عقیل دشتیان نسب امروز ۱۱ خردادماه در حاشیه کارگاه آموزشی بیماری‌های نوظهور در صنعت پرورش میگو با تاکید بر «AHPND» که در آبادان برگزار شد، اظهار کرد: این بیماری اولین بار در سال ۲۰۰۹ میلادی در چین مشاهده شد و خیلی سریع به کشورهای منطقه گسترش یافت و خسارات اقتصادی و اجتماعی زیادی به صنعت میگوی کشورهای جنوب شرق آسیا از جمله ویتنام، مالزی، تایلند وارد کرد.
وی افزود: بیماری نکروز حاد هپاتوپانکراس «AHPND» مهمترین بیماری غیرویروسی میگوهای پرورشی است که با خصوصیاتی نظیر تلفات شدید طی ۳۵ روز اول پرورش مشخص می‌شود و پیش از تشخیص علت اصلی به مرگ زودرس شناخته می‌شد.
رئیس پژوهشکده میگوی کشور با اشاره به روند شیوع بیماری در داخل کشور عنوان کرد: این بیماری در سال ۱۴۰۱ در استان هرمزگان برای اولین‌بار بروز کرد و تولید این استان را به کمتر از نصف تقلیل داد و سپس در اواسط دوره پرورش یکی از مجتمع‌های پرورش میگوی استان بوشهر را درگیر کرد اما سایر مجتمع‌ها بدون بروز بیماری دوره پرورش را با تولید بیش از ۴۰ هزار تن با موفقیت به پایان رساندند.
دشتیان نسب ادامه داد: در سال ۱۴۰۲ این بیماری به صورت گسترده‌تر در استان بوشهر بروز کرد و تولید این استان را به ۲۴ هزار تن کاهش داد. متاسفانه استان هرمزگان نیز در سال ۱۴۰۲ دوباره درگیر بیماری شد و تولیدات این استان به نصف میزان تولید در سال ۱۴۰۰ نیز نرسیده است.
وی با بیان اینکه در سال ۱۴۰۳ نیز مجددا این بیماری در برخی مزارع این دو استان شیوع پیدا کرده است، اظهار کرد: این بیماری سرمایه‌گذاری در صنعت میگو را به مخاطره انداخته است و تاکنون خسارات اقتصادی فراوانی به دست اندرکاران صنعت میگو پرورشی در کشور وارد کرده است.
دشتیان نسب گفت: برگزاری کارگاه‌های آموزشی- ترویجی، انتقال یافته‌ها، چاپ و انتشار مقالات علمی-تحقیقاتی و برگزاری نشست‌های تخصصی به منظور افزایش آگاهی بهره‌برداران، اقدامات پژوهشکده میگوی کشور جهت پیشگیری از این بیماری بوده است.
وی افزود: علاوه بر این تولید کیت تشخیص بیماری و تولید مولدین عاری از بیماری از دیگر اقدامات پژوهشکده در این زمینه است.
رئیس پژوهشکده میگوی کشور با بیان اینکه باکتری حامل پلاسمید با تولید سم بسیار کشنده بوده و در شرایط پرورش فعلی در استخرهای خاکی بسیار سریع تکثیر یافته و با توجه به مشاع بودن اکثر مجتمع‌های پرورش میگو، پیشگیری از گسترش بیماری در زمان بروز بسیار سخت است.
وی خاطرنشان کرد: این بیماری یک بیماری مدیریتی محسوب می‌شود و در دنیا با تغییر در ساختار پرورش میگو از بروز مداوم آن پیشگیری شده است. بنابراین برای پیشگیری نیاز است که ساختار پرورش میگو در کشور اصلاح شود.
وی بیان کرد: در حال حاضر پیشگیری از بروز این بیماری در سایر استان‌ها نظیر خوزستان، سیستان و بلوچستان، گلستان که تاکنون درگیر نشده‌اند با اندکی توجه و هوشیاری بسیار راحت‌تر و کم هزینه تر از استان‌های هرمزگان و بوشهر خواهد بود ولی در مجموع باید نسبت به رعایت الگوهای جدید مدیریت تولید و پرورش میگو در کشور اقدام شود.
این مقام مسئول یکی از مزیت‌های بزرگ استان خوزستان در مقابله با شیوع این بیماری را استفاده از مراکز نرسری و نوزادگاهی بچه میگو در مزارع پرورشی دانست و ادامه داد: لارو میگو پیش از انتقال به استخرهای پرورشی طی دوره ۳۰ الی ۴۰ روزه که بیشترین حساسیت به بیماری را دارد در مراکز نرسری که قابلیت کنترل بیشتری دارد مورد پرورش قرار می‌گیرد.
وی اضافه کرد: پرهیز از تراکم بالای ذخیره‌سازی و همچنین استفاده از آب رودخانه و شوری پایین در دوره پرورش از دیگر مزایای مزارع پرورشی میگوی استان خوزستان است.
رئیس و عضو هیئت علمی پژوهشکده میگوی کشور گفت: ذخیره‌سازی پست لارو عاری از بیماری، استفاده از پروبیوتیک، رعایت تراکم پایین، استفاده از خروجی مرکزی و بکارگیری غذاده‌های اتوماتیک و تأمین آب تمیز و سالم مهمترین توصیه‌ها به بهره‌برداران به منظور پیشگیری از بروز بیماری است.
همچنین سقا کهوازی مدیر کشاورزی، شیلات و دامپروری سازمان منطقه آزاد اروند، نیز از آمادگی این سازمان برای تشکیل کارگروهی جهت حمایت از بخش خصوصی در راستای حل مشکلات آبزی‌پروران شهرستان‌های آبادان و خرمشهر خبر داد.