یک کارشناس کشاورزی با انتقاد از کاهش سطح زیر کشت اراضی کشاورزی و افزایش باغ‌ها گفت: محصولات راهبردی همچون برنج، گندم، جو و دانه‌های روغنی نباید فدای کیوی و پرتقال شوند.
اسماعیل شهبازی اظهار کرد: کاهش 9 درصدی سطح زیر کشت اراضی کشاورزی و افزایش 25 درصدی سطح باغ‌ها بخصوص برای کشوری که مشکل تامین آب دارد توصیه نمی‌شود. باید ببینیم از لحاظ استراتژیک، گندم برای ما مهم‌تر است یا کیوی، پرتقال و انگور؟
وی افزود: تولیدات راهبردی نباید جای خود را به مزیت‌های نسبی دهند که از قیمت‌های بازار سیگنال می‌گیرند. تامین محصولات اساسی همچون گندم، جو و دانه‌های روغنی که از مصرف حیاتی برخوردارند، بر محصولات باغی ارجحیت دارند.
این کارشناس کشاورزی افزایش سطح باغ‌های کشور را نیازمند بررسی بیشتر دانست و گفت: اگر این افزایش ناشی از تغییر کاربری اراضی محصولات اساسی باشد خوشحال‌کننده نیست. هم‌چنین باید ببینیم سهم افراد سودجو در این مساله چقدر است. بعضی افراد در حاشیه جنگل‌ها، تالاب‌ها، رودخانه‌ها و اراضی ملی درخت می‌کارند و کم‌کم با استفاده از حق ریشه، آنجا را تصاحب و پس از مدتی تبدیل به ویلا و ساختمان می‌کنند.
شهبازی یادآور شد: با توجه به مقدار خاک و آبی که در اختیار داریم باید ببینیم مصالح ملی گرایش به سمت چه چیزی را ایجاب می‌کند. باغ لازم است اما به تناسب.
وی تاکید کرد: طرح جامع، آمایش سرزمین و الگوی کشت باید مشخص کند در هر منطقه چه نوع محصولی داشته باشیم.
این کارشناس کشاورزی با طرح این سوال که علوفه دام چگونه باید تامین شود؟ اظهار کرد: اگر در مراتع، درختان میوه پرورش دهیم برای تامین علوفه دام با مشکل مواجه می‌شویم لذا در این موارد توجه جامع به شش عامل منابع طبیعی، محیط زیست، منابع آبی، توسعه کشاورزی، توسعه روستایی و منافع ملی ضرورت می‌یابد.
نگرانی نسبت به کاهش بهره‌برداران کشاورزی
وی کاهش بهره‌برداران بخش کشاورزی را نیز نگران‌کننده دانست و گفت: در تولید کشاورزی نیروی کار همواره احتیاج است. حتی در کشاورزی مکانیزه به راحتی نمی‌توان گفت نیاز به نیروی انسانی تنزل می‌یابد بلکه گروه های انسانی می‌توانند در صنایع جانبی و خدمات به کار گرفته شوند.
شهبازی با اشاره به حجم زیاد مهاجرت‌های روستایی در ایران خاطرنشان کرد: روستاییان به دلیل نبود شغل مجبور می‌شوند به شهرها بروند که این مساله آسیب‌های اجتماعی و زیست محیطی در شهرها را به دنبال دارد. حال آن‌که به راحتی می‌شود با توسعه روستایی، ایجاد صنایع تبدیلی، دامپروری، گردشگری، صنایع دستی و ... از این حجم بالای مهاجرت جلوگیری کرد.
وی اظهار کرد: به نظر می‌رسد مسوولان توجه چندانی به مسائل روستایی ندارند؛ در حالی که روستا کانون تولید و مکانی است که تمام منابع حیاتی و اقتصادی کشور به آن وابستگی دارد.
ایسنا