پیمان فروهر ، ضمن تکذیب این گفته که آب‌های معدنی بسته‌بندی شده درواقع همان آب شرب شهری هستند، گفت: محمدحسین عزیزی مدیر کل فرآورده‌های غذایی و آشامیدنی سازمان غذا و دارو، ساعاتی پیش این سخن را طرح کردند که باعث تعجب من شد.
وی ادامه داد: من امیدوارم که این گفته برداشت غلط از سخنان ایشان باشد. اگر در واقعیت چنین سخنی طرح شده باشد باید بگویم که ایشان از یک سو تمام مجموعه صنعت بسته‌بندی آب در کشور و از سوی دیگر عملکرد دستگاه‌های نظارتی را زیر سوال بردند.
به گفته این فعال اقتصادی، سازمان ملی استاندارد و سازمان غذا و دارو دو نهاد مسئول در نظارت بر تولید و کیفیت آب‌های آشامیدنی و آب‌های معدنی هستند.
فروهر با اشاره به تولیدات صنعت بسته‌بندی آب در کشور، گفت: دو محصول جداگانه به نام آب آشامیدنی و آب معدنی تولید می‌شود. کارخانه‌های تولیدکننده آب‌معدنی از آب‌های زیرزمینی و چشمه برای تهیه محصول خود استفاه می‌کنند.
وی با بیان اینکه آب معدنی تعریف خاصی دارد، افزود: آب معدنی بسته‌بندی شده باید آنالیز 4 فصل را داشته باشد. علاوه بر این آزمایش‌های صورت گرفته در آنها باید نشان‌دهنده ثبات و پایداری در کاتیون‌ها و املاح باشند.
این فعال اقتصادی مکان استخراج آب معدنی را مهم عنوان کرد و افزود: مناطق بکر که آلوده به آلاینده‌های شهری و روستایی نباشد اولویت استخراج آب معدنی هستند. این در حالیست که می‌توان برای بسته‌بندی آب آشامیدنی از هر آب زیرزمینی برداشت کرد اما باید اصول تصفیه به‌گونه‌ای در آن صورت بگیرد که ایمن به‌دست مصرف‌کنندگان برسد.
وی بابیان اینکه در تهیه آب معدنی نوع تصفیه دارای اهمیت است، خاطر نشان کرد: باید تصفیه‌ها به‌صورت فیزیکی باشد این درحالیست که در آب‌های آشامیدنی جغرافیا مهم نیست و می‌توان وسط شهر از چاه آب استخراج کرد در تصفیه آب آشامیدنی می‌توان از آخرین تکنولوژی استفاده کرد تا در نهایت محصول ایمن شود.
به گفته فروهر، آب آشامیدنی نیازمند داشتن آنالیز 4 فصل نیست.
وی با اشاره به ممنوعیت واردات آب معدنی و آشامیدنی، گفت: کشورهای عراق و افغانستان بازارهای هدف صادراتی ما در صنعت بسته‌بندی آب بودند که متاسفانه چالش‌های امنیتی این کشورها بازار آنها را روی تولیدات ما بست و در حال حاضر آمار صادراتی ما صفر است.
فروهر در پایان درباره دلایل گرانی آب بسته‌بندی، گفت: باید بگویم که تولیدکنندگان آب بسته‌بندی به هیچ عنوان مایل به افزایش نرخ محصول نیستند چرا که در 90 درصد شهرهای ایران آب شرب شهری جایگزین محصول ما موجود است اما هزینه مواد اولیه و حمل و نقل چاره‌ای جز افزایش نرخ را برای ما نگذاشت.