منصور پوریان ، به بیان آخرین جزئیات صادرات دام زنده پرداخت و گفت: با گذشت 17-18 روز از ابلاغ شیوه نامه جدید، با مشکلاتی زیادی روبرو هستیم. باید دید این شیوه در حمایت از دامدار ابلاغ شده یا خیر. دامداران پس از آزادسازی قیمت، بیشترین آسیب را دیدند و صنعت دام و گوشت کشور در بخش تولید، بزرگترین آسیب دیده از آزادسازی‌ها بود که علت آن، 8 برابر شدن نهاده بود. با توجه به این که تولید گوشت قرمز از طریق تعلیف صورت گرفته و در بسیاری از شهرها، معضل کم‌آبی و بی‌آبی وجود دارد، تولیدکنندگان ما زیرچرخ آزادسازی قیمت محو می‌شوند.
وی در ارتباط با عدم اجرای طرح‌های حمایتی از دامدارها بیان کرد: بنا بود دو طرح حمایتی جهت خارج شدن دامدار از وضعیت بحرانی اجرا شود زیرا ما می‌دانیم که بخش مهمی از تولید در روستا به دامداران تعلق داشته و زمانی که هزینه تولید افزایش پیدا کند، دامدار به دلیل متضرر شدن دست از کار خود کشیده و عرصه صنعت را ترک می‌کند. بر اساس یکی از این طرح‌ها، بنا بود خرید تضمینی صورت گیرد که بدلیل دیر پرداختن یا عدم پرداخت وجه به دامدار به هیچ وجه انجام نمی‌شود. از سوی دیگر، بنا بود صادرات دام با هدف توانایی تولیدکننده برای خروج دام مازاد موجود در بازار از کشور صورت بگیرد.
رئیس شورای تامین دام کشور افزود: اصل صادرات بدین معناست که با خروج یک راس دام، امکان نگه‌داری برای 15 راس ایجاد می‌شود چون فقر نقدینگی در بخش دام کشور بی‌داد می‌کند. بخش معاونت امور بازرگانی وزارت کشاورزی وظیفه پایش متقاضیان برای تعهد ارزی را دارد که این وظیفه به دلیل اهمیت بازگشت ارز و در زمره مکانیسم هایی است که به اقتصاد کشور کمک می‌کند. بحث دیگر، اهلیت صادرکننده است که در امور دام در حال انجام است و دامپزشکی نیز بخشنامه آن را صادر و ساز و کار انجام آن مشخص است.
وی ضمن اشاره به ایجاد موانع توسط شرکت پشتیبانی امور دام در بحث صادرات اذعان کرد: حدود 20 روز است که تمام برنامه صادرات خود را بر روی 50 هزار راس برای کل کشور بنا کرده که این مسئله با توجه به وسعت ایران، شرم آور است زیرا ما باید یک تا ۱.۵ میلیون راس دام صادر کنیم که بدین واسطه، تولید از آسیب دیدگی‌هایی که مسبب آن وزارت جهاد بوده، رها شود. این صحبت‌ها در خصوص امور دامی است که مسئول تولید گوشت کشور است، امور دام و دام داری به عهده آن بوده و از وضعیت حاد دامداران باخبر است.
رییس مجمع ملی صادرکنندگان دام زنده خاطرنشان کرد: اکثر تولیدکنندگان ما حرفه‌ای بوده و دارای قرارداد مبنی بر صادرات 10-15 هزار دام با طرف‌های خارجی هستند. اختصاص هزار راس گوسفند به خوزستان که پیشتاز صادرات است و حداقل میزان دامی که در این استان وجود دارد، بیش از 200 هزار راس است بسیار اندک بوده و تعیین میزان و حجم توسط امور دام به جای تسهیل، حمایت از صادرات حداکثری دام و کنارگذاشتن بروکراسی، مانع ایجاد می‌کند.
وی ضمن دشوار قلمداد کردن صادرات، اظهار داشت: هزینه صادرات بالا بوده و با اقداماتی نظیر برش، شاهد خروجی بسیار ناقصی می‌شویم که بی‌معناست و تسهیلی صورت نمی‌گیرد. این اقدامات از سوی امور دامی صورت می‌گیرد که در کل جلسات، شاهد گفته‌های نماینده‌های امور دام وزارت جهاد مبنی بر وجود ۴.۵ تا ۵ میلیون راس دام مازاد، بودم که معنای آن بدون مشتری بودن است و دامدار عملا از صحنه خارج می‌شود زیرا یک گله 300 راسی ما که کوچکترین گله داری روستایی یا عشایر به شمار می‌آید، پیش از آزادسازی یارانه‌ها، هزینه روزانه‌ای حدود ۱.۵ تا ۲ میلیون تومان برای تهیه نهاده‌ها داشت اما در حال حاضر همین دامدار کوچک، هزینه روزانه‌ای حدود 9 میلیون دارد زیرا دام نیاز به تعلیف دارد.
پوریان در ارتباط با مشکلات دام اذعان داشت: اکثر دام‌های ایلام، خوزستان، کرمانشاه و فارس ضعیف هستند و این ضعیف بودن، به معنای تعلیف نامطلوب است؛ از سویی دارای مرتع نیز نیستیم که با وجود معضل کم‌آبی، مشکل دو چندان می‌شود. دامی که لازم است صادر شود، مناسب بازار داخل نیز نبوده زیرا این بازار، بدنبال خرید گوشت است.
رئیس تامین کنندگان دام زنده در ارتباط با عدم امکان صادرات گوساله گفت: متاسفانه عوارضی بالایی برای گوساله تعیین شده است؛ برای گوساله 400 کیلویی باید 6 میلیون و 800 هزار تومان تنها هزینه عوارضی دارد و در کنار آن 200 دلار معادل 3 میلیون تومان نیز برگشت ارز است و با احتساب سایر هزینه‌های جانبی که 2 میلیون تومان است، به طور کلی نزدیک 12 میلیون تومان باید برای صادرات آن هزینه شود که غیرمنطقی و بیهوده است.
وی ضمن وخیم تلقی کردن وضعیت دامداری در کشور، خاطرنشان کرد: تولید دام ما در مرحله بحرانی قرار دارد و تنها راه حل‌های آن، صادرات و خرید تضمینی است. با پرس و جو از دامپزشکی‌های استان خوزستان متوجه شدم نزدیک به 70 میلیون راس دام سبک داریم که این جمعیت بسیار عظیم است. با قیمت حال حاضر دام، اکنون اکثر مصرف کننده‌ها توانایی خرید را ندارند و با ایجاد هزینه تعلیف دام، دامدار از عرصه خارج و ایجاد بی‌تعادلی می‌شود. صادرات باید با دیدگاه پایداری و ماندگاری تولید گوشت قرمز و صنعت و اشتغال روستا مشاهده و بازارهای مناسب برای تولیدکننده ایجاد شود.
پوریان در پایان در ارتباط با مشخص بودن میزان صادرات دام به کشورهای دیگر گفت: تنها چند نژاد دام ما صادر می‌شوند که در بعضی از استان‌های ما قرار دارند البته با صادرات یک راس دام عربی، کردی، کرمانشاهی یا فسایی، تنها دامداران آن جا سود نبرده و کل صنعت دام پروری کشور سود می‌برد. ما در حال حاضر صادرات دام نداشته و بخش خارج شده از کشور، غیرقانونی و به نوعی قاچاق است.