بررسی ساختار تولید، واردات و صادرات غلات (شامل گندم، برنج، جو و ذرت) در کشور نشان دهنده آن است که متوسط ضریب خودکفایی غلات عمده طی سالهای ١٣٨٧-٩٢ معادل ٦١ درصد می باشد.
در این مدت، دو محصول گندم و جو به ترتیب با ٧٤.٦ و ٧٠.٢ درصد از بیشترین ضریب خودکفایی و ذرت دانه ای با ٣٠.٢ درصد از کمترین ضریب خودکفایی برخوردار بوده اند.
وابستگی کشور به واردات غلات موجب شده است که طی سالهای ١٣٨٧-٩٢، به طور متوسط سالانه حدود ٤.٢ میلیارد دلار ارز جهت واردات غلات اختصاص یابد.
ضریب خودکفایی دو محصول گوشت قرمز و گوشت مرغ از شرایط مناسبی برخوردار می باشد، به طوریکه طی سالهای ١٣٨٧-٩٢ به طور متوسط به ترتیب ٨٦ و ٩٩.١ درصد نیاز داخلی از محل تولید داخل تامین شده است.
بررسی وضعیت عملکرد تولید و تجارت دانه های روغنی و فرآورده های آن طی سالهای اخیر نشان می دهد که ضریب خودکفایی در تولید دانه های روغنی، کنجاله دانه های روغنی و روغن نباتی خام در سطح پایین قرار دارد و عمده نیاز کشور از طریق واردات تامین می گردد؛ به طوریکه طی سالهای ١٣٨٧-٩٢ به طور متوسط به ترتیب تنها ٣٠.٣ ،٤٤.٥ و ٢٢.١ درصد از دانه های روغنی، انواع کنجاله دانه های روغنی و روغن نباتی خام از محل تولید داخلی تامین شده است.
شرایط مزبور موجب شده است که طی دوره مورد بررسی، به طور متوسط سالانه حدود ٣ میلیارد دلار ارز جهت واردات دانه های روغنی و فرآورده های آن اختصاص یابد.
بنابراین گزارش، برای واردت 7 محصول اساسی کشاورزی شامل گندم، برنج، جو، ذرت، دانه های روغنی، کنجاله دانه های روغنی و روغن نباتی خام طی شش سال گذشته بیش از 43 میلیارد دلار ارز از کشور خارج شده است.
