حرف های ناگفته از هشت سال اتاق بازرگانی

بعد از مدت ها سرتیم های پنج گروه اصلی انتخابات هشتمین دوره انتخابات اتاق بازرگانی تهران دوریک میز نشتند و به طور رو در رو پاسخ سئوالات یک دیگر را دادند در این میان خبرگزاری ایلنا که میزبان این مناظره بود تلاش داشت بی طرفی خود را نشان دهد. براین اساس این خبرگزاری به هر یک از سرتیم ها به مساوات وقت داد و آنان توانستند با نهایت دقت پاسخ سئوالات رقیبان را بدهند. گفتنی است در این مناظره محمد رضا بهزادیان از گروه خواستاران تحول، مجید رضا حریری از گروه پیشگامان وفاق، ابراهیم جمیلی از گروه ائتلاف بزرگ، حسین سلطانی نیا از گروه کانون کارآفرینان توسعه گرا و پدارم سلطانی از گروه ائتلاف برای فردا حضور داشتند.

برای شروع این مناظره هریک از نماینده های گروه های شرکت کننده در انتخابات در خصوص گروه خود توضیح دهید و بگویید که چه برنامه ای را در دستور کار دارید؟

طی دوره‌های پیشین دو جریان اصلی در اتاق حضور داشتند. در دوره قبل که هنوز شعار اعتدال رایج نبود ما حد فاصل این دو جریان را به عنوان نقطه اعتدال گرفتیم و به عنوان پیشگامان لیست خود را ارائه دادیم؛ که بنده به همراه عسگراولادی این لیست را بستیم.

در این دوره قصدمان این بود که بین تمامی دوستان وفاق ایجاد کنیم و از ماه‌ها پیش با تمامی دوستان صحبت‌هایی داشتیم مبنی بر اینکه در کشور شرایط خاصی حکمفرماست، مضاف بر اینکه اسامی بزرگ هم سایه‌شان از سر اتاق کم شده و فرصتی فراهم شده تا شایسته‌ترین افراد را بتوان جمع کرد. تشخیص ما این بود که کماکان دو جریان اصلی در اتاق است، یک جریان حاکم بر اتاق که طی هشت سال گذشته در مسند ریاست اتاق حضور داشتند و گروه دیگر که گروه منتقد جریان حاکم بود. چه منتقدینی که درون هیات نمایندگان حضور داشتند و چه منتقدینی که بیرون از اتاق بنا به دلایلی از جمله دلیل غیرقانونی بیرون کردن آقای بهزادیان از اتاق، مانده بودند. بر همین اساس از اواخر تابستان رایزنی‌ها بین افراد شروع شد و صحبت‌هایی مطرح بود که باید برای دوره آینده اتاق چه کار‌هایی انجام دهیم. برهمین اساس حلقه‌ای تشکیل شد به نام حلقه وفاق که آقای حسینی به نمایندگی از گروه آقای بهزادیان، بنده و دو نفر دیگر از دوستان مانند آقای حاجی‌بابا و همچنین دو نفر از افراد شاخص شهرستان‌ها حضور داشتند.

ما به دنبال این بودیم که این وفاق را ایجاد کنیم. خاطرم است که در اواخر تابستان در جلسه‌ای با آقای خوانساری و سلطانی در همین خصوص صحبت‌هایی شد، البته هرچه جلوتر رفتیم خط قرمزها معلوم شد، علم‌ها از درون پستوها بیرون آورده شد و هر فرد پرچم خود را خارج کرد و اعلام کرد که همه باید زیر این پرچم جمع شوند. بنده در دفتر تک تک این افراد حضور پیدا کردم و از همه این افراد خواهش و تمنا کردیم زیر یک پرچم جمع شوند و یک گروه تشکیل دهند که منتقد به اتاق باشد. البته منهای آقای جمیلی که اینجا حضور دارند. چرا که ایشان عضو گروه حاکم بودند.

متاسفانه یا ما خیلی ساده‌ایم  یا اینکه دوستان خیلی پیچیده‌‌‌ بودند چرا که این حرکت به نتیجه نرسید. هنگامی که این حرکت به نتیجه نرسید دوستانی که در حلقه وفاق حضور داشتند با پرچم پیشگامان و با نام پیشگامان وفاق وارد کارزار شدیم و این گروه را تشکیل دادیم و به دلیل اینکه از همان روز اول احساس می‌کردیم که باید بستر نزدیک شدن ما به گروه‌های مختلف فراهم باشد، ظرفیت این اتوبوس را پر نکردیم و با یک ظرفیت 20 نفره حرکت خود را آغاز کردیم و وارد فضای انتخابات شدیم تا بتوانیم با دوستان به توافق برسیم.

ما در حدود شش ماه پیش بود که با تعدادی از همفکران‌مان تشخیص دادیم که خلایی‌ در اقتصاد کشور وجود دارد و آن این است که کارآفرینان کشور و فعالان بخش خصوصی، یک تشکل فراگیر ندارند. من به عنوان فردی که 35 سال در عرصه اقتصاد به ویژه تجارت داخلی حضور دارم، با شناختی که از بنگاه‌های اقتصادی کشور داشتم، در طول دوران خدمتم منشاء تاسیس بسیاری از تشکل‌های صنفی بودم و هم در حوزه تجارت خارجی حدود صد تشکل اقتصادی را راه‌اندازی کردم. اما با این وجود لزوم یک تشکل فراگیر در کشور حس می‌شود.

رویکردهای بین‌المللی هم نشان می‌دهد که بخش خصوصی کشورهایی در اقتصاد آنجا حاکمیت پیدا کرده‌اند که توانستند تشکلی فراگیر را شکل دهند و از دل آن یک اتاق بازرگانی مقتدر را ایجاد کنند. به عنوان مثال در کشور همسایه ما یعنی ترکیه در سال 2005 انجمنی تشکیل شد که به سرعت به یک تشکل فراگیر کارآفرینی و اقتصادی تبدیل شد و توانست شاه‌رگ اقتصاد ترکیه را در دست بگیرد. هدف ما تحقق توسعه اقتصادی کشور با محوریت بخش خصوصی در راستای تامین منافع ملی است. ما فکر می‌کنیم که اگر اقتصاد کشور به بخش خصوصی سپرده شود منافع ملی نیز تامین می‌شود.

برای رسیدن به این منظور دنبال راهبردهای مشخصی بودیم از‌جمله ترویج اقتصاد رقابتی، فرهنگ کارآفرینی، تدوین مبانی اقتصاد بازار به عنوان مبانی توسعه و ایجاد فضایی امن برای بخش خصوصی و نیز ترویج و تشویق بخش خصوصی برای ایفای هر چه بیشتر نقش خود در حوزه مسئولیت‌های اجتماعی و همچنین ترویج یک اصل بین‌المللی مبنی بر تلاش مستمر در حفظ و بهبود محیط زیست.

مسائلی که ذکر شد در واقع راهبردهای اصلی ما است، ما زمانی که این تشکل را شکل دادیم و تا به امروز که اعضای‌مان به 400 نفر از کارآفرینان ‌رسیده است، برنامه‌‌ ما این است که هزار نفر از کارآفرینان و فعالان بخش خصوصی را به عنوان عضو در این تشکل داشته باشیم و تا پایان برنامه ششم توسعه، نیمی از کاآفرینان کشور را به عضویت این تشکل  دربیاوریم.

با برنامه‌هایی که تدوین شده اهداف ما به شدت رو به توسعه است اما هنگامی که بحث انتخابات اتاق بازرگانی پیش آمد ما نمی‌توانستیم از کناراین مسئله بی تفاوت بگذریم لذا به عنوان یکی از برنامه‌های این کانون وارد این فعالیت شدیم. از میان اعضای این کانون در رشته‌های مختلف سعی کردیم که جمعی را با حداکثر تنوع و هم‌گرایی دور هم جمع کنیم تا بتوانیم در اتاق ایران صدای واحدی را  داشته باشیم.

حرکت خواستاران تحول در اتاق بازرگانی بیش از 12 سال است که سابقه دارد و در طول این مدت همیشه سعی کردیم که در انتخابات اتاق بازرگانی حضور فعال داشته باشیم. چه در دورانی که من به عنوان یکی از ارکان مجموعه تحول‌خواهان بیرون در بودم و دوستان آمدند و کرسی‌هایی‌ را هم گرفتند، چه امروز که به مدد دستگاه قضایی و نه همکاری اعضای هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران و تهران، حق از دست رفته‌ام را به دست آوردم، بازگشتم و در انتخابات اتاق حضور پیدا کردم.

تاکید می کنم که تحول خواهان با احترام به همه گروه‌ها سعی کردند کاندیداهای شایسته‌ای را انتخاب کنند. ما توانسته‌ایم براساس معیارهای روز دموکراسی، افرادی را در گروه انجمن مدیران و متخصصان صنعتی و اقتصادی ایران گرد هم آوریم و از بین آنها به دنبال انتخاب شایسته‌ترین‌ها بودیم، ما به دنبال آن بودیم که لیست این گروه جامعیت کل اتاق را داشته باشد. ما افتخار می‌کنیم که گروهی دارای قدمت هستیم و از مجموعه‌ها‌یی نیستیم که صرفا برای شب انتخابات پدید آمده‌اند. همچنین به این مساله نیز افتخار می‌کنیم که اسم خود را ائتلاف نگذاشتیم، ائتلافی که خودمان با خودمان ائتلاف کرده باشیم به درد نمی‌خورد. من به همه مخاطبینم می‌گویم که گروه تحول‌خواهان از بدو تاسیس تا به امروز درون هیچ ائتلافی نرفته و نخواهد رفت. همانطور که آقای حریری فرمودند ما تلاش کردیم تا دوستان خوبی را کنار هم جمع کنیم، به گروه‌هایی که تحول‌خواهان خط قرمزشان نبوده اند این مساله را نیز منتقل کردیم اما در نهایت  به سرانجام نرسید.

قطار تحول در این 12 سال فراز و نشیب‌های زیادی را سپری کرده است، بعضی افراد از قطار تحول پیاده شدند و بعضی از افراد هم به این نتیجه رسیدند که باید مسیر خود را عوض کنند و برای رسیدن به اهداف مدنظر خود با افراد دیگر هم‌پیمان شوند. ما برای تمامی دوستان آرزو می‌کنیم که موفق شوند و در اتاق بازرگانی خدمات صحیحی را انجام دهند.

یکی از ویژگی‌های اصلی تحول‌خواهان وارد کردن افراد جدید است، دو نفر از دوستانی که در این جمع حضور دارند از دل تحول خواهان زائیده شده اند. امیدواریم که در آینده‌ نیز تحول‌خواهان این چنین تولیداتی را داشته باشند و به آن روزی برسیم که برای انتخابات اتاق بازرگانی 20 گروه و لیست شرکت کند. اصلی‌ترین معیار برای گروه ما حاکمیت فکر بوده و مشاهده می‌شود که شعارهای ما در همه گروه‌ها متبلور شده است و این را در برنامه اکثر گروه‌ها مشاهده کردیم.

ائتلاف برای فردا جمعی از مدیران موفق بخش خصوصی و فعالان اقتصادی هستند. ما بیشترین تعداد تشکل را درون ائتلاف برای فردا داریم. ویژگی‌های ائتلاف برای فردا این است که  من آشنا به روابط بین‌الملل هستم و بسیاری از این افراد در خارج از کشور تحصیل کرده‌اند و برای فضای فردای کشور نمایندگانی شایسته و مناسبی هستند و می‌توانم اتاق و بخش خصوصی را اداره کنم. علت ورود ما تحت عنوان ائتلاف در این انتخابات این است که جمعی از نمایندگان اتاق یعنی کسانی که مشی اعتدالی دارند  و علاقه‌مند بودند در شرایطی که فضای اقتصادی کشور باز شده فعالیت کنند، وارد فضای انتخابات شوند. وجه تسمیه ائتلاف هم به این شکل است که از طیف میانه‌روی هر دو گروهی که در انتخابات‌های قبلی با هم رقابت می کردند، وارد این گروه شدند. به علاوه افراد شاخص تشکل‌های مختلف که این ائتلاف را شکل دادند.

ما خواستیم که انحصار در رقابت‌های انتخاباتی را باز کنیم. بنده صحبت‌های آقای حریری را تایید می‌کنم که گروه‌های زیادی به ما رجوع می‌کردند اما ما مشاهده کردیم که حاصل آرایش قبلی این است که در حدود 90 نفر در این انتخابات نامزد شوند و شانس انتخاب داشته باشند. ما این روال را شکستیم و در حال حاضر مشاهده می‌شود که 5 گروه در این انتخابات شرکت داشته و با هم رقابت می‌کنند. موضوع دیگری که می‌توان به آن اشاره کرد این است که ما سعی کردیم پرچم اخلاق را در ائتلاف بالا ببریم و احساس ما این است که باید در جامعه تشکلی بخش خصوصی، مساله اخلاق محور تمامی امور قرار گیرد. همچنین منش و شیوه اصول تعامل و مذاکره با دولت را انتخاب کردیم. به این معنی که مشی و روش ما این است که از تشنج و رفتارهای سیاسی و از اقداماتی که می‌تواند شائبه سیاسی کاری برای اتاق به وجود آورد، پرهیز کنیم. از سوی دیگر ما با تحلیل و ‌آسیب‌شناسی و با برنامه و مانیفست فعال وارد انتخابات شدیم. ما گروهی هستیم که بیشتر از هر گروه دیگر مواضع خود را اعلام کردیم و برای هر بخش اتاق، از اعضا گرفته تا اتاق‌ها و شوراهای مشترک برنامه داریم، بنابراین ما تحلیلی وارد این کارزار شده‌ایم و این رویکرد عملگرایی را از ابتدای کار در اعلام برنامه‌ها و مواضع‌ نشان داده‌ایم.

نیاز امروز اتاق بازرگانی با نیاز دیروز فرق می‌کند. بنابراین باید در کارهایمان تغییراتی را اعمال کنیم. به همین دلیل است که ائتلاف بزرگ بیشترین نیروی خود را بر روی تشکل‌هایی که در اتاق حضور داشتند گذاشته‌ است. این مساله که مطرح می‌شود تشکل‌ها مورد بی‌مهری قرار می‌گیرند و هیات رئیسه از آنها حمایت نمی‌کند صحت ندارد، در حالی که هیات مدیره هر تصمیمی که می‌گیرد قطعا نباید به این شکل باشد.

اتاق بازرگانی متعلق به فرد یا یک گروه خاص نیست. اتاق به کل کشور تعلق دارد و ما باید تلاش کنیم که قانون اتاق را در این دوره چهار ساله تغییر دهیم  و نیازهای فکری کشور را در آن ببینیم. تلاش ما این است که به دور از احساساتی که در فضای انتخابات حاکم است، اگر بتوانیم در انتخابات حداکثر کسانی را که می‌توانند در انتخابات موثر باشند، وارد ائتلاف کنیم یا حتی اینکه افرادی را که کاندیدا نشده اند را به نحوی وارد اتاق کنیم به صورتی که اتاق احساس کند به این افراد نیاز دارد. در هر صورت حرکت ما باید به صورت عضومحوری باشد و باید  تلاش کنیم که نیاز اقتصاد کشور و نیز اعضا را  در چارچوب منافع ملی تامین کنیم. بنابراین منافع ملی در اولویت برنامه‌های ائتلاف بزرگ قرار دارند.

بحث خواستاران تحول از دوره پنجم اتاق بازرگانی آغاز شد، بنده در آن زمان جزو 20 نفر نماینده در اتاق بازرگانی بودم و خود آقای بهزادیان می‌داند که ما 20 نفر رای یکپارچه ای دادیم تا ایشان به ریاست اتاق بازرگانی تهران منصوب شوند.  این خاکریز اول بود که در خصوص تحول‌خواهی فتح شد اما در خاکریز دوم که همانا اتاق ایران بود، کمیسیون تشکل‌ها تا آن تاریخ در انحصار یکی از اعضای ائتلاف بزرگ بود، آن تشکل‌ها در هیات نمایندگان اتاق ایران باعث شدند تحول ایجاد نشود یعنی رای را به کفه همان جریان حاکم تغییر دادند. من همیشه مدافع بخش خصوصی بوده ام چه هنگامی که در این دولت حضور داشته‌ام و چه حالا که  در بخش خصوصی فعالیت می‌کنم.

اینکه سه دوره پیش چه اتفاقی افتاد  وبا کمک دولت رئیس اتاق تهران مشخص شد مساله خاصی نیست چرا که در قانون آمده است. یک بار دولت به یک نفر رای می دهد مرتبه بعدی به یک نفر دیگر. اینکه گفته شد رای اتاق ایران با کمک تشکل‌ها تغییر پیدا کرد صحت ندارد بلکه رای شهرستان‌ها سبب این مساله شد. یکی از کارهای خوبی که بنده در اتاق ایران انجام دادم این است که شهرستان هایی که نقش کمرنگی داشته‌اند، فعال‌تر شده‌اند و الان مشاهده می‌شود که 4 نفر از شهرستان‌ها در هیئت رئیسه اتاق ایران قرار دارند. ما یا باید مسائلی که در گذشته اتفاق افتاده است را بشکافیم یا باید دست به دست هم دهیم برای ساختن یک اتاق مطلوب.

بنده از آقای سلطانی بابت تقدیرشان از دوره پنجم تشکر می‌کنم اما ای کاش آن زمان هم در شورای گفت و گوی دولت و اتاق بازرگانی که آقای نهاوندیان ریاست آن را به عهده داشتند و فرمودند که بهزادیان دو سال، یک لجاجت را با آقای خاموشی پیش برد هم به این نکته‌ای که امروز می فرمایند دقت می‌کردند. بنده این مساله را به عنوان یک گله دوستانه مطرح کردم و هر کسی هم که مایل است می‌تواند به آن پاسخ دهد. اما یادمان نرود که در خصوص فرمایشات ایشان، مشی میانه‌روی و اعتدال که در کشور مد شده است؛ اعتدال به معنای راه رفتن مابین حق  و باطل نیست چرا که دوستان ما متاسفانه وسط حق و باطل حرکت می‌کنند و اسم خود را میانه‌رو گذاشتند. اما باید گفت این‌گونه نیست، زیرا رفتار اعتدالی به این معناست که فرد باید بتواند در مسیر حق قدم‌های محکمی را بردارد و نیز جوانب را رعایت کند. البته لازم به ذکر است که دوستان خواسته‌اند یک خط فاصله  بین خود‌شان و اصلاح طلبی قرار دهند کما اینکه در انتخابات هیات رئیسه سال گذشته، کاندیدای مورد نظرشان گفت که بنده نه تحول خواهم و نه اصلاح‌طلب چرا که فکر می‌کرد این صحبت‌ها در جامعه باب شده و این مساله می‌تواند در جامعه نتیجه بخش باشد که نتیجه‌اش را در آن دوره مشاهده کردیم.

اینکه آقای سلطانی می‌گویند که می‌خواهیم با دولت تعامل کنیم، این نکته مطرح می‌شودکه حداقل در دولت احمدی‌نژاد حدود سه سال آقای پدرام سلطانی در هیات رئیسه حضور داشتند و چه زمانی رفتارهای ویرانگرانه آن دولت را در بخش اقتصاد زیر سوال بردند.

 نکته‌ای مطرح می‌شود، که همه می‌خواهند اتاق را عوض کنند حتی کسانی که طی 8 سال گذشته در راس اتاق حضور داشتند هم قصد تغییر اتاق را دارند و یا حتی آقای سلطانی هم که 4 سال در هیات رئیسه اتاق حضور داشتند نیز قصد تغییر اتاق را دارند، بنده هم که یک نفره در اتاق بر سر خود می‌زدم هم قصد تغییر اتاق را دارم، حداقل یک مساله را نشان می‌دهد که اتاق فعلی اتاق بدرد بخوری نیست یعنی حتی حاکمینش هم قصد تغییر آن را دارند. این مساله که ما دائما برای اتاق برنامه مطرح کنیم کاری را از پیش نمی‌بریم چرا که می‌توان در این خصوص یک کتاب برنامه نوشت، اما آن را اجرا نکرد.

آقای سلطانی شما در ابتدای دوره، یک برنامه‌ای دادید که بنده شیفته‌اش شدم و سه سال پای آن ایستادم اما همیشه هم عنوان می‌کردید که نمی‌توانم آن را اجرا کنم. با این وجود قول دادی که سر یک سال اگر برنامه‌های‌ پیشنهادی‌ات اجرا نشد خود را به رای مجدد می‌گذاری که به این گفته خود نیز عمل نکردید. بنابراین این برنامه‌ها ضمانت اجرایی ندارد.

  نزدیک انتخابات که می‌شود نوشتن برنامه کاری ندارد. خواهش من از دوستانی که در اتاق بوده‌اند و مسند مدیریتی داشته‌اند این است که به جامعه کارنامه خود را ارائه دهند نه برنامه. ما باید برنامه ارائه دهیم که در راس نبودیم اما  شمایی که در راس بودید باید به جای ارائه برنامه کارنامه خود را ارائه کنید. از سوی دیگر عده‌ای که پرچم اخلاق را در دست گرفته اند به این معنی که اگر کسی مانند ما حرف نمی‌زند یا اینکه اگر شال ندارد، اخلاقش خوب نیست.

 این نکات خوب نیست و باید کنار گذاشته شود. باید صادقانه با مردم صحبت و عنوان کرد چگونه می‌توانید با فردی که هم اکنون ریاست اتاق تهران را بر عهده دارد  و کارنامه‌اش هم مشخص است اتاق را تغییر داد.اگر این مساله امکان‌پذیر بود در طول 8 سال گذشته یک تکان کوچکی می‌خورد. ما چگونه می‌توانیم با عکس و شال و این مسائل اتاق را تغییر دهیم؟

اتفاقا ما از همین نگاه‌های صفر تا صدی گریزان هستیم. اینکه گفته می‌شود اتاق بازرگانی تهران اتاق خرابی است، اصلا صحت ندارد. این اتاق، اتاق خوبی است که در این سه دوره یک روند بهبود تدریجی را سپری کرده است. جهان در حال تغییر است اتاق هم باید تغییر پیدا کند. ما به دنبال این هستیم که کارهای خوبی که در اتاق شده را از دوره پنجم  و از زحماتی که آقای بهزادیان کشیده‌اند و از دوره ششم  و زحماتی که آقای نهاوندیان کشیده‌اند تشکر کنیم.

ما قصد داریم این روال را ادامه دهیم، بنده تنها عضو هیات رئیسه هستم که از روز اول برنامه ارائه دادم و هیچ وقت هم اعتراف نکردم که برنامه‌ام اجرایی نشد. خوشبختانه در حال حاضر می‌توانم بگویم که 60 درصد از برنامه‌های ارائه شده بنده اجرا شده است اما مخاطب آن برنامه اعضای هیات نمایندگان اتاق ایران بوده‌اند که بنده در پایان این دوره کارنامه‌ام را ارائه خواهد داد، آقای حریری مطلع هستند که بنده هر ساله کارنامه خود را ارائه کرده‌‌ام. نکته دیگری که مطرح می‌شود این است که اعضای هیات رئیسه اتاق تاکنون عملکردی داشته‌اند که بخشی از آن مثبت و بخشی دیگر منفی بوده است اما اینکه ما صرفا نیمه خالی لیوان را ببینیم و نیمه پر لیوان را نفی کنیم کار خوبی نیست. اگر این گونه باشد افرادی هم در گروه آقای حریری وجود دارند که سالیان سال است در اتاق حضور دارند، بنابراین ما باید به این افراد هم اینگونه نگاه کنیم.

بنده معتقد هستم که در 12 سال گذشته و در دو دوره‌ای که در هیات رئیسه بوده‌ام همین که توانستیم شهرستان‌ها را رشد دهیم می‌تواند کارنامه مثبت باشد. همین که توانستیم در کمیسیون‌ها دوستانی را از شهرستان‌ها و تشکل‌ها بیاوریم و به عنوان ریاست کمیسیون‌ها قرار دهیم. باید تلاش کنیم فضا در اختیار افراد جدید قرار گیرد. اما این افراد جدید در حال حاضر نمی‌توانند نقشی داشته باشند بلکه باید منتظربود تا انتخابات اتاق برگزار شود، اما باید به انتخابات احترام بگذاریم. این که اگر از جزو گروه ما نبود و در انتخابات پیروز شد، بگوییم که آنها حاکم هستند، این رویه صحیح نیست و باید آن را اصلاح کرد. بنابراین شرایط ملی می تواند که صرفا بر روی منافع ملی کار کند.

تحول خواهان برنامه های خود  را اعلام کرده اند، اصلی ترین شعاری که در این برنامه ها اعلام کردیم حرکت به سمت اقتصاد سفید است، اقتصاد سفید پلی به سوی توسعه اقتصاد کشور است. متاسفانه تحریم ها در طی این سالها باعث شد که اقتصاد ما به سمت اقتصاد خاکستری یا حتی سیاه برود. به عقیده ما باید به دنبال شکوفایی اقتصادی محلی و منطقه باشیم، ما فکر می‌کنیم که اتاق بازرگانی  باید به دنبال دیده‌بانی بازارهای منطقه ای و بین المللی باشد، به عقیده ما فضا باید به گونه ای پیش رود که به سمت عضو سالاری برود، اتاق باید از رییس سالاری و سیاست زدگی پرهیز کند. متاسفانه سیاسی ترین دوره اتاق بازرگانی را ما در دوره آقای آل اسحاق مشاهده می کنیم، رییسی که هر وقت رییس دولت وارد اتاق می شد گریه می کرد و هیچ گاه معترض سیاست‌های غلط اقتصادی دولت قبل نشد.

دوستانی هم که از اخلاقیات صحبت می کنند، لازم است که خطاب به آنان گفته شود ما اخلاقیات را در طی برگزاری انتخابات دیدیم. آدم بردن از لیست های دیگر وآسیب زدن به گروه‌های مختلف را اگر اخلاقی بپنداریم باید سایر مسایل هم اینگونه در نظر بگیریم. ما بدنبال اتاق شفاف و در اختیار هستیم. هنگامی که می گوییم همه تشکل ها در اتاق باید نقش داشته باشند ما باید تمام مسایلی را که در اتاق مطرح می شود را به گوش همه اتاق های سراسر کشور برسانیم و عکس العمل آن اتاق را در خصوص مسایل مطروحه بشنویم و در کمیسیون ها وکمیته های تخصصی آن را مورد بحث قرار دهیم.

تصور ما بر این است که اتاق بازرگانی مکانی برای کیش شخصیت نیست یعنی اگر کسی خودش را فراتر و بالاتر می بیند باید این روحیه را از بین ببریم. برای همین است که می گوییم عضو سالاری باید در اتاق بازرگانی حاکم شود. اتاق بازرگانی مکانی برای کار فراکسیونی است  به همین علت می گوییم که دوستان نزدیک، کنار هم بیایند و فراکسیونی را تشکیل دهند تا بتوانیم مصوباتی را تصویب کنیم.

برخی از افراد نیک و خوبی در اتاق بازرگانی بوده اند که اعتراضاتی نیز داشته اند اما متاسفانه تعداد این افراد اندک بوده و کاری نمی‌توانستند از پیش ببرند ما قطعا به دنبال انسجام بخش خصوصی هستیم، بخش خصوصی ما متاسفانه تکه و پاره شده است و در اصناف وتعاونی‌ها ، انجمن کارفرمایان اتاق بازرگانی پراکنده هستند و باید این گروه ها را حول یک محور جمع کنیم.

لازم به ذکر است نکته ای عنوان کنم مبنی بر اینکه سلطانی‌نیا در گفته های خود نکته ای را اشتباه بیان کردند، مبنی بر اینکه بنده با بیست رای دولتی ها به ریاست اتاق منصوب شدم در حالی که بنده با 32 رای در مقابل 27 رای خاموشی به ریاست اتاق منصوب شدم در حالی که اگر گفته‌های سلطانی‌نیا صحت داشت بنده باید صرفا  12 رای از بخش خصوصی داشته باشم در حالی که تعداد تحول خواهانی که آن زمان وارد اتاق شده بودند 24نفر بودند. این مساله آزاده خواهی نمایندگان دولت وقت را نشان می دهد که حتی 10 نفر از نمایندگان انتخاب شده اش نیز به آقای خاموشی رای دادند، که این مساله باعث افتخار ماست.

 برنامه ما در یک کلام این است که در دوره آینده، اتاق غیر دولتی و غیر نفتی شود. همه می‌دانیم که از صد سال پیش تا به امروز بخش خصوصی در کشورمان مغفول مانده است و نقش آن بسیار کم رنگ بوده است، لذا اتاق آینده باید به دنبال احیای بخش خصوصی باشد، باید برنامه منسجمی برای اقتصاد ایران، منافع ملی، دولت و مجلس داشته باشد. سوال ما در حقیقت این است که پارلمان بخش خصوصی در 10 سال اخیر به چه کار مشغول بود که نتوانست ببیند صنعت به چه وضعیتی دچار شده است. صنعت کشورما ورشکسته است ما در کانون کارآفرینان توسعه گرا مشکلات بخش صنعت، کشاورزی، معدن و سایر بخش های اقتصادی را احصاء کردیم و برای آن راهکار ارایه دادیم  تا از این بن بست خارج شویم.

بورس نیز به علت دخالت های دولت در دست 30 یا40 شرکت دولتی و شبه دولتی قرار دارد که به این روز افتاده است. ما حضور فعالی را در بازار سرمایه طی سال‌های گذشته از اتاق بازرگانی ندیدیم. از همه مهمتر تحریم‌ها  گلوی بخش خصوصی را فشار می‌داد، اتاق تا به امروز در قبال تحریم ها هیچ عملکرد قابل دفاعی نداشت، حداقل ما مطمئنیم قدرت های جهانی نسبت به بخش خصوصی آن حساسیتی که نسبت به دولت داشته اند را نداشتند و اتاق به عنوان پارلمان بخش خصوصی باید در این زمینه ایفای نقش می کرد.

ما به دنبال این هستیم که در دوره های آینده یک اتاق مستقل غیر وابسته به دولت تشکیل شود  و معتقدیم که حتی آن 20 نفری که از دولت در اتاق حضور دارند نیز موجب ایجاد رانت می‌شوند و در این زمینه باید قانون اتاق تغییر یافته و آن 20 نفر حذف شوند. تا این ارگان به طور خالص در دست بخش خصوصی قرار گیرد و اتاق تنها سخنگوی اقتصاد ایران در عرصه جهانی،  منطقه ای و ملی باشد.

 ما در خصوص اتاق هم سلبی جلو آمدیم و هم ایجابی، هم می گوییم چه می خواهیم و هم آمده‌ایم بگوییم که چه نشود. ما وارد اتاق شدیم که نقش اعضا و نمایندگانش برجسته شود، ما می خواهیم هر نقش برجسته در اتاق به نقش برجسته بخش خصوصی در اقتصاد کشور تبدیل شود، ما وارد اتاق شده ایم که از هجوم شرکت‌های دولتی، نیمه دولتی، بانک‌ها وموسسات بانکی و آنهایی که در طول 8 سال دولت نهم و دهم به ناحق مناصبی را در اقتصاد ما غصب کرده اند جلوگیری کنیم.

ما وارد کارزار انتخابات اتاق شده‌ایم که مانع حضور رانت‌خواران در اتاق بازرگانی شویم؛ همه رانت خوارانی که رانت اقتصادی، سیاسی و اطلاعاتی داشتند و به ضرر منافع ملی عمل کردند در طول 8 سال گذشته و اگر هم وارد اتاق شوند قصد داریم که در درون اتاق با آنها مقابله کنیم اگر وارد اتاق شویم حتما با فساد اقتصادی مبارزه خواهیم کرد، در طول 12 سال گذشته ما همیشه رکورد فساد اقتصادی را در کشور زده‌ایم که یک سر آن بانک هایی بودند که در طی این هشت سال تشکیل شده اند. اما بانک‌ها این بار در اتاق به دلیل این‌که صدای اتاق در خصوص بنگاه‌داری بانک‌ها شنیده شد، محدود شدند.

ما به مردم می‌گوییم که به لیست انتخاباتی نگاه کنند و به بانک دارها، رانت خوارها رای ندهند زیرا این افراد جای در بخش خصوصی را تنگ کردند و برنامه های ما این است اگر وارد اتاق  شویم با این مراکز و افراد در اقتصاد مان برخورد کنیم. ما به عنوان کسانی که بزرگترین صادر کنندگان کشور را در لیست مان داریم معتقدیم که برای برون رفت از فضای فعلی اقتصاد باید به سمت صادرات غیر نفتی برویم.

معتقدیم که اتاق باید مشاور سه قوه باشد، اما باید مشاوری امین و مطالبه گر باشد نه مشاوری که فقط با دولت بنشیند و تعامل کند و برای منافع شخصی خود از آن استفاده کند. ما معتقدیم در شرایط اقتصاد مقاومتی باید همه رفتارها منجر به تولید و تولید نیز منجر به صادرات شود. ما فرقی بین تولید و تجارت در اتاق قائل نیستیم و از این دو بخش دفاع می‌کنیم. ما معتقدیم که باید از بنگاه‌های کوچک حمایت شود و باید نقش آنها در اقتصاد و اتاق روز به روز پرنگ‌تر شود ما به دنبال این هستیم که در امور بین الملل با کشورهای مختلف ارتباط مستحکمی برقرار کنیم. متاسفانه هیچ کدام از ظرفیت های اتاق تا به امروز استفاده نشد. بنده به شخصه حداقل دوبار به صورت کتبی طرحی را نوشتم و به آقای نهاوندیان دادم که ما بخش خصوصی هستیم و غرب صرفا علیه دولت تحریم وضع کرده است و تبلیغ می کند مبنی بر اینکه ما با ملت ایران کاری نداریم، ما به عنوان بخش خصوصی نماینده مردم هستیم و می توانیم اگر اجازه دهید وارد صحنه شده و ازمردم دفاع کنیم. ما چون در دوره‌ بعد هم اقلیت هستیم از آقایان می‌خواهیم اجازه دهند تا ما بتوانیم با دنیا تعامل کنیم.

ما به عنوان یک گروه عمل‌گرا وارد شده‌ایم تا برای اعضای اتاق فعالیت کنیم، خیلی قصد نداریم شعارهایی را در زمینه اقتصاد کلان کشور مطرح کنیم. بنده را نکاتی که دوستان عنوان کرده اند، تایید می کنم، مانند مبارزه با رانت، فساد، اصلاح خصوصی سازی و همه اینها بحث هایی است که تایید می شود، اما قصد عملکردن به آن را داریم تا اتاق را به باشگاه فعالان اقتصادی، کانون اندیشه و تعامل اقتصادی تبدیل کنیم.

مشخصا کارهایی را که ما در گزیده برنامه های  خود اعلام کرده ایم، این است که مساله یک در هزار مخرب را که متاسفانه در دوره ششم اتاق بازرگانی بنیان نهاده شد حذف کنیم. باید به سمت حذف تدریجی کارت بازرگانی از فرآیند تجارت خارجی کشور برویم، ما قصد پیگیری اصلاح قانون مالیات بر ارزش افزوده را داریم که مشکلات فراوانی را برای فعالان اقتصادی به وجود آورده است، همچنین ما قصد داریم که مساله بیمه تامین اجتماعی و مقررات آن را اصلاح کرده و این سازمان را به بخش خصوصی بازگردانده و حاکمیت بخش خصوصی را بر آن مستقر کنیم.

قصد داریم قانون امور گمرکی و آیین نامه های آن را به منظور کاهش موانع موجود و سرعت بخشیدن به فرآیند امور گمرکی، اصلاح کنیم تا از این راه هزینه مترتب بر تجارت خارجی را پایین بیاوریم.

ما قصد داریم که در اتاق تهران یک واحد مشاوره حقوقی را راه اندازی کرده که به بنگاه های کوچک و متوسط که استطاعت پرداخت هزینه های آن را ندارند که مشاوره حقوقی داشته باشند، خدمات و سرویس بدهد. ما حتما یک سامانه ارتباط مستمر با اعضای اتاق راه اندازی خواهیم کرد، متاسفانه در حال حاضر ارتباط اعضا با اتاق منقطع است، ما باید این اطلاع رسانی را فراگیر کنیم و عدالت اطلاعاتی را در اتاق به وجود بیاوریم. برای اعضای جوان و جدید اتاق خدمات مشاوره و توانمندسازی تعریف خواهیم کرد. ما ترکیب  نمایندگان در هیات های حل اختلاف مالیاتی و بیمه تامین اجتماعی را عوض خواهیم کرد و افراد قوی ومقتدر را در آنجا خواهیم گذاشت که از حقوق بخش خصوصی دفاع کند، نه کسانی که به عنوان بازنشسته حضور دارند و یک حضور منفعل دارند و نتیجه مطلوبی را به دست نمی آورند. ما به دنبال این هستیم اتاق تهران در نمایشگاه بین المللی تهران سهم داشته باشد لذا بسیاری از اتاق های سراسری کشور در نمایشگاه بین المللی سهم دارند اما اتاق تهران اتاقی است که هیچ  جایی که بتواند خدماتی رابه اعضای خود ارائه کند، ندارد.

ما می خواهیم به مشکلات واحدهای تولیدی مستقر در شهرک های صنعتی استان تهران بپردازیم،  شهرک های صنعتی متاسفانه بسیار اندک مورد توجه اتاق بوده اما در این دوره باید تقویت شود. ما قصد داریم که اتاق رابه ماموریت های نسل دومش وارد کنیم  به این معنا که شبکه سازی تجاری بین اعضا اتاق شکل گیرد تا بتوانند با تعامل با یکدیگر هم افزایی داشته باشند و کسب و کارهایی جدیدی را راه اندازی کنند و قصد داریم همین الگورا به فضای بین المللی تسری دهیم. ما حتما از روش های ایجابی برای مقابله با فساد اداری استفاده خواهیم کرد و آن هم از طریق شناسایی مقررات و رویه های فساد زا است که آنها باید اصلاح شود، عموما منشا فساد در این مقررات و رویه ها نهفته است و بعد از آن قصد داریم به شهر تهران بپردازیم و قصد داریم با سازمان های شهر تهران برای کاهش آسیب ها و اختلالات مانند آلودگی هوا، ترافیک، آسیب های اجتماعی همکاری کنیم . ما پیگیر اصلاح وضعیت تامین مالی کشور هستیم تا بانک محوری خارج شده و شکاف تامین مالی بنگاههای کوچک و متوسط کم شود همچنین تلاش خواهیم کرد که رتبه ایران در گزارش محیط کسب وکار با هدف افزایش سهولت کسب وکار برای فعالان اقتصادی و افزایش جذابیت سرمایه گذاری خارجی در کشور کاهش پیدا کند.

من از اظهارات آقای سلطانی تعجب می کنم، آیا این همه کار را می خواهند در اتاق انجام دهند؟ چرا توقع از اتاق را تا این میزان افزایش می دهید؟ این صحبت هایی را که آقای سلطانی در خصوص اصلاح بیمه، حذف مالیات، گمرک و... مطرح می کنند به هیچ عنوان در تحت اختیارات اتاق بازرگانی نیست، اختیار اتاق در خصوص مسایل مشورتی است و این صحیح نیست که ما توقع را اینقدر بالا ببریم که در آخر نتوانیم از پس انجام آن بر بیاییم. چرا به خاطر جمع آوری رای این حجم مطالبات را افزایش می دهند؟ وقتی که می گویند با فساد مقابله خواهند کرد تنها کاری که اتاق می تواند انجام دهد این است که پیش قدم شود و با افرادی که در درون اتاق مرتکب فساد می شوند، برخوردکنیم. اتاق باید کاری کند تا افرادی که به طور صحیح فالیت داشته اند مورد حمایت قرار گیرند. خواهش می کنم که توقعات را در قالب چارچوب اتاق بالا نبرید. پارلمان بخش خصوصی با مجلس شورای اسلامی فرق می کند، این صندلی که ما بر روی آن می نشینم صندلی نمایندگی مجلس نیست. ما باید از ظرفیت های قانون استفاده کنیم ظرفیت های قانون مشخص است  با این وجود ما در اجرای این ظرفیت ها در اتاق دچار روزمرگی شده ایم. اتوماسیون اتاق به جای این که طی این چند سال روند امور را تسریع کند، سرعت قبلی آن را هم کاهش داد و به جای این که به اقتصاد کلان مملکت بپردازیم به طور مثال به حل مشکلات کالای ملوانی پرداختیم. حل این مشکلات جزو مسوولیت اتاق شمرده می شود اما در اولویت های اصلی قرار ندارد.

ما باید کاری کنیم که این پراکندگی که آقای بهزادیان هم به درستی به آن اشاره کرده اند، اصلاح شود و خروجی مشخصی را به توان از وروداعضاء و منتخبین به اتاق بازرگانی به دست آورد. متاسفانه طی این چهارسال عقلانیت براتاق حاکم نبود وما باید در جهت رفع این مشکلات گام برداریم و باید بخش خصوصی را بسازیم.

ما پنج برنامه استراتژیک برای دوره آینده اتاق برنامه ریزی کرده ایم و اگر موفق شدیم به اتاق راه پیدا کنیم از ظرفیت اتاق برای پیگیری آن استفاده خواهیم کرد.

ما یک برنامه ای داریم برای تسهیل انتقال اقتصاد از یک اقتصاد غیر رسمی به رسمی و یا یک اقتصاد زیر زمینی به یک اقتصاد شفاف، قصد داریم پیوستن ایران به سازمان جهانی را تسریع کنیم برنامه دیگر ما برای کوچک سازی دولت است که ما معتقدیم کوچک سازی دولت مترادف است با توانمند سازی دولت. برنامه دیگر ما برای تسهیل جذب سرمایه گذاری های خارجی و بین المللی شدن بنگاه ها است ودر آخر قصدداریم که در جهت اقتصاد توسعه منطقه گام برداریم.

ما قویا معتقدیم که با قانون موجود دراتاق اگر صرفا بخواهیم در مقام مشاور سه قوه عمل کنیم راه به جایی نخواهیم برد چرا که هرکدام از این قوه ها برای خود دوجین مشاور دارند. بنابراین این قانون باید تغییر کند و وقتی هم تغییرکرد محور بخش خصوصی را در اقتصاد کشور باید براساس یک تفکر جمعی تنظیم کنیم. اگر مکانیزم تصمیم گیری خرد جمعی در اتاق اجرا نشود ، اتاق به سرانجام نخواهد رسید.

در ابتدای این قسمت از بحث لازم به ذکر است از طرفی پدرام سلطانی می گویند قصد نداریم وارد فضای کلان اقتصادی کشور شویم اما عنوان می کند که می خواهند با شهرداری یا سازمان تامین اجتماعی یا دیگر نهادهای کلان کشور را بردوش اتاق تهران بگذارند، هرچند که فی النفسه می تواند تمام این موارد بخشی از وظایف اتاق باشد. اما آقای سلطانی باید شفاف بگویند که قصد دارند با اتاق کار کنند یا بیرون اتاق. ما معتقدیم که اولین وظیفه اتاق این است که باید ساختار اتاق درست شود. متاسفانه در حال حاضر تمامی ساختار اتاق در رییس آن خلاصه شده است در حدود90 درصد اختیارات اتاق در دست رییس اتاق و  در حدود 7 درصد در دست هیات رییسه است و دو درصد آن هم در دست هیات نمایندگان است که فقط سالی یک بار دست بالا کرده و رییس انتخاب می کند. اتاق در دوره چهارساله اخیر و درزمان ریاست فعلی فردی که در لیست آقای پدرام سلطانی و آقای جمیلی قرار دارد، شرایط به گونه ای بود که به کسی اجازه نمی دادند حرف بزند، وی به عنوان رییس اتاق حتی اگر فردی هم در صحن علنی هیات نمایندگان مواضع خودرا اعلام می کرد به خبرنگاران دستور می داد که این مواضع را ننویسند. همانطور که مستحضر هستید کنترل رسانه در اتاق تهران صرفا در اختیار روابط عمومی اتاق است و این روابط عمومی به رسانه ها خط می داد که چه مسایلی را نوشته و چه مسایلی را ننویسند. هر زمان که ما قصد صحبت کردن دراتاق تهران راداشتیم ریاست اتاق این اجازه را به ما نمی داد. رییس اتاق تهران به تنهایی خودش در حدود یک ربع تا 20 دقیقه مواضع شخصی خود را به عنوان مواضع اتاق مطرح می کرد، یکی از صحبت هایی که در طول این دوره در اتاق تهران روسای اتاق به عنوان مواضع اتاق اعلام کردند، به تصویب هیات نمایندگان نرسیده بود و صرفا مواضع شخصی خود را اعلام می کردند.

ما در طول این دوره یک بیانیه در خصوص قیمت گذاری ها منتشر کردیم اما نایب رییس وقت اتاق تهران که معاون بازرگانی وقت دولت دهم بود ، به هیات رییسه اجازه انتشار آن را نداد .

من ابراز تاسف می کنم از این که آقای جمیلی بعد از این همه مدت حضورشان دراتاق توانمندی آن را تا این اندازه دست کم می گیرد. لازم به ذکر است که اتاق بازرگانی در دوره هفتم بسیار تاثیرگذار بود و در بحث بودجه ،‌ مالیات های مستقیم، حمایت از تولید و غیره اقداماتی را انجام داد. بنابراین مشاهده می شود که این ظرفیت در اتاق بازرگانی وجود دارد ومن معتقدم که می توانیم این کار را انجام دهیم.

ما طبیعتا این مساله را نشان دادیم؛ کارنامه گمرک را درکمیسیون تجدید نظر دراین دوره مقایسه کنید با دوره قبل که از همکاران آقای جمیلی نماینده اتاق بودند در گمرک، آن زمان 40 درصد آرا به نفع صاحبان کالا و 60 درصد آرا به نفع گمرک است در حال حاضر به اذعان رییس کل گمرک 80 درصد وضعیت به نفع صاحبان کالا و تنها 20 درصد به نفع گمرک است بنابراین ما می توانیم اثر گذار باشیم  چرا که ما می خواهیم برای اعضا کار کنیم. این که گفته شد تشکل ها باید رقابتی باشند کارنامه ها نشان می دهند در دوره قبل تشکل های خود ساخته فراوانی در آن زمان ایجاد شد و اصلا فضای رقابتی بین تشکل ها وجود نداشت لذا باید به کارنامه افراد نگاه کرد و به شعارها نباید خیلی توجه کرد.

ما از کارنامه هیچ فردی دفاع صد درصدی نمی کنیم. حتما رییس فعلی اتاق ایراداتی را دارد که ما هم آن را نقد می کنیم، اما نگاه ما ایجابی است و باید نگاه کنیم که عملکردش اگر 60درصد مثبت و 40 درصد داری ایراد است ، باید به آن 60 درصد بها دهیم. اما اگر بالعکس بود طبیعتا باید به بخش منفی توجه می کردیم. ضمن این که از نظر ما اگرما برنده شویم همه گروهها در اتاق حضورخواهندداشت و کسی حذف نمی شود و ما قصد داریم از ظرفیت تمامی گروه ها برای ائتلاف اتاق استفاده کنیم .

در فرمایشات برادرمان آقای سلطانی نیا که نکته ای را مطرح کردند تحت این عنوان که قصد دارم از حاکمیت پرسش گری کنم برای منافع بخش خصوصی اما من قصد دارم بگوم که شاکله بدنه تیم آقای سلطانی نیا پیمانکار است وما رابطه پیمانکارانی را که در قالب تحول خواهان وارد اتاق شدند مشاهده کردیم. پیمانکار می خواهد که از دولت و نماینده دولت پروژه بگیرد و پیمانکارانی را که اتفاقا در بدنه گروه آقای سلطانی نیا قرار دارند را مشاهده کرده ایم که چگونه رفتار کرده اند. این نکته که مطرح می شود که قصد داریم اقتصاد غیر رسمی را به رسمی تبدیل کنیم سوالی را ایجاد می کند تحت این عنوان که بانک خصوصی که ایجاد شده است بیاید و عنوان کند که تا چه میزان اقتصاد رسمی را به غیر رسمی منتقل کرده است وباید از عملکرد خود دفاع کند که مشاهده می شود شاکله بدنه تیم آقای سلطانی نیا از این افراد تشکیل می شود.

بنده از همه دوستان تعجب می کنم، با وجود اینکه افراد حاضر در این جمع یا نایب رییس اتاق ویا حاکم اتاق هستند، از اتاق فعلی شکایت می کنند و به آن نقد دارند پس معلوم می شود که اتاق فعلی دچار کاستی های شدیدی است. شما توجه داشته باشید که در دوره تحول خواهی بین سالهای 82 و 84 اولین بار بود که بعد از پایان حاکمیت آقای خاموشی توانستیم خبرنگار را به اتاق راه بدهیم تا هر چی می خواهند از اتاق بنویسند، آقای پدرام سلطانی دارای اندیشه باز و دموکراتیک هستند، به ما بگویند این چه وضعی بوده است که دردوره اخیر اتاق تهران مانند زمان آقای خاموشی اخبار اتاق توسط روابط عمومی کنترل می شود.

آقای پدرام سلطانی شما قصد ورود به اتاق بازرگانی تهران رادارید اما به گونه ای صحبت می کنید که در صدد تصاحب فراکسیون اکثریت مجلس شورای اسلامی هستید و عنوان می کنید که قصد دارید قوانین بیمه ، گمرک، مالیات بر ارزش افزوده را اصلاح کنید!

اتاق بازرگانی که آقای بهزادیان تشریح می کند به این گونه است که قرار است در آن خودی و غیر خودی وجود داشته باشد ودائما در آن تشنج باشد، اما ما دنبال چنین اتاقی نیستیم، مامعتقدیم که این قصه خودی وغیر خودی این بلا را سر ملت ایران آورده است وما را به اضمحلال کشانده است. اینکه گفتند گروه شما پیمانکار است اصلا صحت ندارد. اولا اتاقی که در آن بازار سرمایه، بانک و بورس نقش نداشته باشد نمی تواند در برابر اقتصاد امروز دنیا عرض اندام کند. در لیست ما همه شاخه ها حضور دارند از قطعه ساز گرفته تا بافنده فرش یا صادر کننده خدمات فنی و مهندسی، صنعت چوب و مبلمان، صنعت لیزینگ،  صنعت گردشگری، در بخش کشاورزی تنها گروهی هستیم که هرچهار نفری که در آن قراردارد فعال واقعی کشاورزی هستند؛ یا از محصولات زراعی چای هستند و یا از محصولات دریایی و دامی. از تجهیزت پزشکی در این لیست قرار دارد، صنایع پتروشیمی ، غذایی و حتی آلومینیوم نیز در این لیست حضور دارد. در لیست ما معدنی و تجهیزات صنعتی نیز حضوردارد. لیست ما به صورت تک بعدی وپیمانکاری نیست بنابراین به آقای بهزادیان پیشنهاد می کنم که بیشتر مطالعه کنند.

در خصوص سوال دوم شما که  مطرح کردید چرا اتاق نتوانسته تاکنون نقش خود را ایفا کند ، لاز است بگویم بخش خصوصی ایران در حدود 100 سال است ضعیف نگه داشته شده است و مغفول مانده ، این پاسخ اصلی این سوال است. تعدادی از دوستان در ابتدا عنوان کردند که گفته شده اتاق بازرگانی برای شما است. پنجاه سال است که اتاق بازرگانی از درون یک حزب سیاسی خارج شده است .

بعدها ودر طی مدت زمانی اتاق توسط یک جریان سیاسی اداره می شد. بنده به هیچ عنوان به یک اتاق سیاسی اعتقاد ندارم، گروهی هم که من از آن دفاع می کنم به همین امر معتقد است. ما معتقدیم که بخش خصوصی باید در جایگاه واقعی خود قرار گیرد وتا مادامی که اتاق سیاست زده باشد، همان صحبت آقای رییس جمهور پیش می آید که باید اقتصاد به سیاست رانت بدهد واین فرآیند ادامه پیدا کند و واقعا بنده از دولت یازدهم تشکر می کنم که فضا را باز کرد تا ما بتوانیم حرف بزنیم و مواضع خودرا مطرح کنیم. ما معتقدیم که بخش خصوصی مادامی که مخل امنیت ملی نشده است نباید به آن کار داشت وباید گذاشت که فعالیت خود را بدون دغدغه انجام دهد. ما معتقدیم که با قانون فعلی همانطور که آقای جمیلی عنوان کردند این انتظاراتی که در این جلسه مطرح شد ، برآورده نمی شود و بخش خصوصی نمی تواند محور توسعه اقتصادی کشور باشد. قطعا این قانون باید تغییر کند و اتاق هم از شکل سیاسی خارج و در دستان کارآفرینان و فعالان بخش های مختلف واقعی اقتصادی بیفتد.

این مساله در ذات انتخابات است که گروه ها باید با هم رقابت کنند و معنای این که دو گروه به چهار گروه تبدیل می شود این نیست که اختلاف صدا و نظر در بخش خصوصی وجود دارد و یا اینکه تشتت به وجود می آید، هر چه رقابت بیشتر شود مشارکت نیز بیشتر می شود و من معتقدم که این پنج گروهی که در این جا حضور داریم در اهداف کلان اشتراکات زیادی دارد و صرفا درخصوص رفتار و شیوه اداره اتاق بیشتر اختلاف نظر داریم و به همین جهت از این بابت نگران نیستم، ضمن اینکه همانطور که عنوان کردم بعد از انتخابات همه گروهها در اتاق شرکت خواهند کرد و حضور خواهند داشت.

اما اینکه چرا اتاق به جایگاه واقعی خود دست پیدا نکرد به این جهت است که کشور و جهان در حال حرکت است و ما هم باید حرکت کنیم. اگر ما در حال نقد اتاق هستیم برای این است که از وضعیت چهارسال پیش عبور کردیم ، امروز با نگاه چهارسال گذشته اگر بخواهیم فکر کنیم به این معناست که عقب افتاده ایم، در واقع ما داریم به فردا  نگاه می کنیم.

نظر ما بر این است که مسلما طی چهار سال گذشته اتاق با ضعف هایی فراوانی روبرو بوده اما حرکت رو به جلو بوده است لذا ما به صورت ایجابی به اتاق نگاه می کنیم. ما در طی سه دوره گذشته توانستیم فاصله اتاق را با سایر اتاق های دنیا تاحدودی جبران کنیم، اما کماکان از آنها عقب هستیم و باید آهنگ حرکت خودرا سرعت بخشیم. به همین جهت ما کار خود را با تشکل ها آغازکرده ایم و به قدری هم در اتاق کار داریم که مواضع خود را در بیانیه تشکلی ائتلاف بیان و تصریح کردیم که ما قصد داریم با سایر تشکل ها در اتاق تقسیم کار کنیم.

و این مساله خیلی مهم است که این همه ماموریت را بتوانیم با تفویض وتقسیم کار بار اتاق را کمتر کنیم و حرکت رو به جلو را سرعت بخشیم. متاسفانه اتاق قادر به استفاده از فضای بین المللی نیست، ما در اتاق ها و شوراهای مشترک اذعان می کنیم که اتفاق و تحولی رخ نداد و در آن کماکان انحصار وجود دارد در اتاق های مشترک ما شاید معدود اتاق هایی باشند که فعالیتشان را می توانند یک حد نصاب حداقلی را پاس کند. ما برای اتاق ها و شوراهای مشترک برنامه داریم و معتقدیم که این دوره، دوره تحول و تغییر اساسی در اتاق ها و شوراهای مشترک خواهد بود. بنابراین این مساله  مشکلاتی است که در اتاق وجود دارد که باعث شده اتاق به جایگاه حقیقی خود دست پیدا کند.

ما در تشکل ها در دوره جاری و دوره گذشته رشد خوبی داشتیم اما انحرافاتی هم بود و تشکل هایی که به هیچ عنوان به اتاق ربط نداشتند وارد اتاق شده و با اعضا ارتباط برقرار کردند و برعکس تشکل هایی که برای اتاق ضروری هستند باید در اتاق به وجود بیایند ما معتقدیم که در تقسیم کار باید کنفدراسیون های مختلف را تشکیل دهیم و ازمجموعه آنها تشکل ها را ایجاد کنیم تا با این ساختار به توان روند اتاق را روبه جلو و موفق تر از پیش ادامه دهیم.

موضوع دیگری که عنوان می شود این است که بسیاری از دوستان گفتند اهداف ما با مقاصد کلان کشور همخوانی ندارد اما نکته ای که عنوان می شود این است که ما نسبت به سایر دوستان ملموس تر صحبت کردیم . بنابراین ما خوشحال هستیم که حرف خود را بیان کردیم زیرا به طور مثال بنده از آقای جمیلی هیچ برنامه ای نشنیده ام و در هیچ کدام از بیانیه ها و مصاحبه هایشان برنامه های خود را ذکر نکردند، بنده نمی دانم چرا کسانی که این همه مدت در اتاق حضور داشتند و از ما متقدم تر هستند قرار است که چکار انجام دهند، بالاخره این  افراد هم شعار تحول را مطرح کرده اند و خواستار ایجادتحول در اتاق هستند.

آقای سلطانی بنده یک فرد عمل گرا هستم باید شعار را رها کرد چرا که خیلی از افراد شعار داده اند اما تاکنون کاری انجام نداده اند. ما ائتلاف بزرگ هستیم با اهداف بزرگ و به دنبال تولیدکنندگان و صادرکنندگان بزرگ هستیم و آقای سلطانی به دنبال این هستیم که متخصصین در اتاق تصمیم بگیرند ونه متخصصینی که در کار خود شکست خورده اند. دنبال این هستیم که هدف دار و هدفمند حرکت کنیم . اتاق باید یک مرکز آمار داشته باشد و تمامی فعالیت ها و نظراتی را که آنجا مطرح می شود بر طبق آمار ارایه کند نه این که بگوییم تا به امروز 60 موفق بوده و 40 درصد ناموفق.

عملکرد دولت در راستای حمایت از بخش خصوصی به منظور ساماندهی وضع گمرک را نباید به حساب خودمان بگذاریم ، لطفا عملکرد گمرک را مصادره نکنید و این اتفاقات به دلیل اینکه ما نماینده بودیم صورت نگرفته است.

اتاق باید مدیریت زمان انجام دهد و زبان گویا سرمایه دار و سرمایه گذار باشد و باید ارزش سرمایه گذار را بالا ببرد برای همین است که در حال حاضر نیاز داریم که سطح فعالیت شرکت های دانش بنیان را افزایش دهیم. نباید تجربه شورای شهر اول را تکرار کنیم که از همان ابتدا دعوا را ما بین خود آغاز کردند. همه ما باید توجه داشته باشیم که فارغ از هر مساله ای مانند صفحه شطرنج  که همه مهره ها را درون یک مکان قرار می دهند، ما هم باید این گونه رفتار کنیم چرا که همه ما در یک موقعیت اتاق قرار داریم و باید به فکر ارتقا بخش خصوصی باشیم اما این که چگونه بخش خصوصی را تعریف می کنیم ، بماند برای صحبت های خصوصی خودمان.

البته لازم به ذکر است که بحث همکاری با مجلس الحق و النصاف در زمان ما ایجاد شد و اولین بار آقای نهاوندیان بود که در مجلس رفتند و صحبت کردند اما متاسفانه در این دوره نمایندگان سابق مجلس را به عنوان نمایندگان اتاق به کمیسیون ها فرستادند در صورتی که باید نمایندگان اتاق در مجلس از بخش خصوصی واقعی می بودند.

ما تمام حرف های خودمان را زده ایم و لیست ما کوچکترین لیست انتخابات است برای این که اصلا به دنبال این نیستیم که از افرادی استفاده کنیم که شناسنامه حقیقی بخش خصوصی را نداشته اند . حتما به دنبال افراد حلال خور بودیم و کسانی شائبه فساد اخلاقی یا فساد مالی یا وابستگی به رحیم مشایی و امثالهم داشته باشند را در لیست خود قرار ندادیم، کسانی که در زمان رفاقتشان با دولت احمدی نژاد رییس بانک شده اند، کسانی که با رفاقتشان با مهندس مشایی توانستند شرکت های بزرگ دولت را به قیمت ارزان بخرند را در درون لیست خود قرار ندادیم.

همه افراد لیست ما یک مشت افراد کاسب حلال خور بدون شائبه هستند که جمع شدیم به نمایندگی از بنگاه های کوچک و متوسط که اکثریت اعضای اتاق را تشکیل داده اند حتما به نمایندگی از آنها به اتاق خواهیم رفت و حتما آن یک در هزارها و سه درهزارهایی را که در چهار سال گذشته داده اند و تبدیل شده به ساختمانهای دو و سه میلیاردی که جزو کوچکترین اختلاس هایش بوده است را حتما در دوره آینده رسیدگی خواهیم کرد. حتما حسابرسی عملکردی خواهیم داشت از هیات رییسه اتاق تهران و ایران برای رفع شائبه فسادهای مالی بسیاری که وجود دارد.

وقتی که ما می گوییم شعار ما رسیدن به اقتصاد آزاد، شفاف و رقابتی است، این مسایل را درون اتاق آورده و به دلیل اینکه می خواهیم این پایه را تقویت کنیم حتما عملکرد گذشته اتاق را در امور مالی شفاف می کنیم. کلیه انحرافاتشان را به نیابت از کسانی که تمام این ثروت و دارایی این اتاق از ثروت و دارایی های بنگاههایشان کنده شده و به اتاق چسبیده شده را پیگیری خواهیم کرد و در آینده هم سعی خواهیم کرد که امین باشیم و از این مسوولیت محافظت کنیم.

من در ابتدای بحث به این مساله اشاره کردم که با تک تک شماها صحبت کردم و خواهش کردم که با یکدیگر ببندیم. در طول 8 سال گذشته هر کدام از بانکداران در زمانی که همه بنگاهها در حال زیان دهی بودند یا در نقطه سر به سر قرارداشتند شما بانکدارها بودین که سود کردید، بنابراین فرد مناسبی را در این بخش مشاهده نکردیم چرا که اگر وجود داشت این میزان فساد اقتصادی در سیستم بانکی وجود نمی داشت.

نکته ای که می خواهم مطرح کنم این است که چرا می گویید اتاق به آن اهدافی که می خواسته است دست پیدا نکرده چرا که من می گویم عده ای وارد اتاق شدند و به وعده های خود عمل نکردند .در دو دوره گذشته آقای نهاوندیان 14 ماده را عنوان کردند که حتی یک مورد از آن را عمل نکرد، آقای پدرام سلطانی آمده اند و گفتند که اگر من عضو هیات رییسه شوم کارهایی را انجام می دهم اما متاسفانه تاکنون مساله ای را مشاهده نکردیم و امروز هم عنوان می کنند که ما در آینده گزارش خود را می دهیم و وقتی هم که می گوییم چند مورد از آن را ذکر کنید ایشان عنوان می کنند که آن موقع دو گروه می آمده در انتخابات شرکت می کرده و الان 4 گروه در انتخابات حضور پیدا کرده است.

بنده از رقابت های انتخاباتی حتما حمایت خواهم کرد اما ایجاد پراکندگی در تشکل ها و ورود افرادی در تشکل ها که با کیش شخصیت خود باعث پاشیدن آن مجموعه ها شوند. آقای سلطانی باید جواب دهد که جماعتی از وی دفاع کرده اند و پیرمردترین شان و قدیمی ترین رقیب شان را در نایب رییسی اتاق بازرگانی کنار زدند ، چه کاری برایش انجام داد و چرا آنها امروز دور و بر آن فرد نیستند. این مساله یعنی پشت پا زدن به همان شهرستانی ها و تهرانی هاست.

آقای سلطانی می فرمایند که ما اگر برنده شویم از تک تک گروهها استفاده خواهیم کرد، اما آقای سطانی من خطاب به شما می گویم که من بهزادیان هم دوستت بودم و هم دائما به شما زنگ می زدم، اما در طول تمام این مدت آیا گفتید که از توان فلانی کجا می توانیم استفاده کنیم؟ بنابراین می توان نتیجه گرفت که شما صرفا شعار می دهید .

چرا از عملکرد خود در خصوص خرج هایی که طی این مدت کرده اید دفاع نمی کنید . در همین اتاق تهران که رییس اش امروز در لیست آقای پدرام سلطانی قرار دارد برای اعضا 250 میلیارد تومان هزینه شده ، اما در نهایت هیچ استفاده ای از آن نتوانستند بکنند، طبیعی است که این مسایل تماما به گرفتاری ختم می شود.

افرادی که وارد اتاق بازرگانی شده اند هیچ کدام بر روی شعار های خود نایستادند و اعضاء امروزه می گویند اتاق بازرگانی هیچ کدام از خواسته های ما را برآورده نکرده است. چرا که اتاق بازرگانی تاکنون هیچ گونه ارتباطی با رای دهندگانشان برقرار نکرده است.

من به دوستانی که در اینجا حضور دارند بخصوص آقای پدرام سلطانی افرادی را نشان خواهم داد که درستادشان فعالیت می کردند اما در طی مدت 4 سال گذشته هیچ گاه حتی به تلفنشان هم جواب نداده اند، این مساله یعنی نقض غرض اصلی.

طی دوره گذشته نظارت سازمان های بیرونی بر اتاق وجود نداشته است اما انجمن مدیران و متخصصان همانطور که درطی 8 سال گذشته بر فعالیت اتاق نظارت داشته است به نظارت خود ادامه خواهد داد.

اتاقی که طی 8 سال رییس اش مسوولیت حفاظت از اموال مصادره شده بخش خصوصی بوده است و بخش خصوصی دل در گرو اموال داشته است. بخش خصوصی که این اموال حاصل یک عمر تلاشش بوده است. چگونه به بخش خصوصی می نگرد.

بنده معتقدم که شجاعت و جرائت در اتاق وجود نداشته است و صرفا به منظور جمع کردن رای بعضی اوقات شعارهایی را مطرح می کردند و بعد از آن  از اجرای آن سرباز می زدند و عقب می نشستند.

آقایان عنوان می کنند که ما قصد داریم اتاق مشترک ایران و آمریکای شمالی را ایجاد کنیم، در این باره دو هفته مصاحبه می کنند و بعد از آن این مساله را کنار می گذارند. اما بهزادیان در زمانی که رییس اتاق بود به جرائت می رود که با "دنوهی" رییس اتاق بازرگانی آمریکا صحبت می کند و حاصل آن را هم می آورد و هرکسی هم در این خصوص حرفی زده ، جوابش را هم داده است.

بنابراین اگر ریاست اتاق جرئت ،‌جسارت و شجاعت داشته باشد، باید بایستد و اگر قرار است از بخش خصوصی حمایت کند نمی تواند با مخلصیم و چاکریم کار را پیش ببرد. قطعا باید همگرایی وجودداشته باشد و باید عضو سالاری حکم فرما شود و با همه قدرت در مقابل عوامل بیرونی که فساد ایجاد می کند یا حق بخش خصوصی را می خورد باید ایستاد.