پاستیل یک ماده خوراکی پرطرفدار در میان تمام افراد مخصوصا کودکان است. شاید کمتر کسی از طعم دلنشین و شیرین آن خوشش نیاید. جالب است بدانید که یک کارگر ساده در دهه ۱۹۲۰ پاستیل را ابداع کرد در واقع این فرد با نام هانس ریگل کسی بود که در زمینه شیرینی پزی تجارب فراوانی داشت و یک روز تصمیم گرفت تا با ایده ای خلاق و با به کارگیری طعم میوه های پرطرفدار و دلنشین و اضافه کردن مقداری ژلاتین به آن آبنبات خوشمزه ای به نام پاستیل درست کند. ژلاتین در واقع یک ماده بیرنگ، شفاف، بی‌مزه و بدون بو است که از استخوان و پوست حیواناتی مانند گاو، گوسفند و شتر تهیه می‌شود. تمام ژلههای رنگ دار و مزه دار موجود در بازار به روش های صنعتی و با استفاده از مواد شیمیایی دارای اسانس درست می شوند که به شدت برای مصرف کنندگان مضر است.
پاستیل سالم تر است یا چیپس؟
بعضی از افراد با باورهای اشتباه خوردن پاستیل را به علت کالری کم، مناسب تر و مفید تر از وعده های غذایی یا خوراکی های مضر دیگر مانند چیپس و پفک می دانند اما بهتر است بدانید که مصرف ۱۰۰ گرم از این خوراکی خوشمزه به علت وجود ترکیبات شکر و قند در خود با خوردن ۱۰۰ گرم چیپس کاملا مساوی است. حدود ۳۰۰ الی ۵۰۰ کالری دارد که این کالری گاهی از مصرف یک وعده غذایی کامل و پرحجم بیشتر می‌شود و می‌تواند باعث افزایش وزن در بدن افراد شود.
ژلاتین موجود در پاستیل از نوع ژلاتین حیوانی است که هیچ کلسیمی ندارد و به علت پایین بودن ارزش غذایی به هیچ عنوان جایگزین مناسبی به برای انواع مواد پروتئینی مانند گوشت، شیر، تخم مرغ و میوه نیست.
به گفته متخصصان تغدیه از آنجایی که کالری ۱۰۰ گرم پاستیل با یک وعده غذایی کاملا برابر است و دارای هیچ مواد پروتئینی و با خاصیتی نیست، مصرف آن باعث افزایش وزن می شود و به هیچ عنوان برای کودکان بیش فعال و پرتحرک توصیه نمی شود. اما بهتر است روزانه بیش از ۵۰ گرم پاستیل مصرف نشود.
بهتر است بدانید که پاستیل یا سایر محصولات موجود در بازار که تحت عنوان کالاهای بدون قند و مواد افزوده به فروش می رسند کاملا تقلبی بوده و به جای قندهای طبیعی مانند ساکاروز یا شیرین کننده های مصنوعی فروخته می شوند. افراد ذائقه خود را به خوردن بیش از حد آنها عادت می دهند و شیرینی بیش از حد موجود در آن باعث اختلال در حس چشایی خواهد شد و به همین ترتیب دارای مضرات و خطرات بیشتری نسبت به پاستیل با قند یا شیرینی جات است.
اگر شما هم جزء آن دسته از افرادی هستید که به علت مشغله های کاری فرصت مناسبی برای خوردن غذا ندارید و در هنگام ضعف تنها به مصرف مقداری شکلات، پاستیل یا شیرینی جات می پردازید و در عین حال با چاقی بیش از حد رو به رو هستید و اضافه وزن برایتان یک معضل بزرگ است باید بدانید که جایگزین کردن پاستیل به جای وعده های غذایی یک تغذیه نامناسب در جهت رساندن کالری های چربی به بدنتان است؛ چرا که خوردن پاستیل در هنگام ضعف باعث تجمع چربی و در نهایت اضافه وزن شما خواهد شد.
چه کسانی نباید پاستیل بخورند؟
به علت قند موجود در پاستیل افراد زیر دو سال، استفاده کنندگان از دندان مصنوعی و افراد دیابتی هرگز نباید از آن استفاده کنند.
خوردن پاستیل و ژله در افراد مبتلا به فشار خون بالا، بیماریهای قلبی، عروقی و دیابت بهتر است با دقت بیشتری مصرف شوند.
متاسفانه بیشتر والدین با تصور اشتباه انواع دسر، ژله و پاستیل را به عنوان استحکام استخوان ها در برنامه روزانه مواد غذایی فرزندان خود قرار می دهند در حالی که می توان منابع غذایی بسیار غنی حاوی کلسیم مانند شیر کم چرب، ماست کم چرب، کنجد و انواع کلم را تغذیه کرد. البته به یاد داشته باشید که مصرف ژله و پاستیل برای کودکان بیش فعال و پرتحرک توصیه نمی شود.
مضرات پاستیل برای بیماران دیابتی
همه ما می دانیم که میزان قند مصرفی یک فرد دیابتی با یک فرد سالم کاملا تفاوت دارد و افراد دیابتی در مصرف شیرینی‌هایی مانند انجیر، خرما و پاستیل با محدودیت مواجه هستند در حالی که افراد سالم می توانند روزانه تا ۵۰ گرم از انواع خوراکی های شیرین استفاده کنند.این نوع خوراکی ها را هرگز با معده خالی مصرف نکنید، بهتر است این مواد به عنوان میان وعده مصرف شوند.
خوردن پاستیل چه مضراتی به همراه دارد؟
مصرف پاستیل می تواند به علت وجود رنگ و دیگر مواد افزودنی باعث ایجاد سوءتغذیه، کاهش اشتها، افزایش پوسیدگی دندان ها شود. همچنین به علت وجود پروتیین های بیماری زا در برخی از انواع ژلاتین تخریب مغز و نخاع را به همراه داشته باشد و حتی در صورت عدم فرآوری صحیح باعث انتقال بیماری از بدن گاو به بدن انسان شود.
چه مواد خوراکی باید جایگزین ژله و پاستیل شود؟
تغدیه مناسب و سالم مانند: مصرف آجیل، آبمیوه های خانگی، میوه و سبزیجات تازه باعث عادت دادن ذائقه کودک به خوراکی های طبیعی و استاندارد خواهد شد و می تواند بهترین جایگزین برای ژله و پاستیل باشند.