بیش از یک‌سوم بذر محصولات زراعی توسط شبکه‌های تعاونی تولید می‌شود

«محسن تواضع» با اشاره به اینکه برای تامین امنیت غذایی کشور در سال «تولید، پشتیبانی‌ها و مانع زدائی‌ها» توسعه صنعت بذر به‌ عنوان یکی از مهم‌ترین نهاده‌ها است، افزود: توسعه صنعت بذر ساختاری تعیین‌کننده در توسعه، اشتغال، تقویت، تحکیم و افزایش تولید محصولات اساسی دارد.

 مدیرکل دفتر توسعه خدمات فنی و کشاورزی سازمان تعاون روستایی اظهار داشت: از طرفی دستیابی به خوداتکایی محصولات زراعی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و تولید بذر می‌تواند از اقدامات اساسی پدافند غیرعامل در بخش کشاورزی، کاهش آسیب‌پذیری و ارتقای پایداری در برابر تهدیدات خارجی باشد.

تواضع بابیان اینکه تولید بذر باکیفیت به افزایش تولید در داخل کشور کمک می‌کند، ادامه‌داد: این مهم همچنین می‌تواند منبع قابل‌توجهی از تبادلات خارجی از طریق صادرات بذر به کشورهای دیگر را هم فراهم کند.

به گفته وی، بذر محصولات گندم، جو، حبوبات (لوبیا و نخود)، سیب‌زمینی، برنج، سویا، کنجد، شبدر، پنبه و کلزا از جمله بذور محصولات تولیدی است.

مدیرکل دفتر توسعه خدمات فنی و کشاورزی سازمان تعاون روستایی با تاکید بر اینکه تلفیق عوامل طبیعی و فنی کشاورزی با عوامل انسانی در شبکه تعاون روستایی وجود دارد، تصریح‌کرد: این موضوع می‌تواند یکی از بهترین ظرفیت‌های اعمال سیاست‌گذاری تولید بذر در بستر شبکه تحت پوشش باشد.

تواضع، بر برنامه‌ریزی‌های متمرکز تولید بذر توسط تعاون مرکزی روستایی اشاره کرد و یادآور شد: تشکیل شرکت تعاونی توسعه کشاورزی تخصصی بذر پایتخت، تشکیل کمیته فنی بذر اصلاح‌شده و استفاده از ظرفیت‌های کمپانی‌های معتبر خارجی (در حال مذاکره با شرکت «نویساد» صربستان) از جمله این برنامه‌ها است.

وی افزود: مشارکت وسیع در ساماندهی بذور خودمصرفی محصولات زراعی و استفاده از ظرفیت کشت و صنعت‌های تحت پوشش شبکه برای تولید بذر محصولات سبزی و صیفی (از قبیل گوجه‌فرنگی، پیاز، خیار سبز، فلفل، هندوانه و ملون) نیز در حال برنامه‌ریزی است.

سازمان مرکزی تعاون روستایی وزارت جهاد کشاورزی که با هدف ایجاد، سازماندهی، ساماندهی، کارآمدسازی و توسعه کمی و کیفی تعاونی‌ها و تشکل‌های روستایی و کشاورزی و سایر تشکل‌های مربوطه به بخش کشاورزی و منابع طبیعی کشور شکل گرفت، هرچند در دو دهه گذشته به دلیل چرخش ساختار جمعیت روستایی و شهری، توسعه عمرانی، اجتماعی، اقتصادی و انسانی در سطح روستاها و روستائیان، تشکیل شد و توسعه بنگاه‌های موازی خدمات رسان وظایف تعاون روستایی در سطح روستاها و بخش کشاورزی و عدم کاربست استراتژی‌های رقابتی در مواجهه با رقبا و رویکرد انفعالی را در پیش گرفته بود، اما در طول سال «جهش تولید» (۱۳۹۹)، اقدام‌های تحولی گسترده و درعین حال زیر بنایی برای کارآمدسازی شبکه در حوزه ترویج تعاون و تعاون گری به سرانجام رساند.