خانکشی‌پور افزود: در شرایطی که تورم، نوسان نرخ ارز و شرایط بازار همواره بر این سودآوری می‌افزاید، از وارد شدن به چگونگی توزیع این سود سرشار که می‌تواند موجب شکل گیری کانون ثروت پرقدرتی شود، اجتناب می‌گردد.
وی با بیان اینکه صادرات به ازای واردات راهبردی برای کارآمد شدن بازار و تولید پایدار برنج است، خاطرنشان کرد: تولید سالیانه بیش از 2 میلیون و 300 هزار تن برنج در حدود 600 هزار هکتار شالیزارهای ایران و واردات یک میلیون تن برنج به مفهوم عرضه بیش از 3 میلیون تن برنج داخلی و خارجی در بازار داخلی است. صادرات به ازای واردات برنج و تولید پایدار برنج، طرحی برای خودکفایی در تولید برنج و کاهش بار مالی دولت است.
خانکشی پور اضافه کرد: گردش پولی این حجم برنج حداقل تا 17 هزار میلیارد تومان برآورد می‌شود. البته با احتساب هزینه‌هایی همچون اجرت کار خانوار، ارزش اجاره شالیزار، اجاره ماشین آلات و سود بانکی متناسب با نقدینگی هزینه شده، حداقل سود حاصل شده در سال 1500میلیارد تومان خواهد بود.
وی تصریح کرد: سودآوری واردات در مقایسه با تجارت داخلی آنگاه رنگ جدی به خود می‌گیرد که به تفاوت فاحش قیمت‌های جهانی با قیمت نهایی فروش برنج خارجی در ایران و به مقدار واقعی برنج وارد شده، اعم از مجاز و غیرمجاز توجه شود.
خانکشی پور بیان کرد: با توجه به قیمت انواع برنج، به طور متوسط خانواده‌های ایرانی با سطوح متفاوت درآمدی، روزانه یک وعده از ارقام مختلف برنج داخلی و وارداتی مصرف می‌کنند. با وجود آخرین توصیه در زمینه بهداشت غذایی مبنی بر کافی بودن مصرف 95 گرم در یک وعده غذایی روزانه برای یک فرد بالغ و سالم اما با سرانه مصرف 100گرم برای هر نفر در روز، کل مصرف سالانه برنج معادل 2 میلیون و 800 هزار تن برآورد می‌شود، بنابراین نیاز وارداتی کشور عملا کمتر از 500 هزار تن محاسبه می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: ایجاد رابطه متقابل و دوسویه بین واردات برنج و صادرات می‌تواند در کوتاه مدت کمبود ذخایر کشور را تامین کند و نیز موجب تقویت تولید داخل و رشد پایدار آن شود. الزام این امر واردات برنج به ازای صادرات آن با توجه به کیفیت خوب برنج ایرانی است.
ایسنا