حسین عبدالحی با اشاره به تأکید فائو بر لزوم اثرگذاری بخش خصوصی در ساختار تصمیم‌گیری‌های کلان تصریح کرد: در این راستا لزوم ایجاد تشکل در بخش تولید ماهیان خاویاری و زینتی هم به شدت احساس می‌شود.
وی افزود: هرچه این تشکل‌ها قوی‌تر باشند، می‌توانند به بخش دولتی کمک کنند تا بخشی از وظایف دولت به این اتحادیه‌ها واگذار شود و افزایش تولید و بهره وری در بخش آبزی پروری رقم بخورد.
معاون توسعه آبزی‌پروری سازمان شیلات ایران با بیان این که خوشبختانه نگاه جدیدی در وزارت جهاد کشاورزی به وجود آمده که بخشی از اختیارات به تشکل‌ها واگذار شود، گفت: بر این اساس تشکل‌ها موظف هستند برای خود ساختار منسجمی به وجود آورند تا این وزارت بتواند از پتانسیل و امکانات این تشکل‌ها در جهت تقویت تولید استفاده کنند.
عبدالحی در خصوص توسعه آبزی‌پروری در کشور اظهار کرد: آبزی‌پروری در ایران یک فعالیت جدید محسوب می‌شود و عمده توسعه آن مربوط به دو دهه اخیر است.
وی افزود: در سال ۸۲ با تبدیل شرکت سهامی شیلات به یک سازمان منسجم و دارای رویکرد توسعه‌ای، تشکل‌های این حوزه که هنوز ضعیف بودند، فعالیتشان را جدی‌تر شروع کردند.
این مسؤول خاطرنشان کرد: در وزارت کشاورزی سابق، عمده تشکل‌ها زیر پوشش سازمان تعاون روستایی بود اما در شیلات و وزارت جهاد کشاورزی این تشکل‌ها در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تشکیل شده است.
معاون توسعه آبزی‌پروری سازمان شیلات ایران با اشاره به تفکیک اتحادیه سراسری به زیربخش‌های تولید آبزیان گفت: در سال ۷۸ ما یک تشکل کلی به نام اتحادیه سراسری تکثیر، پرورش و صادرات آبزیان داشتیم که تمام زیربخش‌ها را شامل می‌شد اما با توجه به کثرت وظایف در حوزه آبزی‌پروری، به وزارت تعاون پیشنهاد دادیم که تشکل‌ها با توجه به نوع فعالیت از هم تفکیک شوند.
وی افزود: با پیگیری‌های انجام شده توسط شیلات ایران، سه اتحادیه ماهیان گرمابی، سردآبی و میگو تشکیل شد که در حال حاضر به صورت ملی فعالیت می‌کنند.
معاون توسعه آبزی‌پروری سازمان شیلات ایران همچنین خاطرنشان کرد: ارزش محصول ماهیان سردآبی بیش از ۳ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان است و حدود ۵۰ هزار تن میگو تولید می‌شود که ارزش این محصول حدود ۱,۵۰۰ میلیارد تومان است.
وی افزود: در ماهیان گرمابی هم حدود ۲۰۰ هزارتن تولید داریم که بیش از ۴ هزار میلیارد تومان ارزش این محصول است.