محمود حاج رحیمی - کارشناس کشاورزی -اظهار کرد: نگاه بخش سیاسی همواره تاکید بر خودکفایی در محصولاتی همچون گندم و برنج است در حالی که تاکید غیراصولی بر تولید یک محصول خاص باعث هدررفت منابع می‌شود و اساسا روشی غیراقتصادی است.
وی در نظر گرفتن منابع موجود در برنامه‌ریزی برای کشت محصولات را ضروری دانست و گفت: در تولیدات کشاورزی بستر اقتصادی، شرایط اقلیمی، استعدادهای درون بخشی، ثبات نرخ ارز و بسیاری دیگر از مولفه‌ها باید مورد لحاظ قرار گیرد.
حاج رحیمی ادامه داد: بخش کشاورزی ابتدا باید وارد بازار جهانی شود سپس به تولید محصولات بر اساس مزیت نسبی بپردازد. ایجاد ساختار مناسب کلان اقتصادی و اجازه دادن به مکانیزم قیمت به صورت واقعی، راه‌های کمک به تولید است.
این استاد دانشگاه صرف بیش از حد انرژی و منابع برای تولیدات کشاورزی را غیرعلمی دانست و گفت: آخرین شاخص‌ها و تعریف‌ها از امنیت غذایی مخالف این نگرش است و برنامه‌ریزی بر مبنای تئوری توطئه منطقی نیست و کاربردی در اقتصاد امروز جهان ندارد.
وی با بیان این‌که اقتصاد کشاورزی باید برنامه محور باشد، اظهار کرد: در نظر گرفتن شرایط و رفاه عمومی منجر به تشویق تولیدکنندگان و تقویت بنیه کشاورزی می‌شود که در بخش کشاورزی کمتر به آن توجه شده است.
به گفته حاج رحیمی شناخت ساختارهای تولید از وضعیت کلان اقتصادی راهی برای پی بردن به نیازهای غذایی استراتژیک است.
وی تصریح کرد: نیازی نیست ما به کشاورزان دیکته کنیم که گندم محصول مهمی است بلکه دولت با ایجاد ثبات در ساختار کلان اقتصادی و کنترل نرخ تورم، می‌تواند سیاست‌های هدایتی و حمایتی خود را برای تولید محصولات به کار گیرد و از دخالت مستقیم در تولید پرهیز کند.
این کارشناس کشاورزی تاکید کرد: نیاز غذایی و محصولات راهبردی را بازار تشخیص می‌دهد.
حاج رحیمی با بیان این‌که برنامه‌ریزی بر پایه خودکفایی به هدررفت منابع از جمله منابع ارزشمند آبی منجر می‌شود، گفت: تولید باید بر مبنای توان اکولوژیک و منابع طبیعی صورت گیرد؛ کشور ما همواره با کم‌آبی مواجه است و باید بهترین استفاده را از منابع آبی ببریم. استفاده بهینه از آب یک کار پیچیده اقتصادی است.
وی تعریف صحیح از محصولات استراتژیک را وظیفه بخش اقتصادی دانست و گفت: اگر با دید سیاسی به مقولات اقتصادی نگاه شود برنامه‌ریزی شکل نمی‌گیرد.
حاج رحیمی اظهار کرد: اختصاص یارانه به کشاورزان آنها را به سمت استفاده از منابع محدود بخش کشاورزی سوق می‌دهد؛ ما با این کار تخصیص منابع کمیاب را به هم می‌ریزیم و نتیجه آن خشکی رودخانه‌ها و دریاچه‌ها، فرسایش خاک، تخریب جنگل و ... می‌شود.
این کارشناس کشاورزی در عین حال اختصاص یارانه به بخش کشاورزی را در شرایط فعلی به داروی مسکن تشبیه و تاکید کرد: در کشوری که تورم بالاست تولید، ضرر است؛ بنابراین دولت مجبور به دادن یارانه به کشاورزان است.
وی افزود: دادن یارانه نتیجه کم‌کاری‌های گذشته در بخش کشاورزی است که این روش باید در آینده اصلاح شود. ایجاد ثبات در ساختار بخش کشاورزی تنها راه حمایت از تولید است.
ایسنا