مسئولان از انجمن صنایع همگن غذایی و دارویی مازندران یاد بگیرند!!

به گزارش فودنا، خاتمی رئیس انجمن صنایع همگن غذایی و دارویی مازندران در نشست خبری که در دفتر این انجمن برگزار شد  گفت : صنعتگران  عادت کرده اند  به اطلاعاتی که دولت در اختیار آنها قرار میدهد اکتفا کنند که این اطلاعات نیز  با روش های نامناسب،  پردازش و استفاده میگردد ، دولت خود را مرجع اطلاعات آماری در صنایع میداند اما  تا به حال اطلاعاتی که در حوزه صنایع غذایی در اختیار ما گذاشته و به آنها رجوع میکنیم وجود خارجی ندارد و اطلاعات واقعی از صنعت غذایی استان نیست و ما را به راهکار و نتیجه ای رهنمون نمیکند.

 وی در مورد فعالیت دولت و وعده هایی که به صنتعگران میدهد اظهار داشت : سخنان و شعارهای دولت موجب نگرانی صنعتگران حوزه صنایع غذایی مازندران شده چون این سخنان و شعارها مبتنی بر یک اصول مطالعاتی از صنعت غذایی کشور نیست ، در همه جای دنیا بحث اقتصاد آزاد مطرح میشود که مبتنی بر بازار عرضه و تقاضاست که روند بازار را تغییر میدهد این بعنوان یک اصل کلی در اقتصاد دنیا پذیرفته شده  اما یک اصل که حالت کلی  دارد در همه ی اجزا بخصوص در صنعت و بویژه  صنعت غذا که با سلامت و جان مردم  ارتباط دارد قابل اجرااست؟ با توجه به اقتصاد آزاد که در دنیا مرسوم است ما باید دولت را از برنامه های اقتصادی مبرا بدانیم؟؟ اگر این اصل درست بود دیگر کشور های اروپایی و آمریکایی دچار بحران اقتصادی نمیشدند. اینطور نیست که صرف اقتصاد آزاد بسته به عرضه و تقاضا راهکار همه ی مشکلات اقتصادی باشد و این تفکر که دولت بر ان اصرار دارد موجب نگرانی حداقل صنعتگران عرصه مواد غذایی مازندران شده است البته من به این اصل مرسوم در دنیا احترام میگذارم ولی باید پذیرفت در همه ی کشور ها مبرا شدن دولت از اقتصاد  به صورت صد در صد وجود ندارد و دولت  استثناهایی  قائل میشود یعنی دولت در حوزه صنایعی که با سلامت مردم و دانش و آگاهی سرو کار دارد ارتباط و دخالتش را قطع یا حتی کمرنگ نمیکند.

خاتمی در تایید اظهارتش گفت : لبنیات یکی از صنایع مهم کشور است زمانیکه این صنعت را به بازار عرضه و تقاضا بسپاریم و دولت در آن هیچ نقشی نداشته باشد و به دلیل عدم حضور دولت فردی در یک واحد تولیدی شیر نسبت به افزایش قیمت مبادرت کند حال چه خدمتی به بازار عرضه و تقاضا شده ؟ فقط عده ای از این فرصت برای سودجویی بیشتر استفاده میکنند و مردم عملا از یک محصول کیفی و ثمربخش محروم میگردند پس نتیجه میگیریم که در این حوزه حاکمیت و دولت باید ورود پیدا کند در غیر اینصورت حق بسیاری از مردم ضایع میشود.اینها گفته شد تا بگویم وقتی وارد بحث صنعت غذا میبشویم و از عرضه و تقاضا صحبت میکنیم این انتظار را داریم که دولت ضور فیزیکی داشته باشد و  از امنیت غذایی مردم در کمیت و کیفیت دفاع کند.

وی در مورد ضرورت نیازمندی به آمار و اطلاعات دقیق از وضعیت صنایع غذایی مازندران گفت : بعد از هدفمندی یارانه ها  تعدادی از صنایع رانتی که عموما با یارانه ها ارتزاق میکردند  دچار ریزش شدند لذا آمار دقیق و درستی از تعداد آنها در دست نبود و انجمن نیز همان آمار و ارقام دولت را در اختیار البته  با علم به این قضیه که این آمار و ارقام متناسب با وضع موجود نیست اما چون انجمن خود اماری نداشت نمیتوانست نسبت به اطلاعات ارائه شده موضع انتقادی داشته باشد لذا موجب شد تا خود نسبت به جمع اوری اطلاعات از وضعیت صنعت غذایی استان مازندران اقدام کند.

وی در مورد اطلاعات ارائه شده توسط دولت بیان داشت: جالب است که هر وزارت خانه آمار های خاص خود را ارائه و اطلاعات انها باهم فرق میکرد برای مثال وزرات جهاد کشاورزی از تولید روزانه 1900 کیلو شیر سخن میگفت اما انجمن مشاهده میکرد که تولید شیردر استان مازندران  بیشتر از 600 کیلو نیست و این نشان از خلا وجود یک منبع اطلاعاتی به روز و دقیق از وضعیت صنعت غذایی استان مازندران بود.

وی نقطه آغاز شروع جمع آوری اطلاعات  را در طرح سوالهایی توسط انجمن دانست و اظهار داشت :در ابتدا جهت شروع فعالیت و ایجاد یک نقشه راه سوالهایی را مطرح کردیم از قبیل اینکه چند درصد از صنعت غذایی استان در حال فعالیت است ؟ صنایع غذایی مازندران با چند درصد از ظرفیت خود مشغول به کار هستند؟ چند واحد تولیدی تعطیل و چند واحد فعال اند؟ اشتغال در صنعت غذایی استان در چه وضعیتی است؟ البته این پرسش ها موجب شد تا این نیاز را درخود احساس کنیم که صنعت غذایی استان از نبود یک منبع اطلاعاتی درست و دقیق رنج میبرد لذا برخود دانستیم تا نسبت به جمع اوری اطلاعات و تدوین بانک اطلاعاتی از ظرفیت ها و چالش های صنعت غذایی استان همیت به خرج دهیم و با کیفیتی درخور توجه نسبت به تدوین و تنظیم اطلاعات جمع اوری شده اقدام کنیم و قصد داریم این اطلاعات را در اختیار مسئولان شهری و استانی قرار داده و به نوعی در یک شبکه به تمامی شهرک ها ی صنعتی تزریق گردد تا این اطلاعات توسط انها مطالعه شده و مورد بازبینی قرار گیرد تا صیقل خورده وبه صورت یک بانک اطلاعاتی ، مورد مقبول تمامی فعالان صنعت غذایی استان گردد.

رئیس انجمن صنایع همگن غذایی و دارویی مازندران منابع مالی اختصاص یافته به صنعت غذایی را محدود دانست و گفت: چون اطلاعات درستی از صنایع غذایی مازندران در دست نبود لذا منابع مالی حمایتی از صنعت غذایی استان ناعادلانه بین همه واحدها تزریق میشد در صورتیکه واحدهایی هستند که با تزریق منابع مالی محدود  از رکود خارج نمیشوند و در مقابل  صنایعی وجود دارد که با یک حمایت مالی اندک میتوان تا حدودی انها را از رکود خارج کرد و در جهت رشد تولید قرار داد اما چون اطلاعات دقیقی ازا این دو نوع واحد های تولیدی وجود نداشت منابع مالی ناعادلانه و غیر اصولی بین همه واحدهای تولیدی صنعت غذایی مازندران تزریق میگشت لذا  با توجه به این مهم انجمن درصدد آن برامد تا در این پروژ به شناسایی واحدهایی بپردازد که با  تزریق درست مالی از رکود خارج میشوند .

 وی افزود: از سال 89 شوک بزرگی به دلیل اجرای هدفمندی یارانه ها به پیکره صنعت غذایی کشور وارد شد که شاهد ریزش ، افت و کاهش توان تولیدی واحدهای صنعت غذایی کشور بودیم لذا به صورت مجزا واحدها را در سه دسته تمیز دادیم.

 گروه 1 واحدهایی هستند که از زمان هدفمندی یارانه تا به امروز ثبات یا توسعه تولید و منابع داشتند. گروه 2 واحد هایی هستند که خود را حفظ یا اندکی افت کرده اند به طوریکه در مجموع با ظرفیت بیش از 50 درصدی فعالیت میکنند. گروه 3 واحدهایی هستند که تقریبا معلوم حال اند یعنی دچار ریزش های شدید شده و با حداقل ظرفیت در حال فعالیت اند .

وی دو گروه 1 و2 را مکمل همدیگر دانست و گفت: ما در انجمن به این معتقدیم باید گروه 1و2 را در کنار هم قرار داده تا گروه 1 از ظرفیت های بلاستفاده گروه 2 بهره مند  بدین گونه ظرفیت های تولیدی  گروه 1 افزایش یافته و گروه 2 نیز از بحران پیش رو نجات پیدا میکند، بسته به این اصل از دولت انتطار داریم منابع مالی محدودش در صنعت غذایی را به این دو گروه اختصاص دهد تا این دو گروه موجب همپوشانی یکدیگر جهت افزایش ظرفیت تولید و خروج از رکود شوند.

خاتمی در پاسخ به این سخن که مازندران استان کشاورزی است و باید صنایع تبدیلی در آن دائر گردد گفت: کمتر از 20 درصد ماده اولیه صنعت غذایی مازندران در استان تولید میشود و یعنی 5برابر ماده اولیه مورد نیاز واحدهای تولیدی صنعت غذایی مازندران  از خارج استان تامین میگردد لذا این آمار و ارقام دومسئله را خاطر نشان میشود ، اینکه مازندران از حداقل ظرفیت کشاورزی خود استفاده می کند یا با تمام پتانسیل موجود توان تامین مواد اولیه صنعت غذایی استان را ندارد ، حال با توجه  به این دومسئله  چگونه میتوان به بقای صنایع تبدیلی  در مازندران امید داشت ؟

وی صنعت غذایی مازندران را در در 9 گروه تقسیم کرد و گفت : صنعت غذایی استان در بانک طلاعاتی ما به صنایع لنبی ، صنایع آرد ، فرآورده های گوشتی ، روغن ، صنایع بسته بندی ، کنسروهای غیرگوشتی ، فرآورده های تبدیلی آرد ، نوشیدنی و کشتارگاه تقسیم شده اند ، بسته به اطلاعات جمع آوری شده در دو گروه واحدهایی که از سازمان صنعت ، معدن و تجارت مجوز گرفته اند و واحدهایی که مجوز از وزارت جهاد کشاورزی اخذ کرده اند این واحدها را تقسیم کردیم. ما واحدها را از منظر تعدادی و ظرفیتی به صورت جزئی در هر شهرستان مورد  بررسی قرار دادیم.

وی در مورد چگونگی شناسایی صنایع غذایی استان گفت:ابتدا برای شروع کار به بانک های اطلاعاتی نهادهایی چون دانشگاه علوم پزشکی ، سازمان صنعت معدن و تجارت ، سازمان جهاد کشاورزی و موسسه استاندارد بسته به پروانه های بهره برداری و گواهی استاندارد صادر شده از این نهاد ها مراجعه کردیم سپس برای ایجاد یک پایه اطلاعاتی قوی و منطبق بر واقعیت به مذاکراه و جلسه های متعدد با مدیران واحدهای تولیدی صنعت غذایی استان مبادرت کردیم لذا چون جمع اوری وتنظیم اطلاعات به صورت تخصصی و کارشناسانه از مدیران واحدهای تولیدی انجام شد  شاهد خطای بسیار کمی در امار و ارقام بدست آمده هستیم.

وی در مورد واحدهای تولیدی صنعت غذایی مازندران  که از وزارت صنعت ، معدن و تجارت و وزارت جهاد کشاورزی مجوز و پروانه بهره برداری گرفته اند گفت: 450 واحد تولیدی در صنعت غذایی استان مازندران پروانه بهره برداری کسب کرده اند که از این میان 315 واحد از سازمان صنعت ، معدن و تجارت و 135 واحد از سازمان جهاد کشاورزی مجوز فعالیت و پروانه بهره برداری کسب کرده اند که از این تعداد واحدهایی که از سازمان صنعت ، معدن و تجارت مجوز گرفته اند در حال حاضر 135 واحد فعالیت تولیدی دارند و تعداد واحدهای مجوز گرفته از سازمان جهاد کشاورزی 35 واحد مشغول به کار هستند یعنی صنعت غذایی استان مازندران از نظر تعداد  با توان 50 درصدی فعالیت میکند

وی گفت : در حال حاضر 33 درصد از صنایع لبنی ، 95 درصد از صنایع آرد ، 60 درصد از صنایع فراورده های گوشتی ، 75 درصد از صنایع روغن ، 26 درصد از صنایع بسته بندی ، 50 درصد از صنایع کنسرو های غیر گوشتی ، 30 درصد فرآورده های آرد ، 50 درصد از صنایع نوشیدنی و 100 درصد از کشتارگاه های استان مازندران فعال هستند.

خاتمی در مورد توان ظرفیتی صنعت غذایی مازندران گفت: در حال حاضر صنایع لبنی با ظرفیت 34 درصد ، صنایع آرد 30 درصد ، فرآورده های گوشتی 35 درصد ، روغن 65 درصد ، بسته بندی 4 درصد ، فرآورده های آرد – کیک و کلوچه 10 درصد ، ماکارونی صفر درصد (6 واحد تولیدی ماکارونی غیر فعال هستند) ، نان حجیم 4 درصد – صنایع نوشیدنی(آبمیوه و نوشابه) 35 درصد ، کنسانتره 20 درصد ، آبمعدنی با 83 درصد و کشتارگاه با 75 درصد فعالیت میکنند.

وی از ظرفیت اشتغال 18 هزار نفری در صنایع غذایی استان سخن گفت و یبان داشت با اشتغال 13 هزار نفر به صورت مستقیم در صنعت غذایی استان 70 درصد ظرفیت اشتغال این صنعت محقق شده است البته این تعداد با ضریب 4، تعداد شغلهای غیر مستقیم مربوط به صنعت غذایی مازندران را شامل میشود.

وی گفت از این تعداد ده هزار نفر در واحدهایی مشغول به فعالیت هستند که از سازمان صنعت معدن و تجارت مجوز فعالیت دارند و مابقی مربوط به واحدهایی میشود که از وزارت جهادکشاورزی جواز فعالیت گرفته اند.

رئیس انجمن صنایع همگن غذایی و دارویی استان مازندران مقدار مواد اولیه مصرفی سالانه در صنایع تبدیلی استان را به صورت تقریبی 700 هزار تن شیر خام ، 4هزار تن شیر خشک ، 500هزار تن گندم  ، 14 هزار تن آرد گندم ، 17 هزار تن روغن ، 37 هزار تن شکر، 900 تن تخم مرغ، 30 هزار تن گوشت قرمز ، 105 هزار تن گوشت مرغ ،  2 هزار تن ماهی های کنسروی  ، 4هزار تن نمک ، 400 تن قند ، 3 هزار تن حبوبات، انواع ادویه 500 تن ، 900 تن سویا ، 300 تن چای ،  250 هزار تن روغن خام ، 70 هزار تن رب گوجه ، 4 هزار تن سرکه ، 11هزار تن گوجه ، ا2500 تن انواع میوه ، 2500 تن صفیجات و 800 تن انواع سبزی  اعلام کرد.

وی در مورد پراکندگی واحدهای تولیدی در صنعت غذایی استان اظهار داشت: 52 واحد در آمل ، 26 واحد در ساری ، 21 واحد در بابل ، 14 واحد در بابلسر ، 14 واحد در سواد کوه ، 14 واحد در قائمشهر ، 13 واحد در بهشهر ، 10 واحد در تنکابن ، 9 واحد در نور ، 6 واحد در محمودآباد ، 5 واحد در نکا ، 4 واحد در جویبار ، 4 واحد در نوشهر ، 3 واحد در گلوگاه و 2 واحد در چالوس مشغول به فعایت اند.

خاتمی از کل واحدهای تولیدی فعال در استان ، 22 واحد درصنایع  لبنیات ، 18 واحد در صنایع آرد ، 21واحد در صنایع فرآورده های گوشتی (کنسرو ها ، سوسیس و کالباس)، 11 واحد صنایع روغن ، 20 واحد صنایع نوشیدنی ، 26 واحد بسته بندی ، 26 واحد کنسرو غیر گوشتی و 16 واحد کشتارگاه را فعال و مشغول به فعالیت اعلام کرد.

وی خاطر نشان شد: طبق بررسی های ما 60 تا 85 درصد قیمت تمام شده محصولهای صنعت غذایی مازندران را مواد اولیه به خود اختصاص میدهد ، هزینه بسته بندی نیز 7 تا 40 درصد این هزینه را شامل میشود، حقوق و دستمزد 3 تا 12 درصد و هزینه های دیگر 3 تا 5 درصد قیمت تمام شده محصول را به خود اختصاص میدهند.

وی در مورد تامین مواد اولیه گفت : شیر خشک ، شکر ، تخم مرغ و گوشت قرمز مورد نیاز واحدهای تولیدی صنعت غذایی مازندران به طور کامل خارج استان تامین میگردد و 20 درصد نمک و گندم مورد نیاز در استان تامین میشود.

حسین زحمتکش/ فودنا- مازندران