متن کامل پست صابری در فیس‌بوک به نقل از سایت «پیام نو» در پی می‌آید:
1. اصلا نیازی نیست بگوییم برنج گیلان در مقایسه با برنج هندی، پاکستانی، تایلندی و حتی آمریکایی مرغوب‌تر است. برنج گیلان «بی‌نظیر» است. این برنج بی‌نظیر تنها با کمک ابر و باران و زمین و آنگونه که بسیاری از مدیران ایران می‌گویند «در سایه الطاف الهی» به دست نمی‌آید و کشاورزان نازنینی هستند که سال‌ها برای تولید یک رقم کیفی تلاش کرده‌اند. رقم کیفی نه مانند این ارقام پرمحصول بی‌مزه که تفاوتی با برنج درجه ۳ هندی ندارد بلکه رقم کیفی یعنی برنج هاشمی، کاظمی، صدری و ...
2. از ۳۷ تولیدکننده برتر بخش کشاورزی گیلان دعوت شده بود تا برای اولین بار از سوی سازمان جهاد کشاورزی و استاندار گیلان تجلیل شوند. در میان این ۳۷ نفر دو نام به جان گیلانیان بسته است؛ هاشمی و کاظمی. یعنی علی کاظمی و یوسف هاشمی. خود این دو نفر نه! برنجی که برای اولین بار به دست آورده یا کشف کرده‌اند را گیلانیان مثل جان دوست دارند؛ برنجی که سال‌هاست زینت‌بخش سفره‌هایمان است. اما جهاد کشاورزی یا مرکز تحقیقات برنج کشور از خود نپرسیده‌اند که بانی این ارقام کدام محقق یا کشاورز بوده تا حالا و بعد از چند دهه در مراسم تجلیل از آنها (با ۳۰۰ هزار تومان!) علی کاظمی فومنی از روزگار بد رفته بر خود حکایت کند و بگوید به خاطر تنگدستی زمینش را فروخته تا خرج زنده ماندن همسرش کند و یوسف هاشمی خمامی که رقم خوش‌پخت به دست آمده‌اش ۷۰ درصد کشت برنج استان را تشکیل می‌دهد هم گلایه کند که از این برنج عالی نه تنها هیچ صفری به حساب بانکی‌اش اضافه نشده که با سختی روزگار می‌گذراند؟ اگر جهاد کشاورزی نمی‌تواند با قوانین حمایتی به کمک بخش به اغما رفته کشاورزی بیاید حداقل می‌تواند از نخبگان این بخش احوالی بپرسد تا دو برنجکار که برای به دست آوردن این ارقام بیش از ۷ سال سر زمین شالیکاری رنج کشیده و دانه دانه برنج را برای کشت سال بعد جدا کرده‌اند تا سال بعد یک خوشه به دست آید و سال بعد دو خوشه و امروز هکتارها زمین زیر کشت همان دانه برنج اولیه برود همچنان نگران تأمین نان شب و تهیه داروی همسر و ... نباشند.