آنچه در مورد میگو باید دانست

مهندس غلامحسین اکبری  بیان کرد: میگوها از خانواده سخت‌پوستان هستند و در دریا زندگی می‎کنند و تنها برخی از گونه‎های آن در آب شیرین یافت می‎شوند.

وی اضافه کرد: در ایران میگوهای خوراکی آب شور در دریای عمان و خلیج‌فارس زندگی می‎کنند این میگو را دریایی می‎نامند و به وسیله لنج – کشتی صید شده و به ساحل حمل می‎شود.

اکبری ادامه‌داد: در ساحل بر حسب اینکه عمل آوری شود یا بصورت تازه به بازار مصرف انتقال یابد نیز مسیر جداگانه‎ای را می‎پیماید.

این پژوهشگر آبزی‎پروری تصریح‌کرد: نوع دیگر میگو، میگوی پرورشی است که در سواحل خلیج‌فارس و دریای عمان با استفاده از آب دریا که توسط کانال به سمت مزارع هدایت شده مستقیماً در محیط دریا پرورش داده می‎شود.

اکبری تفاوت میگوی پرورشی و دریایی را تفاوت گونه، نژاد، صید و روش عرضه میگو دانست و افزود: میگو بدلیل دارا بودن اسیدهای چرب غیراشباع خیلی سریع خراب می‎شود، چون تمام اندام‎های گوارش میگو در ناحیه سر قرار دارد.

این محقق آبزی‎پروری اظهارکرد: شروع مرحله فساد از ناحیه سر تا قسمت بدن است که با شروع مرحله فساد، سر میگو را جدا کرده و بدون سر به فروش می‎رسانند. در مرحله بعد پوست میگو را جدا کرده و عضله تنها می‎ماند، البته این بدان معنی نیست که هر میگوی بسته‎بندی شده بدون سر دارای مشکل بوده چون ممکن است بر اثر بازار مصرف میگو را سرکنی یا آن را پوست‌کنده به فروش برسانند.

وی یادآور شد: میگو باید با سر بوده و سر آن سفت و محکم به بدن چسبیده باشد، رنگ میگو بسته به گونه، نژاد و محیط زندگی متفاوت است اما بعد از پخت تقریباً تمامی میگوها به رنگ صورتی مایل به قرمز در می‎آیند که شدت این رنگ نشانه سلامت میگو است.

این کارشناس آبزی‎پروری گفت: هر چقدر از پخت کمتر صورتی شود کیفیت پایین‎تری دارد، رنگ میگو باید یکنواخت بوده و لکه‎های سیاه درشت نداشته باشد. خال‎های ریز پراکنده در سطح بدن طبیعی است.

اکبری یادآور شد: میگوی تازه بوی بدی ندارد و فقط بوی خاص میگو را دارد که اصلا تند نیست، ولی در صورت خراب شدن بوی شدید و تند آمونیاک از آن استشمام می‎شود.

وی بیان کرد: از نظر نوع پرورشی و دریایی آن هیچ فرقی ندارد یعنی میگوی دریایی که از لب ساحل بلافاصله بعد از صید به فروش می‎رسد،، بدون بو است.

این محقق آبزی‎پروری اظهارکرد: اگر میگو بصورت تازه از شهرهای جنوبی خریداری شود باید در همان محل فقط سر را جدا کرده و با پوست فریز شوند.

اکبری تصریح‌کرد: اگر میگو به صورت بسته‌بندی شده و منجمد خریداری می‎شود باید به تاریخ تولید، انقضا و کد بهداشتی جعبه دقت شود. سپس آن را در فریزر خانگی و حدود ۱۸- درجه سانتیگراد نگهداری کرد، بسته‌بندی باید بصورتی باشد که مجبور به دو بار فریزکردن میگو نشود.

این پژوهشگر اضافه کرد: برای این کار می‎توان وقتی میگو خریداری شد بیش از حالت انجماد خارج شود، باید سر میگو را جدا کرد و آن را در پلاستیک به اندازه مصرف هر وعده قرار داد و البته فوری آن را داخل یک جعبه و درون فریزر گذاشت.