حامد قادرزاده - عضو هیات علمی گروه اقتصاد کشاورزی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان - ظهار کرد: عرضه کالاها در بورس باعث می‌شود قیمت‌ها برای تولیدکننده و خریدار مشخص شود. بورس هزینه‌های مسیر بازار را کم می‌کند و خرید قبل از جابه‌جایی انجام می‌شود و بالطبع هزینه تمام شده محصول به طور محسوسی کاهش می‌یابد.
وی افزود: باید امکانی فراهم شود تا محصولات کشاورزی را در مناطقی کشت کنیم که تقاضای خاص خود را در بورس داشته باشد. این مساله زمانی محقق می‌شود که ما به کشت محصولات بر اساس مزیت نسبی تولید بپرازیم. مثلا در استان کردستان 550 هزار هکتار سطح زیر کشت گندم است ولی میزان تولید کمتر از یک میلیون تن است. این استان علی‌رغم این‌که در سطح زیر کشت رتبه دوم را در کشور داراست، رتبه ششم را در تولید دارد. بنابراین برای افزایش بازدهی باید تولید محصولاتی در این استان انجام شود که بتواند صنایع تبدیلی و فعالیت‌های تکمیلی را در کنار خود ایجاد کنند.
به گفته قادرزاده، استان کردستان در تولید گوشت دارای مزیت نسبی است بنابراین باید سرمایه‌گذاری بیشتری در این بخش صورت گیرد و مزارع زیر کشت گندم را به کشت غذای دام اختصاص دهد. این مساله به افزایش تولید گوشت کمک می‌کند و باعث می‌شود که گوشت تولید این استان در بورس قرار گیرد.
این کارشناس کشاورزی هم‌چنین با اشاره به مزیت نسبی استان‌های آذربایجان شرقی و غربی در تولید انگور و چغندرقند، همدان در تولید سیب زمینی، فارس در گوجه فرنگی یا استان مرکزی در تولید انار اظهار کرد: چنان‌چه در این استان‌ها برنامه‌ریزی میان‌مدت و بلندمدت برای تولید این محصولات انجام شود، مسلما بورس کالاهای کشاورزی توجیه پیدا می‌کند و به بالا رفتن دانش خریداران و تولیدکنندگان منجر می‌شود.
قادرزاده ضمن تاکید بر ایجاد زیرساخت‌های فناوری و علمی در بخش کشاورزی گفت: تا زمانی که زیرساخت‌های لازم را در این بخش ایجاد نکنیم بورس موفقی نخواهیم داشت.
وی تصریح کرد: اگر به مزیت نسبی کشاورزی توجه شود سهم بخش کشاورزی در فرآیند توسعه اقتصادی کشور بالا می‌رود. توجه به زیرساخت‌های فناوری به کاهش تعداد کشاورزان، افزایش اندازه زمین‌های کشاورزی، یکپارچه‌سازی اراضی و گسترش تعاونی‌های تولید کمک می‌کنند.
این کارشناس کشاورزی در پایان به سهم 1/5 درصدی کشاورزی آمریکا از درآمد ناخالص ملی این کشور اشاره و خاطرنشان کرد: این رقم در کشور ما حدود 14 درصد است. سهم اشتغال در بخش تولید کشاورزی کشور ما نیز حدود 29 درصد است، در حالی که در کشورهای توسعه‌یافته این رقم کمتر از سه درصد است؛ زیرا تولید در آن‌جا به صورت مکانیزه و در واحدهای بزرگ انجام می‌شود اما در کشاورزی ما به دلیل کوچک بودن واحدهای کشاورزی، اشتغال افراد به صورت مستقیم در تولید بسیار بالاست که این تعداد باید در صنایع تبدیلی مشغول به کار شوند.
ایسنا