به گفته هانی تحویل‌زاده از صددرصد پودر داخل قوطی شیر خشک نوزاد ۸۵درصد آن وارداتی و ۱۵درصد که شیرخشک بدون چربی است از داخل تامین می‌شود، اما تولیدکنندگان این صنعت خواهان واردات نیمی از این میزان از کشورهای دیگر هستند. وی با بیان اینکه از نظر فنی برای آنکه بتوانیم میزان آنتی بیوتیک و باقیمانده سموم شیر داخلی را به میزان استاندارد برسانیم نیاز داریم آن را با شیر وارداتی ترکیب کنیم، گفت: زیرا به دلیل برخی مشکلات استفاده کامل از شیر داخلی از منظر فنی خالی از اشکال نیست.
در بعضی از موارد که متاسفانه آلودگی همه‌گیر می‌شود امکان دریافت شیر به‌طور مستقیم از داخل امکان‌پذیر نیست، لذا همیشه باید یک ذخیره استراتژیک از خارج وارد و در کارخانه‌ها باشد. تحویل‌زاده با بیان اینکه تمام تولیدکنندگان شیرخشک نوزاد که ۵ کارخانه هستند شیر داخلی بدون چربی را از دامداری‌ها تهیه کرده و توانایی دریافت شیر خشک داخلی به صورت مایع یا پودر را دارند گفت: علت اینکه خواستار واردات شیر از خارج نیز هستیم آن است که اگر میزان سموم یا آفلاتوکسین در شیر داخلی بالا بود با مخلوط کردن با شیر وارداتی میزان بار میکروبی را کاهش دهیم و برای این منظور انجمن در نامه‌هایی که به وزارتخانه‌های صمت، جهاد و ... زده خواسته نیمی از شیر مورد نیاز را از داخل و نیمی را از خارج تامین کنیم تا با ترکیب این دو نوع شیر بتوانیم مشکلات فنی را تا حدی رفع و بار میکروبی و سموم شیر را به میزان استاندارد برسانیم. وی در ادامه افزود: مشکل بعدی آن است که دولت همچنان ارز ۴۲۰۰ تومانی به مواد اولیه شیر خشک نوزاد اختصاص می‌دهد که این موضوع باعث شکاف قیمتی بین شیر داخلی و وارداتی شده است به‌طوری‌که در حال حاضر شیر اسکیم داخلی بین ۷۰ تا ۹۰هزار تومان و شیر اسکیم خارجی با کیفیت مطلوب بین ۱۶ تا ۲۰ هزار تومان قیمت دارد.
از آنجا که قیمت شیرخشک نوزاد توسط سازمان غذا و دارو به صورت دستوری تعیین می‌شود و توان افزایش قیمت این محصول توسط تولیدکننده وجود ندارد، عملا استفاده از شیر داخلی مقرون به صرفه نیست و زیان بالایی را متوجه تولیدکننده شیرخشک می‌کند؛ لذا ما ترجیح می‌دهیم بخشی از مواد اولیه خود را وارد کنیم، در غیر این صورت زیان انباشته بالایی خواهیم داشت؛ لذا تا زمانی که ارز دولتی برای تامین مواد اولیه خارجی وجود دارد تامین شیر از داخل فاقد هر گونه توجیه اقتصادی است.