یک بار دولت تدبیر و امید اقدام به واگذاری سبدهای کالایی برای اقشار مختلف کرد و پس از آن نیز قرار بود در فواصل مختلف، واگذاری این بسته های حمایتی تکرار شوند اما پس از یک دور از واگذاری سبدهای کالایی دولت برنامه اولیه را متوقف کرد و پس از آن تنها برخی اقشار خاص اجتماعی توانستند از این دست کمکهای معیشتی برخوردار شوند.
هرچند دولت معتقد است نباید حمایتهای یکسانی را برای تمامی گروه های درآمدی جامعه در نظر گرفت و اجرای چنین سیاستی خیلی عادلانه نیست و از اساس نیز باید گفت دیدگاه یکسان ندیدن کل جامعه در اموری مانند توزیع یارانه ها و بسته های کالایی درست است اما برخی گروه های اجتماعی کم درآمد نیز در جامعه هستند که می گویند باید مشمول کمکهای غذایی باشند و دولت نباید آنها را از لیستهای حمایتی خود کنار میگذاشت.
اما بحث تامین اعتبار و منابع مالی اجرای چنین پروژه هایی باعث میشود تا دولتها در اینگونه مواقع دست به ابتکار بزنند و لیستهایی را با مشخصات خاص تهیه و عملیاتی کنند. هم اکنون برخی گروه های اجتماعی مانند افراد تحت پوشش سازمانهای حمایتی بهزیستی و کمیته امداد مشمول دریافت این کمکها هستند که البته چیز جدیدی نیست و مشمولان اینگونه سازمانها، در دوره های گذشته نیز از چنین برنامههایی برخوردار بوده اند.
کارگران از دریافت سبد کالا محروم شدند
علی ربیعی، وزیر کار به تازگی اعلام کرده تعداد مشمولان دریافت سبد کالا ۱۰ میلیون نفر است و این جمعیت میلیونی از دولت کمکهای غذایی دریافت میکنند. با این وجود، یکی از بزرگترین گروه های اجتماعی که جمعیتی بالغ بر ۱۳ میلیون نفر (تنها بیمه شده ها) را شامل میشوند، کارگران هستند که تعداد زیادی از آنان به دلیل دریافت حقوق و دستمزد پایین تر از استانداردهای جهانی، معتقدند دولت باید آنها را مشمول دریافت کمکهای غذایی می کرد.
علاوه بر اینکه میلیونها کارگر شناخته شده و دارای بیمه در کشور مشغول به فعالیت هستند، چند میلیون نفر و به روایتهایی تا ۵ میلیون نفر نیز هستند که بدون شناسنامه کاری و بیمه به صورت روزمزد و فصلی مشغول به کار هستند که حتی ازابتدایی ترین حقوق کار مانند بیمه، بازنشستگی، حقوق ماهیانه مشخص و مواردی از این دست محروم هستند.
البته کارگر لفظ عامی است که برای تمامی مشمولان قانون کار به کار می رود و منظور گروه های کارگری کم درآمدی هستند که دریافتی ماهیانه آنها زیر یک میلیون تومان است و باید گفت در شرایط اولیه ای که توسط دولت برای واجدین شرایط دریافت کمکهای غذایی اعلام شده بود، حقوق کمتر از یک میلیون تومان در ماه مطرح شده بود.
براساس اعلام نمایندگان کارگران و برآوردهای صورت گرفته، هم اکنون تا ۳۰ درصد کل کارگران کشور که جمعیتی تا ۴ میلیون نفر را شامل میشوند، در هر ماه دریافتی به میزان مصوبه شورای عالی کار که برای سال جاری ماهیانه ۷۱۲ هزار تومان است، دارند و این مبلغ توان تامین هزینه های زندگی آنها را ندارد و از این بابت آنها در مضیقه ها و تنگناهای جدی مالی قرار دارند.
با این وجود، مقامات دولتی می گویند این کمکها تنها به گروه هایی می رسد که شرایط به مراتب بدتری از کارگران دارند و حتی توان تامین چند وعده غذایی در ماه را نیز ندارند؛ بنابراین کارگران در مقابل آنها با اینکه حقوق های بسیار پایینی را هم دریافت می کنند، مشمول نخواهند بود.
حمایت غذایی از کارگران زیر یک میلیون حقوق
غلامرضا عباسی در گفتگو با مهر با بیان اینکه در حضور وزیر کار درباره وضعیت معیشتی کارگران صحبت شده است، گفت: مطرح شد زندگی کارگران در بسیاری از موارد مانند شرایط افرادی است که از سازمانهای حمایتی کمکهای غذایی دریافت می کنند.
دبیرکل کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران ایران اظهارداشت: انتظار این بود که در ماه مبارک رمضان، همانگونه که دولت برای کارمندان سبدهای کالایی در نظر گرفته و همچنین افراد تحت پوشش سازمانهای حمایتی توانسته اند کمکهایی را دریافت کنند، این شرایط برای کارگران نیز فراهم میشد.
عباسی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه دولت می تواند منابع و اعتباراتی را در اختیار داشته باشد، باید برنامه ریزی می شد تا کارگران با حقوق های زیر یک میلیون تومان بتوانند از بسته های غذایی بهره مند شوند.
این مقام مسئول کارگری کشور ادامه داد: توقع از دولت تدبیر و امید این بود و هنوز نیز هست که در این زمینه ها ورود پیدا کند. ضرورت دارد تا از معیشت و زندگی کارگران حمایتهایی صورت بگیرد چون بسیاری از کارگران هم اکنون تنها حداقل حقوق را دریافت می کنند.
وی افزود: در حال حاضر، دو سوم و حتی بیشتر از این میزان از حقوق کارگران تنها به اجاره مسکن اختصاص می یابد؛ از این رو در حال تدوین بسته ای پیشنهادی به منظور برنامه ریزی برای حمایتهایی از قبیل غذایی برای جامعه کارگری کشور هستیم.
مهر