کتر «میشل پرلمن»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه خدمات سلامت میامی، در این باره می‌گوید: «مصرف مواد خوراکی به شدت تصفیه شده که سرشار از مواد قندی هستند موجب تغییرات سریع در قندخون، انسولین و سایر هورمون‌های تنظیم کننده خلقیات و سیری می‌شود.»
این نوسانات بر کورتیزول و همچنین کاتکول آمین‌های مرتبط با استرس نظیر اپی نفرین تأثیر می‌گذارد که می‌تواند منجر به پُرخوری شود.
اگرچه پُرخوری موجب ایجاد حس بهتر در فرد می‌شود اما تأثیر آن، موقتی است.
این روند منجر به مصرف چربی و مواد قندی بیشتری شده و در نتیجه چرخه پُرخوری ادامه می‌یابد.
به گفته پرلمن، «افراد بعد از این پُرخوری احساس گناه دارند که می‌تواند موجب تشدید افسردگی و سایر اختلالات رفتاری فرد شود.»
مغز ما به خوبی با برخی مواد شیمیایی یا داروها سازگار می‌شود و آستانه تحمل ما بیشتر و بیشتر می‌شود. از اینرو نیاز به مصرف بیشتر همان ماده خوراکی مشابه برای دستیابی به تأثیر مشابه ایجاد می‌شود.
به گفت محققان، بهترین راه اجتناب از این چرخه، یافتن راه‌های سالم‌تر برای مقابله با استرس است.