وی با اشاره به اینکه مصرف شکر در کشور ما بیش از میزان تولید شده است گفت: واردات شکر هم باید با برنامهریزی و مدیریت شده باشد اما اگر جزیرهای کار شود و هر کسی به دنبال سهم خود باشد در نهایت بازرگان رقیب تولید کننده میشود و اتفاق درستی نمیافتد.
معینیصفا یکی از بزرگترین مشکلات و دغدغههای کشاورزان را تامین نهادهها برشمرد و اظهار داشت: خواسته درست و به حق کشاورزان تامین نهادهها است اما وقتی سیاستهای کلان عوض میشود و به عنوان مثال ابتدا با ارز ۴۲۰۰ تامین می شود و بعد میگویند با ارز آزاد، برنامهریزی در این خصوص بسیار مشکل میشود.
وی تصریح کرد: اگر شکر یکی از کالاهای استراتژیک کشور است، یکی از بنگاههای اقتصادی زیرمجموعه سازمان جهاد کشاورزی باید کل نهادههای مورد نیاز را تامین کند و در اختیار کارخانه قرار دهد تا کارخانه به عنوان عامل توزیع، نهادههای مورد نیاز را در اختیار کشاورزان قرار دهد.
عرضه و تقاضا باید قیمت واقعی چغندر را تعیین کند
معینیصفا سلیقهای برخورد کردن در حوزههای مختلف صنعتی را یکی از بزرگترین چالشهای امروز کشور دانست و افزود : الان قیمتهای چندگانه چغندر قند، کارخانهها را در مقابل هم قرار داده است و در این میان فقط دلالان سود میبرند.
وی ادامه داد: اگر جدول قیمتگذاریهای جهاد کشاورزی به صورت کارشناسی تعیین شده پس مفهوم واسطه و دلال این وسط چیست؟ و اگر این قیمت ها درست نیست باید قیمت چغندر واقعی شود تا کارخانه دغدغه تهیه مواد اولیه نداشته باشد و کشاورزان هم به فکر فروش محصولات خود نباشند اما وقتی این رابطه درست شکل نمیگیرد کشاورزان دغدغه دارند و از طرفی توان کارخانه هم محدود است.
مدیرعامل شرکت قند بیستون در خصوص راهکار حل این مشکل هم گفت: باید در بازار آزاد و عرضه و تقاضا بتوانیم قیمت واقعی محصولات مانند چغندر را استخراج کنیم و در آن صورت کارخانهدار میداند با چه قیمتی مواد اولیه را تهیه و با چه قیمتی محصول خود را بفروشد و با این اقدام رقابت بین کارخانهداران هم کمتر شده و هر کسی که پویاتر و توانمندتر باشد میتواند اتفاقات بهتری را برای مجموعه خود رقم بزند.
وی کشاورزان را عامل حیات ۲ کارخانه قند در استان کرمانشاه برشمرد و گفت: تا زمانی که کشاورزان سرپا باشند این کارخانهها هم فعالیت میکنند و اگر منافع کشاورزان تامین نشود و کشت نکنند این کارخانهها آهنپارههایی بیش نیستند.
۲۰ هزار نفر از زنجیره این کارخانه استفاده میکنند
معینیصفا تامین بذر را یکی دیگر از مطالبات به حق کشاورزان دانست و گفت: سه سال پیش بذر را واحدی ۵۰۰ هزار تومان تهیه میکردیم اما امسال و با ارز ۲۸ هزار تومانی باید واحدی سه میلیون تومان تهیه کنیم که فشار سنگینی به مجموعه وارد میکند.
این مقام مسوول با اشاره به اینکه کارخانه قند بیستون با سه هزار کشاورز، ۵۰۰ راننده و نیروهای داخل مجموعه قرارداد همکاری دارد گفت: با احتساب اعضای خانواده حدود ۲۰ هزار نفر از زنجیره این کارخانه استفاده میکنند.
وی بازگشایی نماد بورسی کارخانه با نام «قیستو» بعد از چند سال توقف را بسیار ارزشمند توصیف کرد و افزود : این نماد از سال ۹۶ بسته بود و با شفافسازیهای مالی و نظام گزارشدهی مطلوب نماد بورسی کارخانه اسفند ۹۹ بازگشایی شد بطوریکه هماکنون ۱۳ هزار سهامدار خُرد داریم که بیشتر آنها هم از کشاورزان زحمتکش استان هستند.
مدیرعامل شرکت قند بیستون در ادامه گفت: ارتباط دوسویه تامینکننده و تولیدکننده که یکی از تعاملات استراتژیک کارخانجات است مغفول مانده است و هرچه قدر فاصله بین تامینکننده و تولیدکننده بیشتر شود، دلالان سواستفاده میکنند و در نهایت تولید ضربه میخورد.
معینیصفا با اشاره به بیانات مقام معظم رهبری، حمایت از تولید را یکی از راهبردهای اصلی کشور دانست و افزود : متاسفانه زیرساخت لازم برای حمایت از تولید و مانعزدایی در استان وجود ندارد و هرچهقدر فاصله بین دستگاهها زیاد باشد، کشاورزان زحمتکش متضرر شده و مسیر درستی طی نمیشود.
در پایان این مراسم از کشاورزان و چغندرکاران دعوت شده با اهدا لوح و هدیهای قدردانی شد.