دولت بگوید چه برنامه مشخصی در حمایت از صادرات دارد / ریسک در تمامی بخش های تولید

به گزارش پایگاه خبری صنایع غذایی علیرضا احمدنژاد در این جلسه به وضعیت بحرانی تولیدکنندگان اشاره کرد و گفت: “ما در کلیه بخش‌های تولید با ریسک‌های جدی مواجه هستیم. اگر نتوانیم این مشکلات را رفع کنیم، اولین نتیجه آن کوچکتر شدن واحدهای تولیدی است. بطور مثال بنگاه‌های تولیدی که ظرفیت اشتغال 5000 نفر را دارند، به واحدهای کوچک‌تر تبدیل شده و در نهایت در زنجیره اقتصاد واحدهای کوچکتر به‌کلی حذف می‌شود. این بحران، علاوه بر اینکه مشکلات اقتصادی به همراه دارد، بحران‌های اجتماعی و فرهنگی نیز به دنبال خواهد داشت.”

 

این هشدار مدیرعامل زرکام به معنای اهمیت به‌موقع رسیدگی به مشکلات و موانع موجود در صنعت است. بنگاه‌های تولیدی که در حال حاضر با مشکلات مختلفی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، اگر حمایت نشوند، نه تنها مشکلات اقتصادی ایجاد خواهد شد، بلکه می‌تواند به تشدید بحران‌های اجتماعی و افزایش بیکاری نیز منجر شود و از همین الان باید اقدامی صحیح صورت بگیرد و جلوی بحران های پیش رو را گرفت.

 

احمدنژاد با اشاره به مشکلات خاصی که صنعت غذایی با آن‌ها روبه‌رو هستیم گفت: “متأسفانه هر روز با یک بحران جدید مواجه هستیم. یک روز با مشکل تأمین شکر روبرو می‌شویم، روز دیگر با کمبود روغن، سپس قطعی برق در صنعت و از همه مهم‌تر، عدم ثبات نرخ ارز، این مشکلات به طور مداوم صنعت را تحت تأثیر قرار می‌دهد.”

 

این تغییرات و بحران‌های مکرر، نه تنها به هزینه‌های تولید می‌افزاید، بلکه موجب عدم ثبات در بازار می‌شود و فعالان اقتصادی را در تصمیم‌گیری‌های خود با مشکل مواجه می‌کند. در نتیجه، این نوسانات می‌تواند بر توان رقابتی محصولات ایرانی تأثیر منفی بگذارد.

 

یکی از مشکلات عمده‌ای که احمدنژاد به آن اشاره کرد، عدم ثبات ارز و نوسانات مکرر نرخ ارز در کشور بود. وی در ادامه گفت: “باید بدانیم که اگر دلار به ۸۳ هزار تومان برسد، بازرگانان برای کاهش ریسک مجبورند قراردادهای صادراتی را با دلار ۹۰ هزار تومان محاسبه کنند. این نشان می‌دهد که بازار ارز ایران قابل اعتماد نیست و نوسانات مکرر آن، اقتصاد و صنعت را تحت تأثیر قرار می‌دهد.”

 

این بی‌ثباتی ارزی باعث می‌شود که صادرکنندگان برای پوشش ریسک‌های خود، هزینه‌های بیشتری را در نظر بگیرند. این موضوع نه تنها به سودآوری آن‌ها آسیب می‌زند بلکه باعث می‌شود که صادرات ایرانی در بازارهای جهانی به شدت آسیب ببیند. احمدنژاد تأکید کرد که این وضعیت، بازار ارزی ایران را برای بازرگانان به یک بازار غیرقابل‌اعتماد تبدیل کرده است که آن‌ها را مجبور به استفاده از دلارهای بالاتر برای جلوگیری از ضرر در صورت افزایش ناگهانی نرخ ارز می‌کند.

 

علیرضا احمدنژاد در ادامه به چالش‌های بخش حمل‌ونقل اشاره کرد و گفت: “بخش حمل‌ونقل با مشکلاتی نظیر تحریم‌ها و نوسانات اقتصادی مواجه است که باعث از بین رفتن فرصت‌های جذاب صادراتی به کشورهای همسایه می‌شود.”

 

تحریم‌ها باعث محدودیت‌هایی در تأمین حمل‌ونقل مؤثر برای صادرات به کشورهای همسایه شده است. این موضوع در کنار سایر مشکلات داخلی، فرصتی برای رقابت در بازارهای جهانی را از بین می‌برد و تولیدکنندگان را از دستیابی به بازارهای جدید و سودآور محروم می‌کند.

 

احمد‌نژاد در این نشست به یکی از موضوعات حیاتی اشاره کرد و بر ضرورت تدوین بسته‌های حمایتی ویژه صادرات تأکید نمود. او پرسید: «چه برنامه حمایتی مشخصی برای تقویت صادرات تدوین شده است؟» وی همچنین خاطرنشان کرد که با توجه به چالش‌های فراوان پیش‌روی صادرکنندگان، دولت باید با اتخاذ سیاست‌های حمایتی مؤثر، شرایطی فراهم کند تا صادرکنندگان بتوانند با سهولت بیشتری در بازارهای بین‌المللی رقابت کنند.

 

احمدنژاد به نکته‌ای مهم نیز اشاره کرد که اگر مشکلات موجود هم‌اکنون حل شوند، هنوز دیر است. وی هشدار داد که اگر این مشکلات بیشتر به تأخیر بیفتند، وضعیت صنعت به مراتب بدتر خواهد شد. به گفته او، این مشکلات باعث می‌شوند که تولیدکنندگان در کنار تأمین نیاز داخلی، به صادرات نیز نگاه کنند و به دنبال بازارهای بین‌المللی برای فروش محصولات خود باشند.

 

در مجموع، صنعت غذایی ایران با چالش‌های متعدد و ریسک‌های جدی روبه‌رو است که رفع آن‌ها نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، پشتیبانی دولت و رفع موانع ساختاری است. بسته‌های حمایتی برای صادرات، رفع بحران‌های تأمین مواد اولیه و تنظیم سیاست‌های ارزی و حمل‌ونقل از ضروریات امروز این صنعت به شمار می‌روند تا از انقراض واحدهای تولیدی و بحران‌های اقتصادی و اجتماعی جلوگیری شود.