گاردین اسنادی را منتشر کرد {اینجا} که نشان می‌دهد مرکز اطلاعاتی مخوف "کمپانی‌های تراریخت" مخالفان را به‌شدت مورد هدف قرار می‌دهد.
بر همین اساس اسناد منتشر شده نشان می‌دهد کمپانی یهودی آمریکایی "مونسانتو" - که بزرگترین تولیدکننده‌ی گیاهان و سموم مختص گیاهان تراریخت در جهان است - از یک استراتژی چندگانه برای هدف قرار دادن یکی از روزنامه‌نگاران خبرگزاری رویترز استفاده کرده است. این روزنامه‌نگار در مورد ماده‌ی شیمیایی مورد استفاده در این شرکت و ارتباط آن با سرطان تحقیق کرده بود.
این گزارش تصریح می‌کند که مونسانتو یک مرکز اطلاعاتی راه‌اندازی کرده تا روزنامه‌نگاران و فعالان این حوزه را کنترل و بی‌اعتبار کند و یک گزارشگر را به‌خاطر نوشتن یک کتاب انتقادی در مورد این شرکت هدف قرار داده است. این شرکت چند ملیتی صنایع کشاورزی و زیست‌فناوری، "نیل یانگ" خواننده را هم مورد "بازجویی" قرار داد و یک یادداشت داخلی در مورد فعالیتهای اجتماعی و موسیقی او نوشت. این اسناد نشان می‌دهد مونسانتو از یک استراتژی چندگانه برای هدف قرار دادن "کری گیلام"، روزنامه‌نگار رویترز استفاده کرده است.
به گزارش تسنیم، این کمپانی، به دلیل بدنامی مفرط طی دهه‌های گذشته، طی بزرگترین خرید خارجی خصوصی کشور آلمان، به ارزش 66 میلیارد یورو، اخیراً به کمپانی "بایر" واگذار شد.
بخش اعظم اسناد مرتبط در این موضوع، بین سال‌های 2015 تا 2017 و طی دادگاه‌های برگزار شده درخصوص خطرات این علف‌کش‌ها افشا شدند. طبق این اسناد:
مونسانتو قصد داشت یک سری اقدامات برای حمله به کتابی به نوشته‌ی گیلام قبل از انتشار آن انجام دهد. این اقدامات شامل انتقاد از کتاب توسط یک شخص سوم و هدایت مشتریان خود برای فرستادن نظرات منفی می‌شد.
مونسانتو به گوگل پول داد تا نتیجه جستجوی عبارت « مونسانتو گلیفوسات کری گیلام»، انتقاد از کار او باشد.
مقامات مرکز اطلاعات مونسانتو گزارشی بلند در مورد مخالفت "نیل یانگ" خواننده، با مونسانتو و تأثیر او بر رسانه‌های اجتماعی نوشتند و تا اقدامات قانونی هم پیش رفتند.
مقامات مونسانتو نگران انتشار مدارک در مورد ارتباط مالی آنها با دانشمندان بودند که می‌توانست اتهام انجام تحقیقات ناخوشایند را اثبات کند.
ارتباطات داخلی دیگر، ادعاهای طرح شده علیه این کمپانی در دادگاه را تقویت کرد. مثل این ادعا که مونسانتو منتقدان و دانشمندان را آزار می‌دهد و سعی در پنهان کردن خطرات گلیفوسایت، پرکاربردترین علف‌کش دنیا دارد.
گرچه "بایر" ادعا می‌کند که گلیفوسایت (سم مختص تراریخت) ایمن است، سال گذشته دو دادگاه در آمریکا حکم دادند که مونسانتو مسئول بروز سرطانِ خون در بدن شاکیان این کمپانی بوده است؛ حکم دادگاه به این صورت بود که این شرکت ملزم شد مبالغ قابل ملاحظه‌ای به این بیماران بپردازد.
"گیلام" طی مصاحبه‌ای با گاردین گفت:«من همیشه می‌دانستم که مونسانتو کار مرا دوست ندارد و سردبیران را تحت فشار می‌گذارد تا مرا ساکت کند. ولی هرگز تصور نمی‌کردم یک کمپانی چند میلیارد دلاری هزینه، انرژی و پرسنل زیادی را صرف من کند. برای من حیرت‌انگیز است».
"گیلام"، نویسنده کتاب «وایت واش» در 2017 که در مورد علف‌کش‌ها، سرطان و فساد علم است می‌گوید:«یک نمونه از نحوه‌ی کار این کمپانی تجاری در پشت صحنه این است که سعی دارد با مهارت دانسته‌های مردم در مورد این محصولات را مدیریت کند».
مونسانتو قبل از انتشار کتاب "گیلام"، نوشته‌ای در مخالفت با این کتاب منتشر کرد. سیاست بازاریابی این شرکت این بود که گیلام و سایر منتقدان خود را فعالان ضد گلیفوسایت و حامی سازمان‌های سرمایه‌داری ضد کاربرد کودهای شیمیایی و علف‌کش‌ها معرفی کند.
" گیلام" که 17 سال برای خبرگزاری بین‌المللی رویترز کار می‌کرد، گفته انبوهی از بررسی‌های منفی در مورد کتابش درست پس از انتشار رسمی آن، در آمازون منتشر شد.
وی گفت:« این اولین کتاب من است. منتقدان بسیاری نظرات شگفت‌انگیزی در مورد آن داده‌اند. ولی در آمازون چیزهای وحشتناکی در مورد من می‌گویند. من خیلی ناراحت شدم ولی می‌دانم همهی اینها دروغ است و توسط این صنعت برنامه‌ریزی شده است. ولی مطمئن نیستم بقیه‌ی مردم هم این را بدانند».
"کریستوفر لادر"، سخنگوی بایر طی بیانیه‌ای گفت:«هدف فعالیتهای مونسانتو این است که مطمئن شود گفتگوهایی عادلانه، درست و بر مبنای علمی در مورد این شرکت و محصولات آن وجود دارد، آن هم در پاسخ به اطلاعات اشتباهی که در مورد این شرکت داده شده است. همهی اینها پاسخ به چاپ کتابی به نوشته فردی است که همواره منتقد آفت‌کش‌ها بوده است».
مدارک داخلی جزئیات زیادی در مورد فعالان و دیدگاه این مرکز اطلاعاتی ارائه نمی‌دهد ولی نشان می‌دهد که فعالیتهای این مرکز در رابطه با کنترل "گیلام" و سایر منتقدان بوده است. این مرکز اطلاعاتی نموداری مفصل در مورد فعالیت "نیل یانگ" در توییتر ایجاد کرد. این خواننده در 2015 آلبومی با عنوان "سال‌های مونسانتو" منتشر کرده بود.
"دیوید لواین"، استاد حقوق در دانشگاه کالیفرنیا گفت تا حالا نشنیده بود که شرکت‌های خصوصی مراکز اطلاعاتی داشته باشند ولی متعجب نشده بود که مونسانتو درگیر این نوع کنترل دیجیتالی شدید شده باشد.
"مایکل باوم"، یکی از دادستان‌هایی که درگیر پرونده‌ی علف‌کش‌ها بود و مدارک را منتشر کرد گفت واضح است که این شرکت نسبت به حقوق و امنیت دیگران بی‌توجه است و مسئول بیمارانی است که پس از استفاده از این علف‌کش‌ها مبتلا به سرطان شده‌اند.
وی گفت: «این نشان‌دهنده سوء استفاده از قدرت آنهاست. آنها پول زیادی از فروش محصولاتشان به دست آوردهاند و هر کاری برای حفظ آن انجام می دهند».