گرده افشانی و کنترل زیستی دو مولفه قوی در امنیت غذایی که در برنامه ریزی های کلان کشور فراموش شده اند، ناامنی غذایی یک مشکل بزرگ جهانی و کشور است و دنیا با حدود 870 میلیون نفر گرسنه دچار سوء تغذیه مزمن است.
ایران طی سال‌های اخیر شاهد کاهش نسبی درصد شیوع کمبود تغذیه در کل جمعیت خود بوده است، ناامنی حاد عمدتا برای انسانهایی است که در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند و برای تأمین امنیت غذایی به کشاورزی خرده پا متکی هستند. حل مشکل ناامنی غذایی به مدیریت خدمات اکوسیستم مانند گرده افشانی محصولات زراعی و باغی و کنترل بیولوژیکی آفات گیاهی بستگی دارد.
فائو، صندوق بین‌المللی توسعه کشاورزی، یونیسف، برنامه جهانی غذا و سازمان جهانی بهداشت از تمامی کشورها می‌خواهند تا به منظور کاهش اتلاف مواد غذایی و ارتقای کارایی در تمامی مراحل زنجیره تأمین غذا، سیاست‌ها و مشوق‌های کشاورزی خود را به سوی سرمایه‌گذاری و اقدامات سیاستی پیرامون مسائل مرتبط با تغذیه در تمامی طول زنجیره تأمین غذایی جهت دهند. دانش ما در مورد تنظیم خدمات اکوسیستم در چشم اندازهای خرده مالکی محدود است.
ارزش گرده افشانی و خدمات کنترل زیستی در برنامه ریزی امنیت غذایی کشور نسبتاً نادیده گرفته شده است. در حالی که تغییرات اقلیمی منطقه و وضعیت اقتصادی ملی و بررسی های علمی در زمینه کنترل بیولوژیکی و گرده افشانی پتانسیل بالای آنها را در اقتصاد کشاورزی ملی نشان می دهد. متاسفانه تا کنون هیچ فراتحلیل جامعی در خصوص ارزش خدمات مدیریت بوم شناختی این دو عامل در شرایط کشاورزی خرده مالکی انجام نگرفته است. در حالی که مالکیت های کوچک 47 درصد از سطح زمین های کشاورزی و بیش از 85 درصد از جمعیت بهره برداران کشاورزی را شامل می شود.
برای دستیابی به کشاورزی پایدار و امنیت غذایی کشور عزیزمان ایران به طور خاص، باید به پتانسیلهای بوم شناختی پایه ( گرده افشانی و کنترل زیستی) به خصوص در سیستم های کشاورزی خرده پا در آینده امنیت غذایی کشور تاکید بیشتری شود.