پژوهشگران یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه ناتینگهام ترنت بریتانیا برای بررسی تاثیر تغذیه طیور با نانومواد معدنی، آزمایش‌هایی را روی مرغ‌ها انجام دادند.
آنها از نوعی نانومواد معدنی دارای پوششی از جنس اسید آمینه (نانوذرات روی) در خوراک مرغ‌ها استفاده کردند.
محققان دریافتند که این روش به‌طور واضح موجب افزایش وزن مرغ‌ها شده و مصرف خوراک جوجه‌های گوشتی را در مقایسه با زمانی که روی معدنی (zinc) استفاده می‌شود، افزایش داده است.
قابلیت هضم، بهبود یافته و در عین حال این رژیم غذایی تاثیر مثبت بر قدرت استخوان درشت داشته است، فاکتوری که برای مرغ‌های گوشتی اهمیت زیادی دارد.
نانوذرات به‌دلیل ابعاد کوچکی که دارند از زیست‌فعالیت بالایی برخوردار هستند به این معنی که به‌طور موثری به بدن منتقل می‌شوند و پوشاندن آنها با اسیدآمینه موجب جذب بهتر آنها می‌شود.
فلز روی تاثیر مثبت زیادی روی سلامت و رشد طیور دارد و یافتن روشی کم هزینه برای هضم آن برای مرغداران اهمیت زیادی دارد.
بسیاری از خوراک‌های طیور از گیاهان و حیوانات تامین می‌شود که حاوی روی هستند. اما معمولا مقادیر زیادی فیتات نیز در کنار روی وجود دارد که با اتصال به روی موجب کاهش جذب آن در سیستم گوارش می‌شود که این امر زیست‌فعالیت روی را در رژیم غذایی کم می‌کند.
پیش از این ثابت شده که کاهش روی موجب کندی رشد، کوتاه شدن و ضخیم‌شدن پاها می‌شود. امیلی برتون از دانشگاه ناتینگاه ترنت می‌گوید: روی چنان تاثیر مثبتی بر سلامت و رشد طیور دارد که یافتن روشی ارزان برای هضم بهتر آن بسیار عالی است.
گارث کیو، از محققان این پروژه می‌گوید: فناوری نانو به‌طور گسترده‌ای در زمینه‌های مختلف از پزشکی گرفته تا مواد غذایی استفاده می‌شود. ما در این پروژه به دنبال رویکرد میان‌رشته‌ای بودیم که بتواند به تامین امنیت غذایی کمک کند.