«مسعود مهدی‌زاده» درباره‌ی جایگاه کسب و کار خشکبار (کشمش) قوچان گفت: بخش بزرگی از خشکبار تولیدی شهرستان قوچان را کشمش آفتابی تشکیل می‌دهد، به‌طوری‌که بیش از 90 درصد ارزش و حجم تولید خشکبار این شهرستان را به خود اختصاص داده است.
وی افزود: صنایع تبدیلی و تکمیلی کشاورزی از نظر ارزش افزوده بالایی که ایجاد می‌کنند، اهمیت خاصی دارند.
معاون صنایع کوچک شرکت شهرک‌های صنعتی خراسان‌رضوی ادامه داد: در کشورهایی که از نظر نوع اقلیم، ظرفیت تولید محصولات کشاورزی از قبیل انگور و فرآوری آن به شکل‌های متفاوت از جمله کشمش وجود دارد، بستر مناسبی برای صادرات محصولات فرآوری شده و رشد اقتصادی فراهم است.
مهدی‌زاده با تاکید بر سودآوری محصول کشمش اظهار کرد: تولید کشمش با استفاده از فناوری‌های ساده و کم‌هزینه می‌تواند سبب سودآوری کلان به‌ویژه در بخش صادرات باشد.
وی تصریح کرد: هم‌اکنون بازارهای فروش عمده‌ی محصول تولیدی در این شهرستان به تهران منتقل و توسط عمده‌فروشان صادر می‌شود.
معاون صنایع کوچک شرکت شهرک‌های صنعتی خراسان‌رضوی ادامه داد: از مجموع تولید، 80 درصد توسط عمده فروشان تهران، 5 درصد توسط عمده فروشان مشهد و 15 درصد به صورت آزاد فروخته می‌شود.
مهدی‌زاده در خصوص میزان مصرفی این محصول گفت: از کل این میزان تولید، 15 درصد به مصرف داخلی رسیده و بقیه توسط بازرگانان صادر می‌شود. اروپا بازار اصلی صادرات این محصول با حدود 70 درصد ارزش صادرات است.
وی درباره‌ی بررسی سهم صادرات این محصول افزود: با اختصاص سهم 82 درصدی صادرات غیرنفتی به این محصول از کل، متوسط قیمت صادراتی کشمش ایران از میانگین قیمت جهانی کم‌تر است.
معاون صنایع کوچک شرکت شهرک‌های صنعتی خراسان‌رضوی تصریح کرد: سهم ایران در تامین کشمش مورد نیاز کشورهای اتحادیه اروپا 4.5 درصد است، در حالی که ترکیه 59.2 درصد، آمریکا 23.9 درصد، آفریقای جنوبی 5.6 درصد، شیلی 2.7 درصد و استرالیا 2.2 درصد از این بازار سهم دارند، کشورهای مذکور به ویژه ترکیه و آفریقای جنوبی رقبای اصلی ایران در تامین کشمش هستند.
مهدی‌زاده خاطرنشان کرد: با وجود این‌که شاغلان متعدد در این صنعت فعالیت می‌کنند، نهاد خاصی که فعالیت صنفی در این زمینه انجام دهد، وجود ندارد.
وی درباره‌ی زنجیره‌ی ارزش این محصول گفت: اهمیت تولید کشمش را باید در دو حالت بازار هدف داخل که 20 درصد فروش را به خود اختصاص می‌دهد و بازارهای بین‌المللی و صادرات که تقریباً سهمی 80 درصدی از بازار هدف این محصول را دارند، بررسی کرد.
معاون صنایع کوچک شرکت شهرک‌های صنعتی خراسان‌رضوی خاطرنشان کرد: با توجه به فراوانی مواد اولیه، ظرفیت زیاد کشور در تولید ارقام متنوع انگور و عدم پیچیدگی فناوری مورد نیاز در فرآوری، دولت می‌تواند در راستای ایجاد طرح‌های اشتغال‌زا و زودبازده، فعالیت این واحدهای صنعتی را با توجه به روابط عرضه و تقاضا و امکان توسعه‌ی صادرات توجیه‌پذیر و اقتصادی، حمایت کند.
مهدی‌زاده یادآور شد: اعمال سیاست‌های تشویق صادرات از سوی دولت مانند ایجاد صندوق پشتیبانی ارزی، اعطای تسهیلات به صادرکنندگان، معافیت از سپردن تعهد ارزی و پیمان‌سپاری، می‌تواند به توسعه‌ی صادرات این محصول منجر شود.
ایسنا