محققان بیش از ۴۹۰ هزار آمریکایی مسن را زیر نظر گرفتند و دریافتند ۲۰ درصد با بیشترین مصرف ماهی، تقریباً یک چهارم بیشتر در معرض خطر ابتلاء به این بیماری در طی ۱۵ سال بودند، در مقابل ۲۰ درصدی که کمترین مصرف ماهی را داشتند.
با این حال، کارشناسان تاکید کردند که یافته‌ها فقط یک رابطه را نشان می‌دهند و نمی‌توانند مستقیماً غذاهای دریایی را عامل این موضوع دانست.
«یونیونگ چو»، محقق اصلی از دانشگاه براون رودایلند، گفت: «دلیل این رابطه مشخص نیست. اما یک فرضیه این است که ماهی عامل بروز سرطان پوست نیست، بلکه وجود آلاینده‌هایی مانند جیوه و PCB ها که می‌توانند در سطوح نسبتاً بالایی در برخی از ماهی‌ها وجود داشته باشند، عامل این ارتباط هستند.»
چو خاطرنشان کرد: «تحقیقات گذشته قرار گرفتن در معرض جیوه را با خطرات بالاتر ملانوم و سایر سرطان‌های پوست مرتبط دانسته است.»
با این حال، او گفت: «نظریه آلاینده‌ها دقیقاً همین است. این اولین مطالعه‌ای است که این ارتباط را نشان می‌دهد. ما به تحقیقات بیشتری برای تکرار این یافته‌ها نیاز داریم تا بتوانیم هر گونه توصیه غذایی را ارائه دهیم.»
این یافته‌ها، بر اساس بررسی ۴۹۱۰۰۰ آمریکایی ۵۰ تا ۷۱ ساله است که به مدت ۱۵ سال تحت نظر بودند. در ابتدا، آنها پرسشنامه‌هایی را در مورد رژیم غذایی، ورزش و عادات سیگار و نوشیدنی تکمیل کردند.
در طول دوره مطالعه، فقط بیش از ۵۰۰۰ شرکت‌کننده مبتلا به ملانوم بدخیم تشخیص داده شدند، در حالی که تقریباً ۳۳۰۰ نفر به ملانوم خفیف مبتلا شدند، حالتی که سلول‌های ملانوم "پیش سرطانی" در لایه بالایی پوست هستند اما به لایه‌های عمیق‌تر نفوذ نکرده‌اند.
تیم تحقیق دریافت افرادی که در ۲۰ درصد اول بیشترین میزان مصرف ماهی قرار داشتند، در مقایسه با شرکت‌کنندگانی که کمترین میزان ماهی را مصرف می‌کردند، ۲۲ درصد بیشتر در معرض خطر ملانوم بدخیم و ۲۸ درصد بیشتر در معرض خطر ملانوم خفیف قرار داشتند. گروه با بیشترین میزان مصرف، معمولاً روزانه ۴۳ گرم ماهی مصرف می‌کردند.
به گفته محققان، مطالعات آینده می‌تواند بررسی کند که آیا گونه‌های خاص ماهی با خطر بالاتر ملانوم مرتبط هستند یا خیر.