از روستای زیبای بنیس تا کارآفرینی در صنعت شیرینی و شکلات

بنیس سرسبز و مجهز

   روستای بنیس، در بخش مرکزی شهرستان شبستر، استان آذربایجان شرقی واقع شده است. این روستا در دامنه جنوبی کوه‌های میشو قرار دارد و در حال حاضر تمامی امکاناتی همچون جاده آسفالت، مخابرات خودکار، درمانگاه مجهز، آب و برق و گاز شهری، مراکز آموزشی در کلیه مقاطع کودکستان، دبستان، دبیرستان، هنرستان و دانشگاه را دارا می‌باشد.

میرزاآقا رسولوی اولین تولیدکننده کیک و کلوچه

   دو سال پس از تولد صمد، پدرش (مرحوم میرزا آقا رسولوی) تصمیم گرفت به تهران برود و در حوزه تولید کیک و کلوچه فعالیت کند. او اولین تولیدکننده کیک با روش سنتی بود که با سرمایه کمی که داشت، در نزدیکی میدان امام حسین (ع) تهران، زیرزمینی کوچک را اجاره کرد و به تولید کیک مشغول شد. او کیک‌های تولیدی خود را با نام «دانمارکی» معروف ساخت. پدر صمد در ابتدا با مشکلاتی مانند مشکلات مالی، عدم تأیید مردم نسبت به محصولات جدید و عدم آشنایی با بازار مواجه شد. اما با تلاش و پشتکار، صمد رسولوی توانست به تدریج مشتریانی را برای محصولات خود جذب کند.

توسعه تجاری در خانواده رسولوی

   از همان سال، برادر بزرگترش به نام بیوک، در کارگاه به کمک پدرش فعالیت می‌کرد و فصل جدیدی از تولید با بسته‌بندی محصولات آغاز شد. با استفاده از بسته‌بندی، فروش محصولات افزایش یافت و خانواده رسولوی مجبور شد کارگاه تولیدی خود را گسترش دهد و به خیابان ایران مهر منتقل شود. به زودی، حاج میرزا آقا رسولوی توانست مکان کارگاه را خریداری کند و تولید کیک با روش صنعتی نیز آغاز شود.

50% تغذیه مدارس قبل از انقلاب با محصول‌های رسولوی

    از همان سال، به دلیل کیفیت بالای محصولات و تلاش‌های شبانه‌روزی برادر بزرگتر، تولیدات شرکت به طور قابل توجهی افزایش یافت. در بازه زمانی بین سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷، بیش از ۵۰ درصد از تغذیه رایگان مدارس از محصولات رسولوی تامین می‌شد.

آغاز فعالیت رسمی صمد رسولوی

    با پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز تحریم اقتصادی و به لحاظ اشتیاق مصرف‌کنندگان و کمبود محصول، مواد اولیه‌ای مانند روغن و شکر و... سهمیه‌بندی شدند. از آن دوران صمد که کلاس سوم راهنمایی بود رسما کارش را در کارگاه آغاز کرد. در آن زمان حدود ۷۰ کارگر در کارگاه مشغول کار بودند که همگی مانند برادر کنار هم کار می‌کردند.

    در سال ۱۳۵۸ پدر و برادرش کارخانه دیگری در نارمک خیابان دردشت تأسیس کردند و کیک را با برند دیگری به نام نیلو به بازار عرضه داشتند.

   تولید بیشتر مستلزم داشتن تجهیزات و ماشین آلات مناسب بود. با اینکه ماشین سازان ایرانی هنوز قادر به ساخت تجهیزات ایرانی نبودند، خانواده رسولوی تصمیم گرفتند برای خرید اولین دستگاه اوکس در ایران از کشور انگلیس اقدام کنند. این دستگاه قادر بود خمیر را با هوا مخلوط کرده و باعث پف کردن کیک‌ها می‌شد. خرید این دستگاه در شرایط سخت پس از انقلاب جسارت زیادی می‌طلبید، اما در نهایت باعث شد تا با تولید محصولات متفاوت، فاصله زیادی با رقیبان خود ایجاد کنند.

   با توجه به دشواری همزمانی مدیریت دو کارخانه برای برادر بزرگتر، صمد در سال ۱۳۵۹ مسئولیت اصلی خود را در کارخانه شروع کرد. در سال ۱۳۶۰، کارخانه نیلو به جاده مخصوص کرج منتقل شد.

  در همان زمان، یارانه شکر حذف شد و قیمت هر کیسه شکر به طور ناگهانی از ۲۴ ریال به ۲۵۰ ریال افزایش یافت.

با این اتفاق کار کردن بسیار سخت و دشوار شد. همه مواد اولیه قاچاق محسوب می‌شدند و آن‌ها مجبور بودند آرد و شکر خود را شبانه وارد کارخانه کنند و تا پاسی از شب همراه با کارگران آن‌ها را تخلیه کنند. آنچه آن‌ها را در این شرایط سرپا نگه می‌داشت هدفشان بود که در طول سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۵ بدون احساس هیچگونه خستگی و در سخت‌ترین شرایط به کارشان ادامه می‌دادند. و برای ارتقا کیفیت محصولاتشان تلاش می‌کردند.

خانواده رسولوی با جدیت قصد تولید داشتند و در شرایط سخت جنگ تحمیلی و کمبود مواد اولیه و مشکلات دیگر، فقط به تولید فکر می‌کردند.

درآن سال‌ها حدود ۱۰ کارخانه کیک وجود داشتند که البته برای کارخانه‌ها سهمیه شکر در نظر گرفته شده بود و همین موضوع برخی از تولیدکنندگان را وسوسه کرد که به جای تولید کیک مواد خام را در بازار آزاد بفروشند!

جمله فراموش نشدنی پدر به فرزندان

در گذشته، پدر برادران رسولوی همواره به فرزندانشان انگیزه می‌داد و می‌گفت: «با تلاش و پشتکاری که از شما می‌بینم، مطمئنم هر یک از شما روزی صاحب یک کارخانه بزرگ خواهید شد.» در آن دوران، به دلیل کاهش تعداد کارخانه‌های تولیدی و حتی برخی از آن‌ها که دیگر تولید نمی‌کردند و فقط به فروش مواد خام در بازار می‌پرداختند، هر روز صبح، یک صف طولانی از مشتریان پشت درب کارخانه رسولوی برای خرید محصولات شکل می‌گرفت. این کارخانه کیک‌ها را با قیمت ۸ ریال عرضه می‌کرد، اما واسطه‌ها آن را با قیمت ۵۰ ریال در بازار عرضه می‌کردند. در واقع، سود اصلی از این اختلاف قیمت به دست واسطه‌ها می‌رسید. با این وجود، برادران رسولوی با اراده و جدیت خود به تولید ادامه می‌دادند و ترغیب‌های وسوسه‌انگیز واسطه‌گری آن‌ها را به سمت خود جذب نمی‌کرد..

نامگذاری محصول‌ها یکی از مشکلات دهه 60 محصول‌ها

مجموعه آن‌ها در اوائل دهه ۶۰ با مشکل نامگذاری محصولات مواجه شد! 

در آن سال‌ها برخی نام‌ها مانند دانمارکی به لحاظ خارجی بودن ممنوع شده بود بنابراین آن‌ها محصولات را با نام‌های رسولوی و ۱۱۰ تولید می‌نمودند.

در اوایل دهه ۶۰ باید برای محصولاتشان نام تجاری رسمی انتخاب می‌کردند و در همان زمان مجموعه‌ای نام درنا را برای تولید سس مایونز ثبت کرده بود ولی چون در کارشان موفق نبودند، تولید را متوقف کرده بودند و این فرصت خوبی برای برادران رسولوی ایجاد کرد که بتوانند با مدیر آن مجموعه مذاکره نموده و موفق شوند برند را خریداری نمایند.

طراح آرم درنا توسط مدیر عامل

   لازم به ذکر است طراحی آرم فعلی درنا توسط آقای صمد رسولوی و به صورت طراحی دستی انجام و ثبت شد که البته این روز‌ها ویرایش و بروز شده است.

    درنا پرنده‌ای بزرگ، با پا‌ها و گردن دراز، دم نسبتاً کوتاه، بال‌های دراز و منقاری بلند و کلفت می‌باشد که، ظاهراً شبیه لک‌لک، می‌باشد. در پرواز گردن وپا‌های خودرا کشیده نگه می‌دارد. آن‌ها هنگام مهاجرت دریک خط به شکل هفت پرواز می‌کنند. درنا از مشهور‌ترین نماد‌های خوش بختی در فنگ شویی نمادین است که به پرنده جاودانگی معروف است و سر آمد تمام پرندگان محسوب می‌شود همچنین این پرنده در آسیای شرقی نماد صلح جهانی می‌باشد. )

    از سال ۱۳۶۲ برند درنا به نام خانواده رسولوی ثبت گردید و این نقطه آغاز موفقیتی بزرگ برای نام درنا بود.

   در آن سال‌ها برای تولید بیشتر ماشین آلات و امکانات خوبی در دسترس نبود. دستگاه‌های خریداری شده هر روز خراب می‌شدند و مشکل داشتند لذا صمد به این نتیجه رسید که باید خودش این مشکل را حل کند. پس کارگاه تراشکاری کوچکی راه‌اندازی کرد و ساخت ماشین آلات را هم آغاز کرد و پس از چند ماه موفق به ساخت دستگاه خمیرگیری مناسبی گردید.

فروش بیشتر، رونق و توسعه سرآغاز مرحله جدید درنا

   روز‌ها به سرعت می‌گذشت و طرفداران محصولات درنا روز به روز بیشتر می‌شدند. در آن دوران محصولات درنا به دو نوع کیک صبحانه و کیک دانش‌آموز محدود می‌شدند. این روند تا سال ۱۳۶۶ ادامه داشت تا اینکه با پشتیبانی پدر و حمایت برادر تصمیم گرفتند کارخانه را به منطقه‌ای صنعتی در جاده مخصوص کرج منتقل نمایند و این سرآغاز گسترش محصولات و برند درنا بود.

   البته این تصمیم باعث شد کارشان چندین برابر شود به نحویکه ساعت ۵ صبح قبل از همه کارگران راهی کارخانه می‌شدند و تا بعد از ساعت ۱۲ شب مشغول به کار بودند یعنی روزانه بیشتر از ۵ ساعت استراحت نداشتند!

   با وجود آنکه کمتر از یک دهه از آغاز دوران کاری صمد می‌گذشت نیاز به الگوبرداری از شرکت‌های خارجی برای تولید محصولات جدید و بکارگیری ماشین آلات بروز بیش از پیش احساس می‌شد. لذا با مسافرت به کشور‌های خارجی و دیدن نمونه‌های موجود در بازار‌های اروپایی و الگوبرداری از آن‌ها، ‌ایده‌های جدیدی را برای تولید محصول در ذهن پروراند و به همین جهت برادران رسولوی کارگاه کوچک تراشکاری‌شان را که اوایل دهه ۶۰ برای برخی تعمرات تأسیس کرده بودند گسترش داده و با‌ایده‌های جدیدی که از محصولات کشور‌های دیگر بدست آورده بودند دستگاه‌های جدیدی طراحی و تولید کردند. از این سال طرح‌هایی برای ارتقای کیفیت، بسته‌بندی و شیوه‌های بازاریابی اجرا شدند که منجر به افزایش تولید و فروش کارخانه شدند.

برادران رسولوی و ورود به ورزش مورد علاقه

   کم کم اوضاع به نحوی پیش رفت که برادران رسولوی تصمیم گرفتند علایق شخصی خود را نیز به نوعی وارد کارشان کنند. با توجه به اینکه از دوران کودکی علاقه زیادی به ورزش فوتبال داشتند و این ورزش تنها تفریحشان در کنار کار بود به فکر تأسیس تیم فوتبال افتادند و تیم کارگری کارخانه را هم تشکیل دادند.

تنوع تولید و تفکیک برند نیلو و درنا بین پدر و برادران

   سال‌ها گذشت و تنوع محصولات بیشتر شدند. در سال ۱۳۷۳ از آنجاییکه خانواده رسولوی همگی در کار تولید کیک مشغول به کار بودند تصمیم گرفتد شاخه کاری پسران از پدر جدا شود لذا کیک نیلو به پدر منتقل شد و کیک درنا با همکاری دو برادر به کار خود ادامه داد. این در حالی بود که صنعت مدام پیشرفت می‌کرد و آن‌ها می‌بایستی به موقعیت‌های بزرگتری فکر می‌کردند. در نتیجه در سال ۱۳۷۴ به این فکر رسیدند که تولید کیک را برادر بزرگتر ادامه دهد و صمد جهت راه‌اندازی کارخانه دیگری به کمک پدر از برادر بزرگتر جدا شد که در راستای این تحول کارخانه چاپ نیلو راه‌اندازی شد و به بهره‌برداری رسید.

تجربه صمد رسولوی در خدمت تولید ماشین آلات صنعتی

   در کنار این فعالیت صمد رسولوی برای توسعه درنا با ماشین سازان داخلی وارد مذاکره شد و‌ایده‌های خودش را برای آن‌ها تشریح کرد و کلیه نقشه‌های مهندسی و دیگر مواردی که به ذهنش می‌رسید را برای آن‌ها ترسیم کرد و نهایتاً با کمک گروه فنی و مهندسی درنا اقدام به ساخت و توسعه ماشین آلات و بروزرسانی آن‌ها نمود.

دُر دُر دُر درنا

این‌کار باعث شد باز هم فاصله محصولات کارخانه درنا از رقیبان بیشتر شود. درنا روز به روز بزرگتر شد، محصولات متنوع، بازاریابی جدید، تبلیفات و شعار درنا در همین زمان شکل گرفت و. یکی از پرسنل خلاق و هنرمند شرکت درنا که در عالم هنر درخشش چشمگیری داشت(حسین قاسمی وند) شعار «در در در درنا» را ابداع نمود بطوریکه تا به امروز بر سر زبان‌ها جاریست.

کارخانه بنیس در «روستای بنیس» با مدیریت بیوک رسولوی

   در ادامه باز هم دو برادر از فعالیت و توسعه کاری خود کوتاه نیامدند و کارخانه دیگری را در زادگاه‌شان یعنی روستای بنیس با‌ایده و تفکرات بیوک رسولوی ساخته و راه‌اندازی کردند و تا سال ۱۳۹۰ به همین روال کار تولید ادامه پیدا کرد. از آن پس با توجه به اینکه بایستی کار بنحوی تقسیم می‌شد که به هیچیک از کارخانه‌ها آسیب نرسد کارخانه درنا را صمد و کارخانه بنیس را بیوک مدیریت نمودند و از سال ۱۳۹۰ امور اختیارات درنا با صمد و بنیس با بیوک می‌باشد.

توسعه بازار نیازمند توان تولید بیشتر بود لذا صمد به فکر ایجاد کارخانه دیگری در زادگاه خود شد و درنای بنیس شکل گرفت.

درنا در مسیر صادرات

صمد همیشه در رویا‌های خود می‌خواست روزی بتواند محصولاتش را به کشور‌های دیگر صادر کند و در سفر‌های خود متوجه شد اگر بخواهد به این رویا دست یابد، باید مانند رقبای خارجی استاندارد‌های مختلفی را اخذ نماید. که در حال حاضر به همت و تلاش کارشناسان و مهندسین کارخانه کلیه استاندارد‌های ملی و بین‌المللی اخذ گردیده است.

گروه صنایع غذایی درنا در حال حاضر شامل مجموعه‌های زیر می‌باشد:

   شرکت بیسکولارج: شرکت بیسکولارج واقع در استان البرز فعالیت خود را در زمینه تولید انواع کیک‌های روغنی و لایه‌ای، ویفر، پن کیک، فان کیک و درنابرگر و همچنین شکلات انجام می‌دهد.

   شرکت درنای بنیس: شرکت درنای بنیس در استان آذربایجان شرقی واقع شده و به تولید انواع بیسکویت، کوکی و کلوچه می‌پردازد.

   کارخانه چاپ نیلو: این کارخانه مسئول تولید انواع لفاف‌های بسته‌بندی می‌باشد.

    شرکت اریکه درنا: شرکت اریکه درنا به عنوان شرکت پخش درنا فعالیت می‌کند و مسئولیت توزیع محصولات درنا در سراسر ایران را بر عهده دارد.

   حالا، صمد رسولوی بنیس و گروه صنایع غذایی درنا با هدف برتری در کیفیت و تنوع محصولات، تلاش می‌کنند تا جلوی ورود هر گونه کیک و بیسکوییت خارجی به بازار ایران را بگیرند و به توسعه بپردازند. وی می‌گوید: درنا عاشق ملت، عاشق میهن و عاشق نسل آینده این سرزمین است؛ عاشق پرسنل سخت‌کوش و عاشق فروشندگان است. درنا می‌داند که آینده به دست نسلی است که دارای بدنی سالم باشند، و به همین دلیل تلاش می‌کند تا محصولات بی‌نظیر و سالمی ارائه دهد. امروز شعار درنا «با عشق» است؛ زیرا درنا با عشق شروع می‌شود و با عشق ادامه می‌دهد...