با اینکه تمامی نهاده‌های دامی با ارز دولتی به کشور وارد می‌شود دولت تنها ۵۰ درصد از نیاز تولیدکنندگان را تامین می‌کند و مابقی نیاز باید از بازار آزاد تامین شود، بازاری که ذرت را کیلویی بیشتر از ۴ هزار تومان و سویا را کیلویی ۱۶ هزار تومان به فروش گذاشته است.
وقتی مرغدار نمی‌تواند خوراک طیور خود را تهیه کند، مجبور است از بازار آزاد تهیه کند یا جوجه‌های خود را معدوم سازد. بسیاری از همکاران من چون قیمت تمام شده زیر نرخ مصوب است و هیچ سودی نصیبشان نمی‌شود مرغداری‌های خود را بسته‌اند و فعلا فعالیت نمی‌کنند. دلیل اصلی رسیدن مرغ به ۳۵ هزار تومان کاهش عرضه است.
باید توجه داشته باشیم که از حدود ۲۰ هزار مرغدار کشور نزدیک به ۵ تا ۶ هزار واحد ورشکست شدند و ۳ تا ۴ هزار واحد به‌دلیل همین نگرانی‌ها کرکره‌های خود را پایین کشیده‌اند. برای تعدیل قیمت مرغ باید به چند نکته توجه داشت: اول از همه تخصیص ارز برای واردات نهاده‌های دامی، اینکه شرایط ارزی دولت خراب است را همه می‌دانند و اما همیشه تولیدکننده صنایع‌غذایی در اولویت است.
عامل بعدی، تسهیل ثبت سفارش است. عامل سوم اصلاح قیمت‌ها است؛ در این جا دولت نباید همچنان به‌صورت دستوری دست به قیمت‌گذاری بزند. صنعت مرغ و تخم‌مرغ یک بازار رقابتی است و اگر دولت اجازه بدهد بر اساس سیستم عرضه و تقاضا تولید و عرضه صورت گیرد قیمت مرغ بسیار پایین‌تر خواهد آمد. دولت باید همیشه از دخالت در نظام قیمت‌گذاری بازار بپرهیزد چراکه هرگونه دخالتی در سیستم عرضه و تقاضا بازار را به هم می‌زند. اگر دولت شرایط تولید را تسهیل کند حباب مرغ می‌ترکد و احتمالا روی ۲۷ هزار تومان می‌ماند؛ اما اگر همین شرایط ادامه پیدا کند مصرف‌کنندگان مرغ را در بهمن‌ماه کیلویی ۵۰ هزار تومان خواهند خرید.