به قول شاعر چه اسفندها دود کردیم! برای تو ای روز اردیبهشتی که گفتند: این روزها میرسی! اردیبهشت در راه است، چایهای سنواتی در انبار و کشاورزان چشم انتظار، بازهم برگ سبز چای میچینند! و همچنان سالها میگذرد از روزهایی که هنوز باغات چای به کیوی تبدیل نشده بودند و بیش از 34 هزار هکتار باغ چای داشتیم و هفتهزارهکتار آن تغییر کاربری پیدا نکرده بود.
این سالها که میگذرد فصل برداشت چای چیزی جز برداشت ضرر و زیان نبوده است؛ و شاید علت این امر را بتوان در انبارهای پر از چای سنواتی و پایین بودن قیمت خرید تضمینی جستجو کرد همان چایهای سنواتی دهه 70 که آن روزها نه بازار داخلی داشت و نه صادراتی و در انبارها ماند تا در دهه 90 آن هم با بسته بندی شیک و با عنوان چای خارجی در کشور توزیع شود تا غذای مناسب کود گیاهی، چای گوارایی داخل فنجانها شود.
بالاخره مسوولان امر با بیتوجهی از بلاتکلیفی در آوردند چای سنواتی را !!!!
"ندیمی" نماینده مجلس شورای اسلامی هم خبر از توزیع این چای فاسد شده در سطح کشور داد و گفت: بحثی که درخصوص صادرات چای سنواتی عنوان شد ادعایی بیش نبود و این چای به مصرف داخلی رسید.
"لاهوتی" نماینده مردم لنگرود نیز سال گذشته در این خصوص گفته بود که افرادی مجوز گرفته تا چایهای سنواتی که در انبارهاست، صادر کنند؛ اما دوباره این چایها را به کارخانهها میآورند تا فرآوری کنند؟ این سوال مطرح است که کدام دستگاه کنترل میکند که این چایهای فرآوری شده در بازار داخلی توزیع نشود؟ متاسفانه خبرهایی به ما رسیده که این چایها در بازار داخلی نیز توزیع میشود.
طبق گفته مسوولان امر حدود 54 هزار تن از چای سنواتی که در اختیار سازمان چای قرار داشت در هجدهم بهمن 92 به اشخاص حقیقی و ده هزار تن دیگر از این چای نیز اسفند سال گذشته فروخته شد، که این کار درواقع به غیر از پراکنده کردن محصول فاسد شده در بازار داخلی حاصل دیگری نداشته است.
طبق گفته ندیمی این موضوع از انبارهایی آب می خورد که هیچ نظارتی بر آنها نیست و ناظرانی که از هزاران نفر به صدها نفر محدود شدهاند و البته طبق گفته "هوسمی" رییس اتحادیه چایکاران این موضوع در تهران، که انبارهایی بی درو پیکری دارد بیشتر مشهود و رانت یکی از عوامل الفبای پخش این چای فاسد و تهدید کننده سلامت مردم است؛ تا از این طریق علاوه بر سلامت مردم به اعتبار چای ایرانی در بازارهای داخلی و خارجی نیز لطمه وارد میشود.
نکته قابل تامل در این خصوص نبود آمار مشخص از این میزان چای در انبارهاست اینطور که مشخص است درباره میزان چای سنواتی اختلاف نظرهایی وجود دارد چرا که علیرغم گفته دستاندرکاران چای بیش از 180 هزار تن چای سنواتی از 15 سال پیش در انبارهای شمال کشور و تهران موجود است اما به گفته رییس سازمان چای کشور میزان چای سنواتی 6000 تن است!
"هوسمی" همچنین با قاطعیت بیان کرد:که چای سنواتی دور ریختنی و صرفا به درد کمپوست شدن میخورد.
در اینجا بازهم این سوال مطرح است که چرا هنوز این معضل به چشم نیامده است و تا کی این چایهای فاسد دم نوش مردم میشود.
گزارش: غزاله عربگلa به قول شاعر چه اسفندها دود کردیم! برای تو ای روز اردیبهشتی ک گفتند: این روزها میرسی! اردیبهشت در راه است، چایهای سنواتی در انبار و کشاورزان چشم انتظار، بازهم برگ سبز چای میچینند! و همچنان سالها میگذرد از روزهایی که هنوز باغات چای به کیوی تبدیل نشده بودند و بیش از 34 هزار هکتار باغ چای داشتیم و هفتهزارهکتار آن تغییر کاربری پیدا نکرده بود.
این سالها که میگذرد فصل برداشت چای چیزی جز برداشت ضرر و زیان نبوده است؛ و شاید علت این امر را بتوان در انبارهای پر از چای سنواتی و پایین بودن قیمت خرید تضمینی جستجو کرد همان چایهای سنواتی دهه 70 که آن روزها نه بازار داخلی داشت و نه صادراتی و در انبارها ماند تا در دهه 90 آن هم با بسته بندی شیک و با عنوان چای خارجی در کشور توزیع شود تا غذای مناسب کود گیاهی، چای گوارایی داخل فنجانها شود.
بالاخره مسوولان امر با بیتوجهی از بلاتکلیفی در آوردند چای سنواتی را !!!!
"ندیمی" نماینده مجلس شورای اسلامی هم خبر از توزیع این چای فاسد شده در سطح کشور داد و گفت: بحثی که درخصوص صادرات چای سنواتی عنوان شد ادعایی بیش نبود و این چای به مصرف داخلی رسید.
"لاهوتی" نماینده مردم لنگرود نیز سال گذشته در این خصوص گفته بود که افرادی مجوز گرفته تا چایهای سنواتی که در انبارهاست، صادر کنند؛ اما دوباره این چایها را به کارخانهها میآورند تا فرآوری کنند؟ این سوال مطرح است که کدام دستگاه کنترل میکند که این چایهای فرآوری شده در بازار داخلی توزیع نشود؟ متاسفانه خبرهایی به ما رسیده که این چایها در بازار داخلی نیز توزیع میشود.
طبق گفته مسوولان امر حدود 54 هزار تن از چای سنواتی که در اختیار سازمان چای قرار داشت در هجدهم بهمن 92 به اشخاص حقیقی و ده هزار تن دیگر از این چای نیز اسفند سال گذشته فروخته شد، که این کار درواقع به غیر از پراکنده کردن محصول فاسد شده در بازار داخلی حاصل دیگری نداشته است.
طبق گفته ندیمی این موضوع از انبارهایی آب می خورد که هیچ نظارتی بر آنها نیست و ناظرانی که از هزاران نفر به صدها نفر محدود شدهاند و البته طبق گفته "هوسمی" رییس اتحادیه چایکاران این موضوع در تهران، که انبارهایی بی درو پیکری دارد بیشتر مشهود و رانت یکی از عوامل الفبای پخش این چای فاسد و تهدید کننده سلامت مردم است؛ تا از این طریق علاوه بر سلامت مردم به اعتبار چای ایرانی در بازارهای داخلی و خارجی نیز لطمه وارد میشود.
نکته قابل تامل در این خصوص نبود آمار مشخص از این میزان چای در انبارهاست اینطور که مشخص است درباره میزان چای سنواتی اختلاف نظرهایی وجود دارد چرا که علیرغم گفته دستاندرکاران چای بیش از 180 هزار تن چای سنواتی از 15 سال پیش در انبارهای شمال کشور و تهران موجود است اما به گفته رییس سازمان چای کشور میزان چای سنواتی 6000 تن است!
"هوسمی" همچنین با قاطعیت بیان کرد:که چای سنواتی دور ریختنی و صرفا به درد کمپوست شدن میخورد.
در اینجا بازهم این سوال مطرح است که چرا هنوز این معضل به چشم نیامده است و تا کی این چایهای فاسد دم نوش مردم میشود.
گزارش: غزاله عربگل