حسین یوسف خزرائی مدیرعامل شرکت پخش قاسم ایران با بیان این مطلب و در تشرح حیاتی بودن این صنعت گفت: در مورد حیاتی بودن این صنعت تصور کنید تمام صنایع پخش متوقف شوند؛ خواهید دید کالایی تولید نمیشود تا به دست مصرفکننده برسد. وقتی کالایی تولید نشود درآمدی وجود ندارد که به کارگر پرداخت شود و حتی مالیات و عوارضی برای تامین مخارج دولتها وجود نخواهد داشت. چیزی تولید نمیشود تا به فروش برسد و از طرفی مواد اولیه خریداری ندارد.
مدیرعامل شرکت قاسم ایران در ادامه سخنان خود با اشاره به اهمیت و ضرورت وجود صنعت پخش برای مشاغل و تاثیر آن در حذف واسطه ها، گفت: صنعت پخش به چند دلیل برای مشاغل ضروری است. اولاً، تضمین میکند که محصولات به طور موثر به دست مصرفکنندگان برسد و شکاف بین تولیدکنندگان و کاربران نهایی را پر میکند. جابهجایی کالاها را از کارخانهها یا انبارها به فروشگاههای خردهفروشی یا مستقیماً به درب خانههای مصرفکنندگان تسهیل میکند. ثانیاً، شرکتهای پخش نقش حیاتی در بهینهسازی زنجیره تامین دارند.
وی ادامه داد: صنعت توزیع، لجستیک، انبارداری، حملونقل و مدیریت موجودی را مدیریت میکند که همگی به کاهش هزینهها و بهبود کارآیی عملیاتی کمک میکنند. علاوه بر این، آن ها مشاغل را قادر میسازند تا بازارهای خود را گسترش دهند. از طریق شبکههای پخش، شرکتها میتوانند به مناطق جدید و حتی بازارهای بینالمللی دست یابند و فرصتهایی را برای رشد و افزایش مشتریان خود خلق کنند. بنابراین این صنعت هم در تامین نیاز مصرفکنندگان و هم در تکمیل تولیدِ تولیدکنندگان نقش دارد. به عبارتی سادهتر اگر صنعت پخش نباشد یا تولیدی صورت نمیگیرد یا اینکه اگر تولید صورت گیرد، قیمت نهایی آن بسیار بالا خواهد بود و رساندن آن به دست مشتریان و مصرفکنندگان نهایی بسیار سخت و گران است؛ پس میتوان ادعا کرد که صنعت پخش نبض تپنده اقتصاد است.
مدیرعامل شرکت قاسم ایران در ارتباط با مزیت شبکههای پخش برای خردهفروشان ادامه داد: شبکههای پخش با ایجاد ارتباط بین خردهفروشان و تولیدکنندگان در مناطق مختلف، دسترسی کسبوکارها را به بازارهای جدید فراهم میکنند. با مشارکت با توزیعکنندگان محلی، شرکتها میتوانند از تخصص و امکانات آنها بهره ببرند که به هدایت بازارهای منطقهای، تفاوتهای فرهنگی و الزامات نظارتی کمک میکند. شرکتهای توزیع همچنین از قوانین تجارت داخلی و بینالمللی آگاهی دارند و میتوانند به کسبوکارها در ورود به بازارهای خارجی کمک کنند. آنها تجربهای در مدیریت رویههای گمرکی، اسناد و تدارکات حملونقل دارند که این، فرآیند را برای مشاغلی که به دنبال گسترش در سطح جهانی هستند، روانتر میکند.
خزرائی به توان، تجهیزات و تخصص شرکتهای توزیع و پخش اشاره کرد و گفت: شرکتهای پخش انبار، وسایط حملونقل سنگین و نیمه سنگین، شبکههای تحلیل داده، نمایندگیهای مقیم در نقاط مختلف، شناخت تجربی و مطالعاتی و تحقیقاتی از بازارهای محلی و فرهنگهای مصرف متنوع، دسترسی به مشتریان و خردهفروشها، نظام جورچینی و تامین کالا و بسیاری ظرفیتهای متنوع دیگری دارند که اگر یک شرکت تولیدکننده بخواهد برای دستیابی به آنها هزینه و وقت بگذارد عملاً شدنی نیست و برای یک فعالیت انحصاری صرفه اقتصادی ندارد. به طور خلاصه میتوان گفت، شرکتهای توزیع زیرساخت، تخصص و شبکههای لازم را برای کسبوکارها برای ورود به بازارهای جدید ایجاد کردهاند و این گسترش دسترسی مشتریان به خودی خود محرک رشد را برای تولیدکنندگان فراهم میکند.
اهمیت صنعت پخش در بحرانها
وی در خصوص نقش صنعت پخش در مدیریت بحرانها با اشاره به انعطافپذیری زنجیرههای تامین افزود: اولین خصوصیت بارز صنعت پخش، انعطافپذیری است؛ در طول یک بحران، زنجیرههای تامین ممکن است به دلیل عوامل مختلفی مانند محدودیتهای سفر، قفلها و افزایش تقاضا برای محصولات خاص مختل شوند. با وجود این صنعت پخش برای حفظ انعطافپذیری زنجیرههای تامین با اجرای طرحهای اضطراری، تنوع بخشیدن به تامینکنندگان و یافتن مسیرهای حملونقل جایگزین به سرعت خود را با شرایط در حال تغییر، سازگار میکند تا اختلالات را به حداقل برساند و کالاهای اساسی را در جریان نگه دارد.
مدیرعامل بزرگترین شرکت پخش مویرگی ایران به توزیع کالاهای اساسی در جریان شکلگیری بحران اشاره کرد و ادامه داد: صنعت پخش مسوولیت توزیع کارآمد و به موقع کالاهای ضروری مانند غذا، لوازم پزشکی و تجهیزات حفاظت فردی (PPE) را بر عهده دارد. آنها با تامینکنندگان، تولیدکنندگان و خردهفروشان همکاری میکنند تا اطمینان حاصل کنند که این اقلام حیاتی به مکانهایی که بیشترین نیاز را دارند، از جمله بیمارستانها، اماکن مراقبتهای بهداشتی و جوامع میرسند؛ از طرفی توزیع در مکانهای مدنظر را قابل رصد و پایش و حتی امکان اطلاع از میزان موجودی و ثبت نیاز واقعی را برای مدیریتکنندگان بحران، فراهم میکند. نکته دیگر مدیریت موجودی و برنامهریزی تقاضاست؛ شرکتهای پخش نقش حیاتی در مدیریت موجودی و برنامهریزی تقاضا در زمان بحران ایفا میکنند. آنها برای پیشبینی دقیق تقاضا، بهینهسازی سطح موجودی و جلوگیری از کمبود یا مازاد عرضه، از نزدیک با تولیدکنندگان و تامینکنندگان همکاری میکنند. شرکتهای پخش با نظارت دقیق و تنظیم سطوح موجودی بر اساس تغییر تقاضا، به اطمینان از عرضه ثابت کالاهای ضروری کمک میکنند و این موضوع به تنهایی برای غلبه بر بحران موضوعی بسیار مهم است.
خزرائی وجود مدیریت بهینه لجستیک و حملونقل در صنعت پخش را یک عامل با اهمیت در مدیریت بحرانها قلمداد کرد و گفت: از دیگر خصوصیات صنایع پخش، لجستیک و حملونقل در اختیار و انبار برای نگهداری مطلوب و استاندارد کالاهاست. صنعت پخش، لجستیک و حملونقل را مدیریت میکند، موضوعی که اگر درست مدیریت نشود باعث خواهد شد که همان بحران در یک چشم بههم زدن بحرانیتر شود. شرکتهای پخش از نزدیک با ارائهدهندگان حملونقل همکاری میکنند تا از حرکت روان کالاها اطمینان حاصل کنند، در مواقع لزوم در مورد ترتیبات حملونقل مذاکره میکنند و محمولهها را برای غلبه بر چالشهای لجستیکی هماهنگ میکنند. یک نکته بسیار مهم در زمان شکلگیری بحران، لجستیک معکوس است. در یک بحران، ممکن است نیاز به مدیریت کارآمد، فراخوان یا دفع محصول وجود داشته باشد. صنعت توزیع، فرآیندهای لجستیک معکوس را مدیریت میکند و اطمینان حاصل میکند که کالاهای برگشتی یا فراخوانشده به درستی مدیریت میشوند و ضایعات و اثرات زیست محیطی را به حداقل میرساند.
مدیرعامل شرکت قاسم ایران موضوع اشتراک گذاری اطلاعات در مدیریت بهتر بحرانها را یک اصل به شمار آورد و گفت: موضوع دیگر مساله همکاری و به اشتراکگذاری اطلاعات در بحرانهاست. در طول یک بحران، صنعت پخش نقش کلیدی در تسهیل همکاری و اشتراک اطلاعات بین مجموعههای مختلف در زنجیره تامین ایفا میکند. این شامل به اشتراکگذاری دادههای بلادرنگ، هماهنگی تلاشها و برقراری ارتباط با هرگونه اختلال یا تغییر در الگوهای عرضه و تقاضاست. همکاری در این زمینه به رفع تنگناها، بهینهسازی شبکههای توزیع و پاسخگویی موثر به بحران کمک میکند.
وی در پایان گفت: به طور کلی، صنعت پخش به عنوان یک حلقه حیاتی در زنجیره تامین در طول بحرانها و همهگیریها عمل میکند. این صنعت به خاطر انعطافپذیری در عملیات، توزیع کالاهای ضروری، مدیریت موجودی، توان حملونقل و لجستیک و دیگر مواردی که توضیح دادم در واکنش موثر به حل بحرانها نقش بسیار کلیدی دارد و تنها متولی است که تقریباً میتوان با قدرت اعلام کرد که در دسترس بودن کالاهای حیاتی برای افراد نیازمند را در زمان بحران تضمین میکند.