دلالان وابسته به دولت احمدی‌نژاد می‌خواهند بازار را به‌هم بریزند

اکنون دیگر در کشور مافیای شکر وجود ندارد.

ممکن است افرادی باشند، اما ما به آنها میدان نداده‌ایم. کسانی از بین دلالان دولت احمدی‌نژاد آمدند پشت میز برای مذاکره بنشینند، اما شرکت بازرگانی دولتی درها را به روی آنها بست. سه، چهار نفر آمدند اما در این دولت با درِ بسته روبه‌رو شدند. حالا ممکن است در پشت پرده کارهایی بکنند، اما در بازار شکر فعال نیستند.

بازارهای سیاه و بازارهای پنهان درست کنند، احتکار کنند تا بازار را به هم بریزند... .

آنها از پشت پرده این افراد را هدایت و هزینه‌های آنها را ساپورت می‌کنند.

نه اینجا مشکلی وجود ندارد. ممکن است در عرضه‌ای که در بازار بورس کالا داریم، به‌صورت تصنعی شکر را خریداری کرده و دوباره احتکار کنند. اما برای این مسئله هم چاره‌اندیشی کرده‌ایم. به این صورت که شکر را در بسته‌های ٥٠، ١٠٠ و ٢٠٠ تنی در قالب بلوک‌های کوچک عرضه می‌کنیم تا کسی نتواند پنج‌هزار تن شکر را یکجا خریداری کند.

دست افراد نیست، بلکه دست کارخانه‌های نیشکر و چغندر است. ١٤ کارخانه توسعه نیشکر و ٣٠ کارخانه چغندر قند واردات شکر را بر عهده دارند که انحصار ایجاد نمی‌کند.

دلالان شکر انگشت‌شمار بودند.

به‌هرحال درحال‌حاضر هم این مجوزها به برخی از همان دلالان فروخته شده است... .

ممکن است این مجوزها به آن افراد فروخته شده باشد اما آن دلال، دیگر آن رانت را به‌صورت رایگان ندارد. رانتی که در دولت‌های نهم و دهم رایگان در اختیار چند نفر بود، حالا حتی در صورت دستیابی دوباره به مجوزها از سوی دلالان، دیگر مجانی نیست.

افراد سرشناسی که انحصار واردات شکر را در دست داشتند، حدود چهار، پنج نفر بودند. وقتی ثب سفارش باز می‌شد، رقابت بالایی درمی‌گرفت که چه کسی سریع‌تر، ثبت سفارش کند. هم‌زمان با بازشدن، ثبت سفارش بسته می‌شد. برای همین فقط دو، سه نفر از این غربال‌ها رد می‌شدند. این دلالان یک‌سری افراد را در گمرک می‌خریدند و ایادی داشتند تا به آنها اطلاع دهند تا در زمان موعود، وارد میدان ‌شوند؛ اما اکنون این روند اصلاح شده است.