ایران با تولید سالیانه حدود 4 میلیون تن سیب، یکی از تولیدکنندگان اصلی این محصول در جهان است. صادرات سیب نه تنها درآمد ارزی قابل قبولی برای کشور به همراه دارد، بلکه به اشتغالزایی و توسعه مناطق روستایی نیز کمک میکند. با این حال، چالشهای متعددی در این مسیر وجود دارد که اگر به درستی مدیریت نشوند، میتوانند به کاهش رقابتپذیری ایران در بازارهای بینالمللی منجر شود.
مشکلات تعهدات ارزی
جعفر نیکزاد، عضو کمیسیون کشاورزی اتاق ایران، اظهار داشت که یکی از مهمترین چالشهای این حوزه، تعهدات ارزی است. صادرکنندگان به دلیل تفاوت نرخ ارز رسمی و بازار آزاد در بازگرداندن ارز صادراتی دچار زیان هستند و این موضوع باعث میشود که صادرکنندگان تمایلی به ادامه فعالیت در این بخش نداشته باشند.
سیاستهای ناگهانی و غیرکارشناسی
نیکزاد به تدوین و اجرای سیاستهای ناگهانی و غیرکارشناسی اشاره کرد و تأکید کرد که تصمیمات ناگهانی دولت در سالهای اخیر، از جمله ممنوعیت صادرات سیب در پیک صادراتی و اعمال تعرفههای بالا، صادرکنندگان را با مشکلات عدیدهای مواجه کرده است.
مشکلات بانکی و نقل و انتقالات ارزی
صادرکنندگان سیب به هند با مشکلات بانکی مواجه هستند. بانک مرکزی روپیه حاصل از صادرات به هند را با نرخی پایینتر از بازار مبادله میکند که این تفاوت نرخ به ضرر صادرکنندگان تمام میشود.
کمبود زیرساختهای حملونقل
کمبود زیرساختهای حملونقل مانند کمبود کشتی در بندرعباس مانع از حمل بهموقع سیب به مقصد صادراتی میشود و در نتیجه هزینههای زیادی به صادرکنندگان تحمیل میکند.
پیشنهادات برای بهبود وضعیت
این فعال اقتصادی پیشنهاد داد که حذف یا کاهش تعهدات ارزی به ویژه برای محصولات فسادپذیر مانند سیب، هماهنگی بیشتر بین نهادهای دولتی، تسهیل و اصلاح فرآیندهای اداری، مشورت به موقع با بخش خصوصی و توسعه زیرساختهای حملونقل برای بهبود وضعیت صادرات باید اتفاق افتد.