تحقیقات دکتر «یوگنیا چنگ» استاد ریاضی دانشگاه شفیلد نشان می‌دهد، حتی
اگر نسبت خمیر و چاشنی بدقت کنترل شود، با تغییر اندازه پیتزا، طعم آن نیز
تغییر می‌کند و پیتزاهای کوچک تر در مقایسه با پیتزاهای بزرگتر بطور معمول
از چاشنی بیشتری در هر تکه برخوردار هستند.
بنابراین ضخامت پایه خمیر به تنهایی در کیفیت پیتزا موثر نیست و تعادل بین
خمیر و چاشنی در هر تکه، تعیین کننده کیفیت و خوش طعم بودن پیتزاست.
در فرمول ارائه شده توسط این محقق، d بعنوان حجم ثابت خمیر و t بعنوان حجم ثابت چاشنی در نظر گرفته شده است.
در شرایط نسبی، هر گاز از یک پیتزای 11 اینچی (28 سانتیمتری) دارای 10 درصد
چاشنی بیشتر از هر گاز از یک پیتزای 14 اینچی (35.5 سانتیمتری) است.
این فرمول نشان می دهد، پیتزاهای کوچک تر در هر گاز از چاشنی بیشتری
برخوردار هستند که در پخت های خانگی باعث رطوبت بیش از حد زیر خمیر می‌شود.
در فرمول دیگر، آلفا (α) تقسیم بر شعاع پیتزا، اندازه لایه رویی برای پیتزا
در قطرهای مختلف را نشان می‌دهد؛ اندازه لایه رویی متناسب با ضخامت
پیتزاست، یعنی پیتزای بزرگتر دارای خمیر نازک‌تر و لایه رویی کوچک‌تر است.
این مطالعه به سفارش یک رستوران زنجیره‌ای انجام شد که علت محبوب بودن
پیتزای 14 اینچی با خمیر نازک‌تر را در مقایسه با پیتزای 11 اینچی جویا شده
بود.
تحقیقات نشان داد که پیتزای 14 اینچی درست مانند پیتزای 11 اینچی و با نسبت
های مساوی مواد پخته می‌شود، اما چاشنی آن در سطح بزرگتری پخش شده و تا
لبه پیتزا کشیده و باعث طعم بهتر آن می‌شود.
.
.
.
.
ایسنا