به تازگی شرکت صنایع غذایی زرماکارون مدعی شده است که توان ورود به صنعت خودروسازی کشور با تیراژ سالیانه یک میلیون دستگاه را دارد. پیگیری ایرنا نشان می‌دهد این شرکت در دولت گذشته مجوز چنین فعالیتی را گرفته است که با توجه به روابط حسنه آن با مقام‌های دولت گذشته، عجیب هم نیست.
بررسی سوابق شرکت یاد شده، ابهامات و شائبه‌هایی را در خصوص امکان ایجاد قطب سوم خودروسازی ایجاد کرده است. آنجایی که احتمال می‌رود سوژه انحرافی برای افکار عمومی به منظور تاثیر بر سهام‌داغ‌کنی باشد و شاید اصلاً تا پنج سال دیگر خبری از خودروسازی نباشد.
مسوولان شرکت مذکور بهتر است پاسخ دهند که آیا ادعای ورود یک شرکت بدون هیچ سابقه‌ای در صنعت خودروسازی به این صنعت، یک کار تبلیغاتی نیست؟ راه‌اندازی کارخانه خودروسازی نیازمند میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری است، آیا این شرکت چنین سرمایه‌ای دارد؟ اگر قرار است از طریق دریافت وام این سرمایه تامین شود، آیا این شرکت به بانک‌ها هیچ‌گونه بدهی ندارد؟ آیا زمین کارخانه خودروسازی مدنظر نیازمند اخذ مجوز تغییر کاربری نیست؟
برپایه این گزارش، ابهام در چگونگی تشریفات مزایده خریداری زمین تخصیص یافته برای راه اندازی سایت «زرخودرو» در حوالی شرکت سیمان آبیک و موقعیت جغرافیایی و محیطی آن که نیاز به هزینه سرمایه‌گذاری دست‌کم پنج ساله دارد و از طرفی دلیل طرح این موضوع در شرایط فعلی، قابل تامل است.
با توجه به مستندات امیدنامه عرضه اولیه ۲۵ درصدی سهام «زرنام» و تعهد محضری مدیریت این شرکت مبنی بر واریز مبالغ حاصل از عرضه اولیه به حساب بانک توسعه صادرات ایران بابت تسویه بدهی ارزی ۱۰۰ میلیون یورویی، نشان می‌دهد که این شرکت عملا پولی در بساط ندارد که به فروش دارایی‌ها روی آورده است.
بنابراین سودای تولید خودرو برای این شرکت فعلا در حد یک حرف خواهد بود. مگر اینکه کنسرسیومی متشکل از صنعت غذایی با آورده نقدی بالا بخواهند در واردات یا مونتاژ خودرو سهیم باشند.