب تر می پندارند!! برنج های فله ای که به صورت کیسه های 5 تا
50 کیلویی در تمام خواروبارها وجود دارد و عرضه می شود!
مبحث برنج های آلوده خارجی و
داخلی نیز که این روزها بر سر زبان ها افتاده و تمامی ندارد موجب شد تا مصرف کنندگان بین برنج های صنعتی داخلی و خارجی
مردد شوند!!!
اما مصرف برنجی که فله و یا
بدون نظارت باشد، چه عواقبی دارد؟!
در این فرصت به بررسی
بیماریهایی که از طریق این محصول پرمصرف در سر سفره هایمان انتقال پیدا می کند می
پردازیم:
برنج هنگام کاشت ، داشت و برداشت
متحمل آلوگی های آبی ، خاکی و شیمیایی متفاوتی می شود و این آلودگی موجب ورود فلزات
سنگین خطرناکی چون آرسنیک، کادمیوم و سرب به ساختار برنج می گردد.
آیا در برنج فله (کیسه ای بدون کد بهداشتی و بدون نام
صنعتی) توان نظارت و جلوگیری از مصرف هست!!!؟
احتمال آلودگی به فلزات سنگین
، آلودگی های ناشی از روش نگهداری محصولات کشاورزی ، وجود بقایای سموم آلی کلردار که
دسته بزرگی از حشره کش های دفع آفات را تشکیل می دهند و از دیرباز علیه بیماری مالاریا
و نیز آفات و حشرات مورد استفاده قرار می گیرند، آلودگی از طریق انتقال شیمیایی ناشی
از مواد اولیه بسته بندی که برای برنج های فله استفاده می شود از جمله آلودگی های پیش روی برنج های فله هستند
اما مهم ترین مساله وجود غلظت بالای فلزات سنگین است که در بلند مدت بروز بیماری های
متعددی را حاصل خواهد شد.
فلزات سنگین می‌توانند خطرات
جبران ناپذیری برای انسان داشته باشند و انسان را در معرض ابتلا به انواع بیماری‌ها
و سرطان‌ها قرار دهند.
آرسنیک در دراز مدت سبب ایجاد
سرطان کبد، ریه، مثانه و پوست خواهد شد. کادمیوم علاوه بر اینکه سبب نارسایی کلیه میشود
در موارد حاد نیز میتواند به دستگاه گوارش آسیب رساند و آفلاتوکسین به‌طور قطع عامل
ایجاد سرطان کبد است. میزان خطرناک و کشنده آرسنیک، برای فرد بالغ را 200- 120 میلی
گرم است و اگر بیش از 500 نانو مول در لیتر کادمیوم وارد بدن انسان شود، سبب نارسایی‌های کلیه، کبد و
دستگاه گوارش میشود.
فلزات سنگین همچون کادمیوم، سرب
و آرسنیک از طریق هوا، آب، محصولات کشاورزی و دامی وارد مواد غذایی و به‌دنبال آن وارد
بدن انسان میشوند. این فلزات سنگین در بدن جایگزین مواد با ارزشی مثل مس، روی، منیزیم
و کلسیم شده و این امر سبب ایجاد جهش ژنی نیز می‌گردد به این معنا که دیگر سلول‌های
بدن نمی‌توانند وظایف خود را به درستی انجام دهند و مختل میشوند. وقتی این اتفاق افتاد
انسان مستعد به ابتلای انواع بیماری‌ها و سرطان‌ها میشود.
آیا در برنج فله (کیسه ای بدون کد بهداشتی و بدون نام
صنعتی) توان نظارت و جلوگیری از مصرف هست!!!؟
حال جای سوال دارد
برنج های فله که هیچ نظارتی در امر بهداشت و کیفیت آنها وجود ندارد چگونه قابل اعتمادتر
از برنج های صنعتی هستند؟ برنج های صنعتی که در کارخانه ها با برندهای متفاوت و نظارت
دستگاههای نظارتی و بهداشتی بهره برداری میشوند!
چگونه مدار مواد سمی در برنج
های فله اندازه گیری میشود و نسبت به ایمنی
آن اطمینان وجود دارد؟ اصلا نهادی برای نظارت بر مقدار آلودگی برنج های فله وجود دارد؟
دلیل مقام اول بیماری گوارشی
مازندرانی ها در کشور و تعداد قابل توجه کودکان مازنی مبتلا به سرطان چیست؟
70 درصد از مردمی که حداقل هفته
ای چهاربار به طور میانگین از برنج استفاده می کنند مستقیما در معرض خطرناک ترین بیماری
ها و عوارضی هستند که در بلند مدت نصیب آنها می شود. یقینا برنج فله از اصلی ترین دلایل
بیماری هایی چون سرطان ، عفونت ، سکته های قلبی و عروقی است که در مازندران بیشترین تعداد را دارند.
یقینا ورود صنعت در این بخش و
استقرار سامانه های بهداشتی و ترغیب و تشویق نتنها مردم مازندران بلکه مردم سراسر کشور
به مصرف برنج های صنعتی شاهد کاهش بیماری های مربوط به برنج فله ای خواهیم بود و با
یک سیاست گذاری درست موجب اشتغال بسیاری از جوانان و سرمایه گذاران در این عرصه خواهیم
بود.
اگر برنج ها با برندهای مشخص
تولید شوند یقینا در صورت آلودگی بسیار راحت تر قابل شناسایی و پیگیری خواهند بود اما
برنج فله ای که حامل نوعی آلوگی است که مشخص نیست در کجا تولید و با چه برنج هایی مخلوط
شده چگونه می توان نسبت به جلوگیری از نشر گسترده آلوگی آن اقدام کرد؟؟
آیا ایجاد فقط یک نوع آلودگی
در برنج فله و پخش سراسری آن در کشور و مصرف مردم و مسمومیت و ابتلا به بیماری در مصرف
کنندگان موجب بروز یک اپیدمی فعال و فراگیر در کشور نخواهد بود؟
آیا شناسایی برنج آلوده با یک
برند مشخص آسان تر است یا برنج فله ای که معلوم نیست در کجا تولید شده و به چه مکانهایی
فرستاده شده؟؟
مشکل دیگر برنج فله،
عدم صادرات، ارز آوری،
کسب جایگاه برون مرزی و عدم ایجاد توسعه اقتصادی و اشتغال آن است!
پس چرا برای این
اعتبارات برنج با نظارت و برند معتبر استفاده نکنیم!!!؟؟؟
مشکل دیگر برنج فله، عدم صادرات
آن است! چون کشورهای خواهان برنج هرگز خریدار محصولی نخواهند بود که گواهینامه استاندارد
iso
جهانی ندارد و دریافت گواهینامه استاندارد جهانی فقط در صورت صنعتی شدن
یک محصول امکان پذیر خواهد بود. برنج فله که خود پتانسیل بیماری های متفاوت در بین
مردمش شده چگونه میتواند در بازارهای جهانی جایی پیدا کند؟؟
مطمئنا مردم با چنین مواردی آشنایی ندارند،
همه باید تلاش کنیم و دست در دست هم دهیم برای نسلی سالم و
شاد
مطمئنا مردم با چنین مواردی آشنایی
ندارند و در صورت هوشیاری نسبت به عدم خرید برنج فله ترغیب می شوند این فرصتی مغتنم
خواهد بود تا صنعت در این حوزه ورود پیدا کرده و زمینه اشتغال بسیاری را به صورت مستقیم
و غیر مستقیم ایجاد کند.
امیدست باهمکاری و تعامل مردم
، صنعتگران ، کشاورزان و مسئولان به سمت صنعتی شدن برنج فله گام برداریم و نسبت به
بهداشت و سلامت مردم فعالیت های مثمر ثمری انجام دهیم ، آری هزینه دارد اما
نظارت بر سلامت
ایجاد اشتغال
گردش مالی و اعتباری
صادرات و ارز آوری
و در نهایت توسعه اقتصادی کشور در انتخاب صحیح و آگاهانه ی مردم، اطلاع رسانی رسانه ای، نظارت ارگانهای دولتی و اعلام خطری است که سلامت و نشاط خودمان و آنانی که دوستشان داریم را به همراه می آورد.
مردم بدانند، هر روز در سر سفره چه مصرف می کنند و مسئولان اقدام کنند
به امید توجه....... . این هشدار را جدی بگیرید
حسین
زحمتکش
شبکه
خبری صنایع غذایی ایران، فودنا