یکی از دلایل این امر شاید نبود تمایل ایرانیها برای سرمایهگذاری در چنین صنعتی باشد، چرا که ترجیح سرمایه گذاران ایرانی این است که پول خود را در مسیرهای کم ریسک قرار دهند و به گفته فعالان این صنعت حدود 27 سال است که کسی تمایل به سرمایه گذاری در این صنعت را ندارد و تا زمانی که بهره بانکی پایین نیاید سرمایه گذاری نیز محقق نمیشود.
صنعت شیرنی و شکلات به خصوص در واحدهایی که نیاز به تعاملات بانکی با خارج از کشور دارند نیز مانند بسیاری از صنایع از فشارهای خارجی بی نصیب نمانده است و با این مشکلات دست و پنجه نرم میکند. علاوه بر این حضور شیرینی و شکلات خارجی تا حدودی فرصت خودنمایی را از صنعت شیرین گرفته است.
میتوان در این زمینه به واردات بی رویه شیرنی و شکلات اشاره کرد و این مساله را یکی از مشکلات اصلی صنعت شیرینی و شکلات دانست چراکه به گفته دست اندرکاران این صنعت برخی محصولات خارجی تاریخ مصرف گذشته از بازارهای کشورهای اروپایی یا کشورهای همسایه جمع آوری شده و با دستکاری تاریخ ها به کشورمان وارد می شوند و نظارت چندانی نمیشود.
در این زمینه علی سالک نجات، عضو انجمن شیرینی و شکلات در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: باید تمهیدات اساسی برای مقابله با مشکلات این صنعت اندیشیده شود، چرا که در حال حاضر بسیاری از فعالان این حوزه با مشکلاتی همچون نقدینگی و نبود تسهیلات مناسب درگیر هستند.
تابلو ورود ممنوع برای جذب سرمایهگذاران جدید
وی با بیان اینکه این مساله موجب ایجاد تابلو ورود ممنوع برای جذب سرمایهگذاران جدید است، گفت: باید راه جذب سرمایهگذار تسهیل شود که این امر نیز نیاز به مساعدت بانک ها دارد و با توجه به اهمیت و ارز آور بودن این صنعت انتظار اهتمام بیشتری وجود دارد.
عضو انجمن شیرینی و شکلات عمده مشکلات این صنعت را در حوزه بسته بندی و نبود ماشین آلات مناسب عنوان و اظهار کرد: اگر تحریمها برداشته شود این صنعت فرصت خودنمایی بیشتری را پیدا خواهد کرد و ایران در آن شرایط میتواند بازار بزرگی در صنعت شیرنی و شکلات داشته باشد.
به گفته وی صنعت شیرینی و شکلات درایران قدمت چند صد ساله دارد و حمایت از این صنعت می تواند اثر مثبتی در افزایش صادرات غیر نفتی و ارزآوری برای کشور داشته باشد و با توجه به اینکه ظرفیت تولید دو میلیون و 100 هزار تن شیرینی و شکلات در کشور وجود دارد انتظار می رود از تمام پتانسیلهای این صنعت استفاده شود.