نگرانی از ابهام در تعریف کالاهای سلامت محور این تشکل‌ها در نامه خود بیان کرده‌اند که عدم وضوح در تعریف “کالاها و خدمات سلامت محور” می‌تواند به مشکلاتی منجر شود. آنها معتقدند که کلیه تولیداتی که دارای مجوز ساخت و پروانه بهداشتی از وزارت بهداشت هستند، باید به طور پیش‌فرض سلامت محور در نظر گرفته شوند و نیاز به تعریف اضافی ندارند.
ارتباط با سازمان ملی استاندارد بندهای مختلف اساسنامه از جمله بند 1 ماده 4 و بند 3 ماده 4 که به تدوین استانداردها و نظارت بر کالاهای سلامت محور اشاره دارد، به عنوان مواردی از موازی‌کاری با سازمان ملی استاندارد ایران نقد شده‌اند. به زعم این تشکل‌ها، این وضعیت می‌تواند به افزایش اختلاف و کاهش کارایی منجر شود.
اختیار نمایندگان در شورای عالی غذا و دارو این نامه به عدم حضور نمایندگان اتاق بازرگانی ایران در ترکیب شورای عالی سازمان غذا و دارو نیز اشاره کرده است. در ماده 6-11، پیش‌بینی معرفی نمایندگان از سوی سازمان نظام پزشکی شده که می‌تواند به حذف صدای بخش خصوصی از تصمیم‌گیری‌های کلان منجر شود.
مشکلات موازی‌کاری و عدم مدیریت متمرکز تشکل‌ها ابراز نگرانی کرده‌اند که روح کلی اساسنامه به تشدید موازی‌کاری‌ها میان دستگاه‌های نظارتی منجر خواهد شد و مشکلات فعلی ناشی از عدم مدیریت یکپارچه بر صنعت غذا را افزون‌تر خواهد کرد.
درخواست برای توقف و بازنگری اساسنامه در پایان
بنابراین با عنایت به اهمیت و نقش سازمان غذا و دارو با محیط کسب و کار صنایع خوراکی و آشامیدنی از یک سو و عدم اخذنظرات بخش خصوصی در تدوین پیش نویس اساسنامه مذکور از سوی دیگر ، خواهشمند است درصورت صلاحدید دستور فرمایید ضمن توقف موضوع تصویب اساسنامه مذکور در کمیسیون مربوطه و بر اساس مواد 2 و 3 قانون بهبود مستمر فضای کسب و کار نظرات بخش خصوصی اخذ گردد تا ان شااالله اساسنامه ای کامل و جامع تدوین و تصویب شود.
