مشخص شده است که چندین نوع رژیم غذایی باعث افزایش طول عمر می‌شوند. یکی از روش‌های ثابت شده برای افزایش طول عمر بسیاری از اعضای بدن، از جمله پستانداران غیرانسان، محدود کردن مصرف یک نوع اسید آمینه به نام متیونین است.
مطالعات اخیر حاکی از آن است که اثرات محدودیت متیونین بر طول عمر احتمالاً در انسان هم وجود دارد. اگرچه ممکن است برای برخی از افراد نظیر گیاهخواران، محدودیت استفاده از متیونین وجود داشته باشد.
در مطالعه حاضر، یک تیم تحقیقاتی از بنیاد پیشرفت علوم اورنتریچ نیویورک درصدد اقدامی در راستای ایجاد تأثیرات مشابهی همچون محدودیت متیونین برآمدند.
یک دلیل مهم برای ایجاد چنین درمانی این است که محدودیت متیونین باعث کاهش مقادیر هورمون تنظیم کننده انرژی به نام IGF-۱ می‌شود. اگر درمانی یافت شود که باعث کاهش IGF-۱ شود ممکن است اثرات مفیدی نیز بر سلامت داشته باشد. تحقیقات قبلی نشان داده است که مکمل سلنیوم سطح IGF-۱ در گردش خون در موش‌ها را کاهش می‌دهد که نشان می‌دهد می‌تواند یک کاندیدای ایده آل باشد.
این تیم ابتدا بررسی کرد که آیا مکمل سلنیوم همان محافظت از متیونین را در برابر چاقی دارد یا خیر. آنها موش‌های جوان را با یکی از سه رژیم غذایی پرچرب تغذیه کردند: رژیم غذایی کنترل حاوی مقادیر معمول متیونین؛ رژیم غذایی با میزان محدود متیونین؛ و رژیم غذایی حاوی مقادیر معمول متیونین و همچنین منبع سلنیوم.
محققان دریافتند که مکمل سلنیوم در برابر افزایش چشمگیر وزن و تجمع چربی نقش حفاظتی دارد.
آنها اثرات سه رژیم غذایی را بر تغییرات فیزیولوژیکی که به طور معمول با محدودیت متیونین همراه است، کشف کردند. بدین منظور، آنها مقادیر چهار نشانگر متابولیک را در نمونه‌های خون موش‌های تحت درمان اندازه گیری کردند. آنها شاهد کاهش میزان IGF-۱ و همچنین شاهد کاهش سطح هورمون لپتین بودند که مصرف غذا و انرژی را کنترل می‌کند.
محققان انتظار دارند در بلندمدت این مکمل از ابتلاء به بیماری‌های مرتبط با سن پیشگیری نماید و باعث افزایش طول عمر شود.