عباس کشاورز با اشاره به فعالیت ۶ مؤسسه تحقیقاتی گندم در کشور که رقم هم ثبت کردهاند، افزود: در روش انتقال دولتیها و خصوصی باید روشهای قبل را کنار بگذاریم چرا که کار را غیراقتصادی میکند، بنابراین در روش معرفی و آزمایش باید تجدیدنظر کرده و به دنبال سازگاریهای محلی باشیم.
وی ادامه داد: در همین راستا برنامهای با نام PVS شروع کردهایم که اجازه میدهد در زمینههای مختلف کشاورزی، رقم کشت شود و هر کشاورزی خواست رقم متناسب با اقلیم خود را خریداری کند.
معاون وزیر در امور زراعت با تأکید بر اینکه در اجرا برای سرعت و سازگاریهای محلی و بخش خصوصی نباید هیچ مانعی ایجاد شود، بیان کرد: باید کشاورزی را فنی کنیم زیرا تاریخ مصرف کشاورزی کلی گذشته است.
کشاورز با اشاره به اینکه بذر بیزینس از بذور بخش خصوصی است، افزود: نظارت، کنترل، تولید، صادرات و… در دنیا در اختیار بخش خصوصی است و دولت نباید ورود کند.
وی با بیان اینکه مداخله دولت در این زمینه شدت و ضعف دارد، افزود: در دهه ۳۰ گندمهای بومی ایران جمعآوری و نامگذاری شد و چون گندم برای کشور مهم بود در دهه ۴۰ دولت وقت برای تحقیق گندم از فائو کمک گرفت.
این مقام مسؤول، قویترین بخش در دولت را مربوط به بخش گندم و جو در حال حاضر دانست و ادامه داد: میخواهیم تنوع کشت گندم آبی و دیم را با سالی دو رقم گندم دیم و ۸ رقم گندم آبی جواب دهیم.
به گفته وی، سالانه حداکثر ۲۵ تا ۳۰ رقم در ایران برای گندم و جو به کشاورزان معرفی میشود که این میزان در فرانسه بیش از ۸۰۰ رقم و ترکیه ۴۵۰ رقم است.
وی اظهار کرد: تمام تلاش کشاورزان، برنامهریزان، سیاستگذاران، بخش خصوصی، بانکی و… در تولید زمانی جواب میدهد که ژنتیک داشته باشیم، ۶۰ درصد تولید در ژن و ۴۰ درصد مرتبط با ژن است.
کشاورز خاطرنشان کرد: سیاست ما این است که دولتیها حق ایجاد انحصار برای تولیدکننده نداشته باشند بنابراین ما حق نداریم به کشاورز بگوییم چه بذر و سمی استفاده کند بلکه باید تلاش ما در راستای قانع کردن کشاورز باشد.