شیرزاد مدیرعامل سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران، در نشست با جمعی از مدیران اتحادیه‌های کشاورزی غرب کشور، گفت: فهم مشترک سیاست تاب‌آوری در سیستم‌های پیچیده مانند شبکه تعاون روستایی کشور، لزوم اتخاذ تصمیماتی سازگار جهت حفظ و ارتقاء فرصتهای موجود و بالقوه و درک پویایی و روابط غیرخطی در این نوع سیستم های اجتماعی - اقتصادی را میسر می سازد.
وی در ادامه گفت: این سیاست، در بستر فضای کسب و کار تعاونیهای روستایی امکان یکپارچه‌سازی عوامل انسانی و اکولوژیکی و درک تعاملات بین آنها، بسط راهبردهای پایداری با توجه به تعاملات بین اعضا، شبکه و سازمان مرکزی را فراهم می‌آورد. نظامات نظارتی، ارزیابی و ارزشیابی و بازرسی بهنگام و حسابرسی‌های به موقع از شوک‌های ناگهانی در میان فعل و انفعالات مالی و تجاری تعاونی‌ها جلوگیری می‌کند. تعاونی های روستایی طی گذشت نیم قرن و در نتیجه برهمکنشی پویا میان فرآیندهای اجتماعی-اقتصادی عناصر روستایی و مناسبات «بیو شیمیایی-فیزیکی» تولید در بخش کشاورزی رشد و تکامل یافته‌اند.
معاون وزیر جهاد کشاورزی افزود: باید به واسطه شناسایی ارزش‌های همیاری و تعاون حفظ شده و انباشته شده تاریخی شبکه تعاون روستایی در طی فرآیند یادگیری رشد و توسعه آن، تاب‌آوری زنجیره‌ها را در مقابل فشارهای ناشی از تحریم‌ها و کاستی‌های تکنولوژیکی تکامل بخشیم. تضمین به سازماندهی و قابلیت زیست حرفه‌ای تعاونیهای روستایی در شرایط پرریسک امروزین تغییرات پرنوسان قیمت نهاده‌ها، روند تغییرات اقلیمی افزایش خشکسالی و ریزگردها، فرسایش بی‌رویه منابع طبیعی، افزایش تعداد رخدادهای اکولوژیکی و کاهش میانگین بارندگی سالیانه و افزایش دما سالیانه نیازمند اتخاذ سیاست انعطاف‌پذیری تدریجی و توجه به ماهیت چند وجهی تاب آوری است.
این مقام مسئول همچنین گفت: برنامه‌ریزی تعاونیهای روستایی جهت استحکام بخشیدن به وضعیت موجود و مقاوم کردن سیستم تعاونی‌ها در برابر خطرات و نگاه به آینده‌ای مقاوم‌تر که توانمندی سازگاری با شرایط جدید را دارد، بینشی راهبردی را می‌طلبد. تاب‌آوری به مثابه تبدیل تعاونی روستایی به نهادی یادگیرنده، دارای ظرفیت تبدیل و تحول، تطبیق و سازگاری و توان مقابله با تنش و بحران‌های اقتصادی و اجتماعی است باید از فرصتهایی که شرایط امروزین برای تعاونیهای روستایی فراهم آورده در جهت کاهش ضایعات، ارتقای توان تولید، افزایش ظرفیت سازگاری و خودتنظیمی و افزایش ظرفیت یادگیری اجتماعی مدیران عامل تعاونیهای تولید و روستایی استفاده کرد. بازتولید سرمایه اجتماعی، دیرینه سنت تاریخی تعاون و فرهنگ شراکت و انبازی در جامعه روستایی و حضور تاریخی انواع همیاری‌ها، همکاری‌ها، مشارکتهای تولیدی، پیشا و پساتولید در سکونتگاه‌های روستایی کشور از یک سو و تنوع کارکردهای اجتماعی و تکثر ماهیتی فعالیتهای سیستم‌های اقتصاد روستایی؛ ضامن تاب آوری بیشتر در مواجهه با اختلالات نابهنگام زیستی یا خشن محیطی و حفظ کارایی و بهره‌وری و اثربخشی نظام‌های بهره‌برداری کشاورزی است.
وی ادامه داد: اتحادیه‌های تعاونیهای روستایی باید با ایجاد ارتباط بین نواحی و گروههای منزوی و جداافتاده، افزایش سطح بینش، مهارت، آگاهی و دانش اعضا و کل جامعه از طریق مشارکت، تجمیع سرمایه‌های اندک ، افزایش خریدهای توافقی و استانداردسازی شرایط تولید از سرمایه طبیعی، سرمایه مالی، سرمایه فیزیکی، سرمایه انسانی و سرمایه اجتماعی صیانت نمایند. تاب‌آوری متشکل از بکارگیری راهکار کشاورزی متمرکز یا فشرده، استفاده از بذرهای اصلاح شده، ماشینی کردن کشت، برداشت چند باره، تغییر در روشهای آبیاری یا اقدامات حفاظتی برای خاک، در کنار پیوستگی منافع تعاون‌گران، عدالت، مشارکت، از سرمایه معیشتی روستائیان حفاظت می‌کند.
شیرزاد در پایان گفت: تاب‌آوری در مناطق روستایی کشور تنها در چارچوب اخلاق تعاون و مشارکت عمومی و کار مستمر گروهی دارای ارزشها و هنجارهای اجتماعی مشترک، تعریف پذیر است. اعضای تعاونی‌ها و ریش‌سفیدان روستایی باید در کشف مسایل، طرح مسئله و مشکل یابی، طراحی و برنامه‌ریزی فعال بوده و نوعی گرایش به سمت و سوی مشارکتهای هدفمند «الیتیسم» باید در بین نخبگان و خبرگان روستایی نهادینه شود. ریشه‌های تاب‌آوری به صورت درون‌زا در هنجارها و روابط قومی تبار محور و عشیره‌ای ، باورها، ارزشها و نهادهایی که با توجه به شرایط و عـرف روستایی کشور وجود دارند، ایجاد شده است.