مجمع جهانی اقتصاد اعلام کرده برای تغذیه 10 میلیارد نفر در آینده باید تنوع زیستی کنونی حس شود. این در حالی است که سازمان ملل متحد به تازگی گزارش داده سرعت انقراض گونه‌ها در جهان 100 برابر شده است.
تنوع زیستی به مجموعه‌ای از گونه‌های گیاهی جانوری و سایر گونه‌های حتی میکروبی گفته می‌شود که هر کدام از آنها نقش حیاتی در این دنیا به عهده دارند و از بین رفتن آنها باعث می‌شود نقش موثر آنها در طبیعت از بین برود.
دانشمندی گفته است اگر پر پروانه‌ای در این سوی جهان بشکند عواقب آن در آن سوی جهان آشکار خواهد شد.
در گزارش مجمع جهانی اقتصاد آمده است که امروزه کلونی‌های زنبورهای عسل به شدت تهدید می‌شوند اما کمتر کسی می‌داند که اکثر میوه‌ها و سبزیجاتی که مصرف می‌شود کاملا وابسته به گرده افشانی زنبورهاست.
آنچه که برای کلونی‌های زنبور عسل، پرندگان یا دیگر حیوانات اتفاق می‌افتد به طور مستقیم در سبد خرید خانوارها تاثیر گذار است.
بدون داشتن تنوع زیستی، انسان قادر نخواهد بود که غذای خود را تولید کند. هزینه از بین رفتن گونه‌های گیاهی و جانوری بسیار زیاد است.
بر اساس این گزارش نرخ از بین رفتن گونه‌ها در برخی موارد حتی هزار برابر شده که بیشترین میزان در طول تاریخ به حساب می‌آید.
بر اساس اعلام سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) پیش بینی شده است که یک چهارم دامها در زمان نه چندان دور از بین بروند.
یک سوم زمین‌های کشاورزی توسط فرسایش، نمک‌زایی و کمپرس خاک یا آلودگی شیمیایی از بین می‌روند. این در حالی است که سالانه میلیون‌ها هکتار از زمین‌های زارعی به واسطه خشکسالی و بیابان‌زایی از بین می‌روند.
گزارش فائو حاکی است طی سال‌های گذشته تعداد افراد مبتلا به سوء تغذیه در جهان بیشتر شده و به سطح سال‌های 2010 تا 2011 نزدیک‌تر می‌شود.
در سال‌های گذشته فائو برنامه رساندن تعداد گرسنگان جهان را آغاز کرده بود و اگرچه در سال‌های ابتدایی رشد بهتری داشت اما اکنون روند رشد متوقف شده و میزان گرسنگان افزایش یافته است. اما میزان تولید کنونی برای تغذیه تعداد انسان‌های روی زمین کافی است با این حال 820 میلیون نفر شب‌ها گرسنه می‌خوابند در دیگر سو 830 میلیون نفر هم اضافه وزن دارند.
گونه‌ها و منابع ژنتیکی نیز روز به روز کمتر می‌شوند اما به همان نسبت جمعیت رو به افزایش است. از سوی دیگر تهدیدهای شهرنشینی، الگوهای مصرف ناپایدار، جنگل‌زدایی و تغییرات آب و هوایی هم محدود کننده است.
باید بدانیم که امنیت غذایی تنها در مورد محصولات نیست به عبارتی دیگر امنیت غذایی مربوط به کشت و کار زمین‌های زراعی محدود نمی‌شود. ایجاد سیستم پایدار حفظ گونه‌های کنونی و جلوگیری از انقراض آنها می‌تواند به امنیت غذایی بیشتر کمک کند. باید تمام تلاش دولت‌ها بر حفظ تنوع زیستی باشد.
امروزه آلودگی‌های زیست محیطی، استفاده از سموم شیمیایی،آلودگی‌های سمی، از بین رفتن لایه ازن همه به نابودی گونه‌ها افزوده و متعاقب آن امنیت غذایی در جهان را با خطر مواجه می‌کند. همین قدر باید بدانیم که اگر زنبور گرده افشان در طبیعت نباشد به فاصله کمی دنیا از بین خواهد رفت.