محمدرضا فرشچیان - رئیس اتحادیه صادرکنندگان خشکبار - در نشست خبری امروز با محوریت چالشهای صادرات خشکبار اظهار کرد: درگذشته نه چندان دور این اتحادیه مفتخر بود بیش از ۳۵ قلم کالای صادراتی از بادام و زیره گرفته تا.... را در سبد خود داشته باشد. سالانه شاهد حذف یک الی دو قلم از جمله بادام، قیسی، بوخورک، زیره، برگ زردآلو و... از سبد صادرات بودیم و الان صادرات به سه محصول پسته، خرما، کشمش و تا حدودی انجیر محدود شده است.
وی افرود: آیا تولیدکنندگانی که این کالاهارا تولید میکردند برای صادرات جایگاه پیشین را دارند؟ جایگاه آنها کجاست؟ زمانی نام ایران در کنار فرش، خاویار، زعفران و پسته ایران میدرخشید. فرش و خاویار که حذف و زعفران به کشورهای همسایه واگذار شد. پسته تا چندسال دیگر باقی میماند؟ زمانی ایران اولین صادرکننده پسته بود، اما الان آمریکا قدرت را در دست گرفته است.
فرشچیان ادامه داد: ما نمیتوانیم دنیا را محدود کنیم. ما با قوانین و شرایطی که برای خود تعریف میکنیم، خودمان را هر روز نسبت به روز گذشته محدود میکنیم. دولت مردمی که میخواهد فعالیت خود را آغاز کند خوشبختانه حرف مشترکی با ما دارد و آقای پزشکیان گفته که طرفدار ارز تک نرخی است.
وی افزود: وزیر اقتصاد نیز این مطلب را بارها تکرار کردند و منتظریم. نوشدارو پس از مرگ سهراب به درد نمیخورد. صادرات کشاورزی ما نیاز به درمان دارد تا به سابق بازگردد.
رئیس اتحادیه صادرکنندگان خشکبار ادامه داد: آمار صادراتی کل خشکبار ما طی سه سال گذشته از کاهش ۲۰ درصدی تبعیت کرده و کاهش یافته است. در سال ۱۳۹۷ قبل از پسمانسپاری ارزی صادرات محصولات خشکبار حدود ۳ میلیارد دلار بود در سال گذشته این آمار به ۱.۳ تقلیل یافته بود و این بسیار تاسفبار است. پستهای که الان ۷ دلار به فروش میرسد تعهد ارزی آن از ما ۹.۸ دلار گرفته میشود.
وی تاکید کرد: کاهش صادرات و تولید با هم هماهنگ است. کشمش و خرما کالای صادراتی ما هستند. ما ۱۷۰ هزار تن پسته میتوانیم سالانه صادرات داشته باشیم. طبق آمار گمرک آمار صادرات پسته در شش ماهه اول امسال ۴۶ هزار تن، کشمش ۲۸ هزارتن ، انجیر ۲ هزارتن بوده که دیگر تقریبا از دور صادرات خارج میشود.
فرشچیان ادامه داد: صادرات ما از عدم توجه به سخن دوستداران بخش خصوصی و صادرات رنج میبرد. در اتاقهای در بسته تصمیم میگیرند و عملی نیز میکنند. در سال ۱۳۹۸ زمانی که گفتند مکلف هستید ارز خود را وارد کنید و ارز به واردکننده واگذار شد و واردکننده واردات و صادرکننده صادرات خود را انجام داد در کوتاه مدت ارز به کشور بازگشت و نرخ آزاد بود. آن زمان نرخ آزاد ۱۱ هزار تومان و با ارز نیمایی مشترک بود. ارز نیمایی و ارز صادراتی یک نرخ بود و در آن بازه زمانی واردات کاهش یافته بود. این مسائل به هم مربوط هستند. هنگامی که رانت ارزی از بین میرود صادرات و واردات مسیر منطقی خود را طی میکنند.
وی افزود: امیدوارم در آیندهای نزدیک با تکنرخی شدن ارز و تغییر رویه بانک مرکزی اوضاع بهبود یابد. بانک مرکزی از حیطه کاری خود خارج شده و وظایف وزارت صمت را انجام میدهد و دیگر وظیفه نظارتی خود را انجام نمیدهد.