کشور هند با تولید سالانه 130 میلیون تن گوجهفرنگی اولین تولیدکننده و کشور چین با تولید بیش از 32.5 میلیون تن دومین تولیدکننده این محصول در جهان هستند.
پس از آن آمریکا، ترکیه، ایتالیا، برزیل، ایران، اسپانیا، مکزیک و روسیه تولیدکنندگان بزرگ گوجهفرنگی در جهان محسوب میشوند و اسپانیا، ایتالیا و یونان نیز بزرگترین صادرکنندگان گوجهفرنگی فرآوری شده هستند.
در ایران جیرفت و کهنوج، کازرون، بندرعباس و میناب، دزفول و دیر( استان بوشهر) مناطق عمده تولید گوجهفرنگی بهاره هستند و در پاییز نیز این محصول فقط در دزفول برداشت میشود.
تولید تابستانه گوجهفرنگی در ورامین، طارم، مشهد، شیراز، مرند، میاندوآب، قزوین، گرگان، قصر شیرین (استان کرمانشاه)، پلدختر، ازنا (استان لرستان)، اصفهان و شاهرود صورت میگیرد و استان بوشهر، میناب و بندرعباس، لار و لامرد (استان فارس) برداشتکننده گوجه فرنگی زمستانه کشورمان محسوب میشوند.
ایران یکی از صادرکنندگان گوجهفرنگی و رب گوجه به کشورهای عراق، روسیه، امارات متحده عربی، افغانستان، آذربایجان، قزاقستان، ترکمنستان، رومانی و ایتالیا است.
عملکرد تولید گوجهفرنگی کشور از 18 تن در هر هکتار سال 57 به 38 تن در هکتار در حال حاضر افزایش یافته است.
طبق اعلام فائو میانگین عملکرد تولید گوجهفرنگی در ایران از میانگین عملکرد جهان بالاتر است، چراکه میانگین عملکرد تولید گوجه فرنگی در دنیا در هر هکتار بالغ بر 27 تن بوده اما در ایران 38 تن در هر هکتار است.
تولید بذر و نشاء، توسعهی مکانیزاسیون و توسعهی صادرات از زمینههای سرمایهگذاری بخش خصوصی در این محصول است.
ایسنا