وجود
فقیر و غنی در همه کشورهای جهان موضوعی کاملا بدیهی و روشن است. در همه جای دنیا افرادی
با درآمدهای زیاد و بسیار زیاد، افرادی با درآمد متوسط و همچنین افرادی با حداقل های
درآمدی و برخی افراد درگیر با فقر مطلق وجود دارند و به اصطلاح زندگی می کنند! کشور
ما نیز از این امر و واقعیت بدیهی مستثنی نیست هرچند خصوصا پس از انقلاب و به ویژه
در سال های اخیر تلاش های فراوانی برای ارتقای سطح معیشت و زندگی مردم انجام شده که
چشم بستن بر این تلاش ها آن هم در شرایطی که غرب و به ویژه آمریکا به بهانه موضوع هسته
ای طی این چند سال اخیر علاوه بر فشارهای سیاسی و بین المللی هرچه توانسته اند حلقه
تحریم ها و فشار اقتصادی را بر مردم کشورمان فشرده تر کرده اند و در شرایطی که در چند
سال اخیر برخی سوءمدیریت ها و بعضی تصمیم های غلط و اجرای بد برخی برنامه ها تلخی تحریم
ها و فشار اقتصادی را به کام مردم خصوصا اقشار کم درآمد جامعه بیشتر کرده است اما واقعیت
موجود این است که تعداد قابل توجهی از افراد و خانوارهای کشور دچار فقرند و یا حتی
زیر خط فقر قرار دارند و برای تأمین زندگی و معیشت خود با مشکلات طاقت فرسایی مواجه
هستند تا آن جا که عده قابل توجهی از مردم چرخ زندگی خود را به سختی هرچه تمام تر می
چرخانند و دقیق تر بگوییم صورت خود را با سیلی همین اندک یارانه که به حسابشان واریز
می شود سرخ نگه می دارند.
بگذریم
از این که این مبلغ ناچیز در بسیاری از اوقات حتی کفاف پرداخت قبوض آب و برق و گاز
را نمی دهد چه برسد به کمک به تأمین ابتدایی ترین احتیاجات یک زندگی بسیار معمولی،
باید عمیقا باور کنیم که این مشکلات به اضافه اجاره خانه های کمرشکن و قیمت هایی که
گاه هر ماه، هر هفته و گاهی هر روز افزایش می یابد زندگی را و یا بهتر بگوییم روز به
شب رساندن را برای عده قابل توجهی از هموطنانمان بسیار سخت و طاقت فرسا کرده است.
هدف
از نوشتن این چند جمله به عنوان شمه ای از مشکلات معیشتی و اقتصادی تلخ کردن کام مردم
نیست، بلکه هدف بیان لااقل برخی از واقعیت هایی است که باید بیشتر و بیش از پیش مورد
توجه قانون گذاران، تصمیم سازان، برنامه ریزان، مسئولان اجرایی و دولت قرار گیرد تا
با همت بیشتر و عزم جزم تر برای حل مشکلات اقتصادی مردم تمهیدات و اقدامات لازم و موثر
را بیندیشند و اجرا کنند و البته که هر صاحب انصافی قبول دارد که سطح رفاه عمومی و
معیشت مردم در سال های پس از انقلاب تغییر و ارتقای قابل توجهی پیدا کرده است اما در
عین حال برای کشوری بالقوه ثروتمند و دارای منابع متعدد و فراوان نفت و گاز که به لحاظ
دارا بودن ذخایر در زمره بالاترین و بلکه در رده اول و دوم کشورهای جهان قرار دارد
و برخوردار از انواع معادن باارزش و سرزمینی با اقلیم های متفاوت برای کشت غلات و تمامی
محصولات کشاورزی و باغی و تأمین کننده تمام و کمال نیاز کشور و حتی صادرات قابل توجه
و دارای دو دریای بابرکت، مهم و استراتژیک در شمال و جنوب کشور و ... است و جاذبه های
فراوان گردشگری و از همه مهم تر استعدادهای فراوان و سرمایه های انسانی مستعد و ارزشمند
دارد شایسته نیست که عده ای از مردم درگیر فقر و تنگدستی باشند چرا که مسلم است اگر
حتی بخشی از قابلیت ها و ظرفیت های میهن پهناور و استعدادهای فراوان مردم و به خصوص
جوانان به درستی و بر اساس اصول علمی و مطابق با برنامه سند چشم انداز ۱۴۰۴ استفاده
شود وضعیت معیشت مردم، اقتصاد، تولید، بهره وری و بسیاری از مسائل به گونه ای دیگر
رقم خواهد خورد نه این که وضعیت اینچنین باشد که بخشی از مردم این کشور ثروتمند و پهناور
و دارای امنیت و اقتدار در عرصه منطقه ای و بین المللی و صاحب عزت و استقلال در جهان
و با وجود دستیابی به این همه پیشرفت های علمی و فناوری در عرصه های مهم، حتی توان
تأمین مایحتاج روزانه خود را نداشته باشند و احتیاج ها و برخی سوءمدیریت ها باعث شود
که صف های آن چنان طولانی برای دریافت سبدکالا در گوشه و کنار شهر خودنمایی و دل آزاری کند و اتفاقات تلخی نیز در این صف ها رخ دهد
و سوژه ای شود برای رسانه های بیگانه و بدخواهان این ملت برای تخطئه کردن و کوبیدن
مدیریت و دولت و حتی نظام این کشور.
تلخ تر از فقر
اما
آن چه مسلم است تلخ تر و جانفرساتر از فقر و تنگی معیشت برخی از هموطنانمان، وجود سم
مهلک تبعیض و بی عدالتی خصوصا در تولید و توزیع ثروت است. مردم نشان داده اند در هر
شرایطی چه در دوران سخت و سرنوشت ساز ۸ساله دفاع مقدس که جوانان خود را راهی جبهه ها
می کردند و چه در شرایط سخت تحریم های روزافزون پای انقلاب و قرآن و میهن خود جانانه
ایستاده اند حتی عده قابل توجهی از مردم این کشور فشارهای سنگین اقتصادی را به خاطر
اهداف متعالی انقلاب تحمل کرده اند اما آن چه بیش از هر چیز دیگر جان ها را می گدازد،
تبعیض ها و بی عدالتی ها، فسادها و تخلف هایی است که مردم هرازگاهی خبرهایی درباره
این موضوعات تلخ از زبان مسئولان می شنوند و این همان نکته اساسی و مهمی است که باید با دقت هرچه بیشتر مورد
توجه مجموعه حاکمیت قرار بگیرد تا ریشه فقر و فساد و تبعیض در این کشور که به برکت
خون شهیدانش دوام و قوام یافته خشکانده شود کما این که تلاش های قابل توجهی برای شناسایی
و مجازات مفسدان اقتصادی و متخلفان و حیف و میل کنندگان بیت المال مردم انجام می شود
اما انتظار مردم دقیق تر و سریع تر عمل کردن مسئولان در خشکاندن ریشه های تخلف و فساد
است و از آن مهم تر برنامه ریزی کردن دقیق و روشمند و قانونمند برای پیشگیری از ایجاد
زمینه های تخلف و جلوگیری از ارتکاب خلاف و به وجود آمدن فساد است و البته صدور رأی
قاطع و دقیق و سریع برای پرونده های فساد ۳هزار میلیاردتومانی و ماجرای خاوری و بدهی
۹هزارمیلیاردتومانی بابک زنجانی به وزارت نفت (بنا به آمار ارائه شده در بهمن ۹۲ توسط
حجت الاسلام محسنی اژه ای سخنگوی قوه قضاییه) و معوقات بانکی ۱۰۰هزارمیلیاردتومانی
بدهکاران بزرگ و رانت ۶۵۰میلیون یورویی پسر یکی از تجار بزرگ که به گفته یکی از نمایندگان
مجلس نزدیک به هزار میلیاردتومان نیز معوقه بانکی دارد و موارد دیگری از این قبیل مورد
انتظار جدی مردم است و قدرمسلم، مهم تر از ضربه های اقتصادی این گونه مفاسد و تخلفات،
ضربه و خدشه ای است که متخلفان و مفسدان به اعتماد و اطمینان مردم و حیثیت کشور و حاکمیت
وارد کرده اند و بر این اساس مجازات این گونه افراد نباید و نمی تواند تنها از منظر
اخلال و افساد اقتصادی منظور نظر قرار گیرد.
ضربه‌های جبران‌ناپذیر تبعیض
از
نکات بس اساسی و مهم دیگری که باید بیش از پیش مورد توجه مسئولان قرار گیرد، توجه جدی
و موثر به بحث عدالت اجتماعی و توزیع عادلانه ثروت در جامعه است. مردم مراتب اعلای
همراهی و همگامی و همدلی خود را با مسئولان متعهد و دلسوز کشور در همه شرایط و برهه
ها به خوبی اثبات کرده اند و حضور موثر و جانانه شان در همه عرصه ها ضامن دوام، مانایی،
پیشرفت، توسعه و تثبیت هرچه بیشتر عزت و استقلال و امنیت و اقتدار کشور و انقلاب و
نظام شده است و البته سختی های گوناگونی از جمله فشارهای اقتصادی را متحمل شده اند،
اما آن چه عرصه را بیشتر تنگ می کند و بر تلخی مشکلات معیشتی می افزاید و آستانه صبر
و تحمل ها را کاهش می دهد، تبعیض ها و بی عدالتی های اقتصادی و اجتماعی است. مردم نمی
توانند در نظام جمهوری اسلامی بپذیرند در شرایطی که عده ای توان مالی تأمین مایحتاج
زندگی ساده و حتی اجاره خانه خود را ندارند و تعداد کثیری از جوانانشان با وجود تحصیلات
عالیه نه ازدواج کرده اند و نه حتی شغلی دارند، برخی افراد در بعضی سازمان ها و ادارات
و شرکت ها بی آن که کار بسیار ویژه و یا بسیار تخصصی انجام دهند از دریافت های چند
میلیونی برخوردار باشند و در این شرایط اقتصادی که عده ای از سر اجبار حتی به دریافت
های ماهیانه کمتر از پانصدهزارتومان در ماه تن داده اند، برخی از مدیران علاوه بر حقوق
های چند میلیونی و بلکه بالاتر از ۱۰میلیون، پاداش های چند ده میلیونی و گاه چند صد
میلیون تومانی بگیرند. بله از اول تا آخر عالم «تفاوت» به عنوان یک واقعیت وجود داشته
و خواهد داشت و صدالبته که تفاوت در زمینه های گوناگون واقعیتی قابل پذیرش است اما
آن چه غیرقابل پذیرش است و در همه تاریخ نکوهیده بوده و در نظام اسلامی به طریق اولی
نکوهیده تر است، «تبعیض» است و آیا این موارد نمونه های بارز تبعیض و نقض عدالت اجتماعی نیست؟ آیا این ظلمی آشکار و بدیهی و تضییع
حقوق ملت و تبعیضی فاحش و چندش آور نیست که بنابر اعلام رئیس سازمان بازرسی کل کشور
در تاریخ ۱۱اسفند سال جاری فردی در یکی از استان های کشور علاوه بر حقوق و مزایایی
که دریافت کرده ۱۲میلیاردتومان حق مأموریت دریافت کرده باشد و فاجعه بارتر این که بنابرگفته
ناصر سراج این فرد حتی یک دقیقه هم به مأموریت نرفته است و همین فرد ۵۰۰میلیون تومان
نیز هزینه صرف غذا دریافت کرده است؟
آیا
امثال این اتفاقات و یا پرداخت نکردن ۷۰میلیاردتومان حقوق عوارضی دولت توسط یک فرد
در یکی دیگر از استان های کشور از مصادیق بارز تخلف، فساد و تبعیض نیست آن هم در شرایطی
که به گفته قائم مقام بانک مرکزی ۷۶۰هزار جوان در انتظار دریافت وام ۳میلیون تومانی
ازدواج همچنان در نوبت قرار دارند و عده ای از مردم نیز برای تأمین خوراک و پوشاک و
اجاره مسکن خانواده خود به شدت در مضیقه اند؟
آری
مردم سختی ها را تحمل می کنند، تفاوت ها را هم می پذیرند اما در هیچ جای دنیا تبعیض
و نقض عدالت اجتماعی و فساد برای مردم پذیرفتنی نیست خصوصا برای مردم نجیب و بزرگوار
و انقلابی و فهیم ایران زمین، پس رسیدگی به تخلفات و اقدامات لازم برای پیشگیری از
تخلف و فساد و انجام اقدامات موثر برای تحقق کامل عدالت اجتماعی و اقتصادی و توزیع
عادلانه ثروت و رفع تبعیض باید جزو اصلی ترین برنامه های همه تصمیم سازان، تصمیم گیران،
برنامه ریزان و مجموعه حاکمیت باشد که بقای هر حاکمیتی به عدل است و داد و عدالت.
خراسان
- مورخ سه‌شنبه 1392/12/13 شماره انتشار 18639
نویسنده:
کورش شجاعی shojaee@khorasannews.com