چرا کیفیت نان بعد از آزاد سازی بدتر شده؟ و چه کنیم که از این تنگنا خارج شویم

چرا کیفیت نان بعد از آزاد سازی بدتر شده است؟

هرچند تعریف کیفیت از نظر خواص (کارشناسان آرد و نان-تغذیه-صنایع غذائی  و نانوایان مطلع و مجرب)‌ با آنچه عوام   می پندارند  خیلی فرق دارد ولی در کل یک  نان سنتی  خوب نانی است که :

1- ارزش غذایی داشته باشد (یعنی از آرد کامل به جای آرد سفید تهیه شود.)

2- زمان پخت نان (نانهای لواش و تافتون) نباید کمتر از 1 دقیقه باشد.

3- زمان استراحت خمیر نباید کمتر از یک ساعت باشد.

4- نباید در ترکیب خمیر از جوش شیرین استفاده نماید.

ولی اگر نانوای محل شما نانش کمی تیره تر شود آیا شما نان او را بد تلقی نمی کنید؟

(هر چند از آرد کامل درست شده و سرشار از ارزش غذایی و خواص درمانی است)

این ایراد اکثر ایرانیان است که رنگ نان را ملاک قضاوت کیفیت  نان قرار می دهند و هر نان سفید ی  را خوب و هر نان تیره ئی را بد تلقی می کنند در صورتیکه همه دانشمندان تغذیه معتقدند نانهای تیره تر به دلیل داشتن فیبر و املاح بیشتر غنی تر و نانهای سفید به دلیل نداشتن فیبر و املاح فقیر ترند.پس  ارزشیابی نان بر اساس فاکتور رنگ کاری اشتباه و غلط است.

گروه زیادی از مردم نانهای نازک  شده و پهن تر و بزرگتر را بر نانهای کلفت تر و کوچک تر  ترجیح می دهند و ملاک خوب بودن نان را بزرگ بودن  وپهن بودن آن می دانند.

در صورتیکه  این امر  اشتباه است- و نان هرچه بزرگتر باشد و بیشتر پهن و نازک شده باشد. ‌مجبور است کمتر در تنور بماند (چون می سوزد) و همین هم باعث کاهش زمان پخت و جلوگیری از تخریب بقایای اسید فیتیک بجامانده در خمیر می گردد.(اسید فیتیک مانع آزادی املا حی چون کلسیم-آهن-روی-فسفر-منیزیم در نان می شود)

پس بهترین نان تافتون (ماشینی یا تنوری) نانی نیست که سفید و نازک  شده باشد بلکه  نانی است که تیره تر (طلائی تر)و کلفت تر  باشد و بجای 20 ثانیه دو دقیقه در تنور بماند تا خوب مغز پخت و برشته شود. یعنی 6 دور 20 ثانیه ای .  متأسفانه اکثر نانهای لواش تولیدی در کشورمان این نقص عظیم را دارند و وقتی به نانوا  گفته می شود چرا  زمان پخت نان در تنور کم است ؟ می گوید:‌ مردم طرفدار این نوع نان هستند! و از همه بد تر مردمی که سلامتی خود را فدای سلیقه خود می سازند وبا خوردن نان سفید و نپخته به استقبال بیماری می روند.

بد نیست مردم عزیزمان در چهارگوشه کشور بدانند نتیجه خوردن نان لواش نازک سفید و نپخته مرگ و معلولیت زود رسی است که ناشی از ابتلا به بیماری های غیر واگیر(سکته- سرطان- فشار خون- قند خون – چربی خون) می باشد. بهترین مدل برای اصلاح نان لواش و تافتون ایرانی،‌نانهای محلی ایران  است که به نان قُپی معروف است. (وزن چانه 200 گرم و زمان پخت حدود 2 دقیقه ، قطر نان کمی کلفت تر از نان لواش و تافتون معمولی است. وکمتر پهن شده است)

نکته دیگری که مردم عزیز ایران باید بدانند این است که خمیر هرچه بیشتر استراحت کند حتی  به 3 تا 6 ساعت   اشکالی ندارد. چون در جریان استراحت بیشتر ، آنزیم فیتاز آن فعال  شده و علاوه بر تولید اسیدهای آلی ( اسید استیک و اسید لاکتیک) در خمیر ، گازو الکل نیز در آن فعال می گردد وعطر و ارزش غذایی نان  را دو چندان می سازند که در تامین سلامتی انسان  بسیار مفید است. خانواده ها توجه کنند که مصرف خمیر تازه و فطیر  بیماری زاست ولی مصرف خمیرورآمده  ( که شاید هم کمی طعم ترشی بدهد) نه تنها ایرادی ندارد بلکه مانع بروز بیماری ها شده و سلامتی به ارمغان می آورد.

متأسفاه عمده مردم مناطق فارس و کهکیلویه، خود مشوق نانوا برای پخت خمیر تازه و نارس هستند و اگر نانوایی نیم ساعت ! به خمیرش استراحت دهد شاکی او می شوند و می گویند نانت بوی بد    می دهد  در صورتیکه ما طی آزمایشات متعدد خمیر با استراحت 3 ساعت ، 6 ساعت و 9 ساعت را نیز پخته ایم که خوردن آن نه  تنها  ایرادی نداشته بلکه سرشار از عطر - بو–مزه – ارزش غذائی و خواص درمانی است که طعم آن ما را بیاد نانهای 50 سال پیش می اندازد. و تولید این نان در  اصفهان با استقبال شایان توجهی مواجه گردیده است.

و اما اینکه چرا بعد از آزادساز ی کیفیت  نان  بجای صعود کردن، سقوط کرده است؟

اگر یادتان باشد در 6 ماه اول طرح آزاد سازی نان که هنوز همه نانوایان آزاد نشده بودند و تعداد محدودی از نانوایان اقدام به آزاد پزی می نمودند ، کمیت و کیفیت نانهای آزاد پز به مراتب بهتر وعالی تر از نانوائیهای  دولتی پز بود.همه مردم هم نان این واحد ها را تحسین می کردند. و علی رغم گران تر بودن می خریدند. چون وزن چانه- پوکی - ماندگاری  و زیبایی ظاهری نان دو چندان شده بودلذا  مردم با رغبت پول بیشتری برای آن می پرداختند .چون تفاوت را خوب حس می کردند. و از همه مهمتر اینکه  سازمان غله  کشوراعلان کرده بود نانوایان آزاد پز از شمول  قیمت گذاری دولتی معافند.(بخشنامه مورخ 28/1/1386 به شماره 261722 ).

 این امر باعث یک نوع دلخوشی شده بود و نانوا بر اساس قیمت تمام شده نرخ نان خود را تعیین می نمود . لذا  نه تنها رضایت مردم و دولت تامین شده بود بلکه  نانوایها هم  از زیان دهی خارج و بهسود آوری رسیده بودند .

اما مدت مدیدی نگذشت که نرخ آرد های دولتی  نیزگران شد و طی چند مرحله از هر کیسه 2 هزار تومان به 8 و 12 هزار تومان افزایش یافت واستانداریها ، نانوایان را مجبور کرد ند همه از یک نرخ ( آزادپز  و دولتی پز) تبعیت کنند  (نرخی تحمیلی که همه هزینه ها را در بر نداشت و بدون رضایت اتحادیه ها تنظیم وابلاغ می شد) .

از لحظه ائی  که فاتحه آزاد پزی خوانده شد،.فاتحه نان خوب –رقابت-نوآوری-نبوغ شغلی-تنوع تولید-مرغوبیت-بهینه سازی و کیفیت هم  خوانده شد چون نرخ نان نه بر اساس  قیمت تمام شده وتورم سالیانه و ماهیانه !!!!،که براساس تشخیص و سلیقه !!!!فرماندار و استاندار تعیین می شد. و دوباره دولتی پزی با لباس جدید راه افتاد. چون آرد را باید از دولت می گرفتی ،نرخ و وزن  را هم  دولت  بدون رضایت اتحادیه ها تنظیم و ابلاغ می  کرد و در این  نرخ گذاری دوغ و دوشاب یکی شد ونان با کیفیت وبی کیفیت یک نرخ داشت غافل از اینکه نان خوب با  ترکیب  چند نوع  آرد از چند نقطه متفاوت بدست می آید که هزینه حمل و نقل آن به یک طرف،تفاوت قیمت آردها هم زیاد است و نبود آن به مرغویبت نان آسیب می زند. در طرح جدید نانوا به ظاهر آزاد است از هرجا آرد بخرد ولی باید بین بد و بدتر یکی را انتخاب کند. بهتر بگوییم، بین دل درد و سر درد یکی را انتخاب کند.در این طرح نانوا می تواند آرد از سایر استانها  گران تر بخرد ولی حق ندارد (هر کیسه  حدود 5 تا 10 هزار تومان گران تر می شود)  نانش را گران تر بفروشد.!!!! به نظر شما کجای این طرح آزاد سازی است؟.کجای این این کار آیین تجارت همخوانی دارد؟ تازه توقع ها از نانوا  نیز بیشتر شده است. . و در ذهن مردم هم اینگونه ا القا ءکرده اند که چون نانوائیها آزاد شده اند پس دیگر  دنیا گلستان خواهد شد و مردم  باید بهترین  نان را بخورد.. غافل از اینکه مردم نمی دانستند وضعیت   بدتر هم خواهد شد

مردم نمی دانستند اگر نان 50 تومانی به 120 تومان  یا 160 تومان افزایش یافته نه به خاطر نانواست، بلکه به خاطر جهش یک شبه نرخ آرد است.  واگر نان گران شده هیچ سهمی از آن به نانوا تعلق نگرفته  چون  آرد و نهاده های تولید مثل حق بیمه-برق-آب-گاز-دستمزد- وسایر هزینه های جاری  گران شده  که در حد کمی به نرخ  نان منتقل گردیده است.

 همه باید بدانند اگر می خواهیم نان خوبی داشته باشیم باید آزاد پزی واقعی دوباره احیاء شود و نرخ نان را  اتحادیه ها  بر اساس قیمت تمام شده  تعیین کنند.نه بر اساس سلیقه فرماندار  واستاندار.

مادامیکه دولت نرخ گذار نان باشد توقع نداشته باشید کیفیت نان  خوب  شود. چون به قول دکتر مفتح معاون وزیر بازرگانی ،دولت نرخ گذاری خوب نیست.تا این لحظه نیز در حوزه نان همینطور بوده است. دولت با دخالتهای  خود  باعث تخریب نان ملی شده  تا تقویت  آن.و تا این لحظه هیچ یک نتوانسته اند الگوی موفق به جامعه ارائه دهند.

.تولید نان خوب پیشنیازهای زیادی  دارد وتابع متغیرها و پارامتر های زیادی است که عبارتند از  :

سن- سلیقه – سابقه – سواد نانوا- مهارت فنی کارگر – تسلط و تجربه کارفرما-‌ارزان یا گران بودن دستمزدها- حضور فیزیکی کارفرما در محل کار – وجدان کاری نانوا- سود دهی کار – درصد انتطباق نرخ نان با قیمت تمام شده- نوع دستگاه پخت(تونلی- تنوری- دوار) – مقدار سبوس گیری از آرد- ملکی یا استجاری بودن مغازه- مقدار زمان استراحت خمیر-مقدار  زمان پخت نان - مقدار پخت روزانه آرد - مقدار مصرف خمیر مایه- کنجد- نمک- بهبود دهنده- سرد کردن نان قبل از مصرف- نحوه خرید و حمل و نقل نان به منزل و از همه مهمتر کیفیت آرد که هیچ وقت خوب-ثابت-سالم  و رضایت بخش نبوده است.

وقتی آرد های دولتی توزیعی در کشور این همه بی ثبات و متغییر باشد ( 6 ماه اول سال ضعیف و کم گلوتنی  است 6 ماه دوم سال قوی وپر گلوتن) چگونه می خواهیم نان خوبی داشته باشیم؟!

بر اساس مصوبه شماره 977/34  شورای اقتصاد و بخشنامه شماره 18334    وزارت بازرگانی میزان

                                31/6/80                                              30/7/1380

افت مفید گندم بایستی 3%  باشد و افت غیر مفید 1% . ولی در عمل  گندم ما 30 درصد افت دارد

که ضربه مهلکی به کیفیت آرد و نان تولیدی آن وارد می سازد.

(افت مفید افتی است که وجود آن در گندم باعث کاهش کیفیت آرد می شود وشامل دانه های نارس- جوانه زده – حشره زده- سرما زده- چروکیده- شکسته شده می باشد.

افت غیر مفید:‌افتی است که غیر قابل مصرف بوده و شامل دانه های سمی و مضر – دانه های سیاهک زده – کپک زده- آفت زده- بذرهای علفهای هرز(سمی و غیر سمی) و مواد خارجی و ناخالصی ها می شود.(استانداردهای ملی گندم شماره 104))

فاجعه در حدی بوده است که 500000 تن از گندمهای تولیدی در سال 1389 به دلیل نامرغوب بودن به دامداران داده شد. (جمشیدی- معاون غله کشور- نگاه هستی آبان89)

آیا این آرد استاندارد است؟ که از نانوا نان استاندارد می خواهیم.؟نان  استاندارد ، آرد استاندارد می خواهد نه آرم استاندارد.! نان خوب آرد سالم می خواهد نه آرد سن  زده و قارچ زده که نان اسنک درست شده از آن  3 روزه کپک بزند .

وقتی به اعتراف کارشناسان آرد و نان کشور گلوتن گندم به جای عدد27 معادل 7 باشد، چگونه می شود باخمیر نا چسب نان دلچسب پخت؟وقتی سن زدگی گندم از4% به 40 % برسد چگونه می شود نان  مرغوب  پخت؟

وقتی فاصله صنفی در کار نباشدو 200 متری شما یک  نانوای مثل قارچ سبز شود و پخت روزانه شما را از 10 کیسه به 5 کیسه تنزل دهد و دیگر نتوانی هزینه های جاری و پرسنلی نانوایی را تأمین کنی، چگونه می شود نان مرغوب با رعایت استانداردهای فنی و بهداشتی تولید نمود؟

وقتی این تفکر غلط وخطرناک در حوزه نان وجود داشته باشد که احداث نانوایی جدید رقابت ایجاد می کند وآنقدر مجوز بدهیم که بجای 1500 نفر  هر 800 نفر یک نانوائی داشته باشند نتیجه اش چیزی نیست جز افت شدید  پخت آرد روزانه از 10 کیسه  به 4 کیسه  -کاهش درآمد روزانه  وناتوانی در خرید آرد مرغوب و پرداخت دستمزد کافی به پرسنل ماهر و نتیجتاً  تخریب کیفیت نان ملی و گرایش به سوی تخلفاتی همچون کم فروشی - مصرف جوش شیرین بجای خمیر مایه  و کاهش استاندارد های بهداشتی در نانوائیها..پس صدور مجوز بی رویه برای احداث نانوایی  جدید در یک شهر رقابت ایجاد نمی کند ، خسارت ایجاد  می کند ! و دود آن به چشم مردمی خواهد رفت که ما سنگ آنها را به سینه می زنیم.

نتیجه مصرف نان فطیر- خمیر و جوش دار افزایش آمار بیماریهای غیر واگیر نظیر سکته – سرطان – چاقی- دیابت.- فشار خون و بروز انواع بیماریهای گوارشی و در نتیجه اشغال تخت بیمارستانها و تحمیل هزینه های گزاف  درمانی بر دوش دولت و ملت  است که  اطراف خود می بینیم از هر 5 نفر ایرانی  1 نفر مبتلا به  چاقی –دیابت-سکته-چربی خون-فشار خون شده است. پس مواظب باشیم با تصمیمات نپخته به پخت نان ملی آسیب نزنیم.

وقتی هدف از بازرسی نانوایان مچ گیری باشد نه اصلاح امور، ‌نه شناسایی اشکالات و رفع آنها،‌ هیچگاه کیفیت نان خوب نخواهد شد.

وقتی نانوای نجیب مان را بخاطر کوتاهی و قصور دیگران ( سازمان  بازرگانی-غله-استانداری -فرمانداری)در توزیع آرد نامرغوب( ضعیف و کم گلوتن) جریمه می کنیم که تنها گناهش  خرید و مصرف بهبود دهنده برای بهینه سازی نان است  ؟  چگونه می خواهیم کارها درست شود؟‌ اگر راست می گوییم آرد را از سرچشمه درست کنیم  نه اینکه نانوا را بخاطر گناه نکرده مجازات کنیم..

توجه کنیم اگر آرد توزیعی در کشور ضعیف یا بیش از حد قوی  گردد  حتما کیفیت نان آسیب خواهد دید. اگر  دولت می خواهد نانوا از  بلانکت ( ماده ائی خطر ناک) برای تضعیف آرد قوی استفاده نکند باید  راه حل بهتر  به او نشان دهد . نه اینکه طلبکارش شود؟ اگر میخواهد نانوا از بهبوددهنده(ماده ائی مجاز  برا ی جبران ضعف و سستی آرد.که هر کیلو 20هزار تومان است)  استفاده نکند باید راهی برای جلوگیری از  فروپاشی  خمیر   نشانش دهد.نه اینکه فقط ایراد بگیرد و ..اینهمه درحالیست که ایراد و اشکال اساسی در نامرغوبی نان، قصور وکوتاهی مدیران دولتی است (فرمانداران- استانداران – مدیران غله – مدیران بازرگانی – مدیران مرکز بهداشت و ...)نه نانوا!  اما چه کنیم که دیوار کوتاه تر از نانوا نیست. پس همه کاسه کوزه ها باید سر او شکسته شود.  شایدً این شعر هم بخاطر نانوایان  سروده شده!

گنه کرد در بلخ آهنگری                                    به شوشتر زدند گردن مسگری

وقتی از نانوا می خواهیم با آرد حاصل از گندم درجه 3 و بی کیفیت و بی گلوتن نان تولید کند (که بنا به گفته آقای اسکندری وزیر سابق جهاد کشاورزی به درد گاو یا کود پای درخت می خورد )معلوم است نانش بوی بد  خواهد داد  و 3 روزه کپک خواهد زد!

وقتی به جای پرداختن به واجبات (حذف جوش شیرین، افزایش زمان تخمیر- افزایش زمان پخت – توزیع آرد سالم و کامل) به مستحبات( استفاده از تنور استاندارد ) می پردازیم و علل نامرغوبی نان را استفاده از دستگاه های حرارت مستقیم می دانیم !!!!معلوم است که هنوز مشکلات تولیدنان  را نشناخته ایم و بجای  تحقیق از اصل تحمیل استفاده می کنیم. و می خواهیم از داخل اطاق اداره مشکلات نان ملی را حل کنیم سخنرانی می کنیم و نسخه می دهیم.دریغ از یک اثر. نسخه هایمان نه تنها مریض را درمان نمی کند بلکه چند درد جدید هم به او اضافه می سازد. و دست آخر هم یک آدم شیر پاک خورده  پیدا می شود و می گوید: ما تا بحال هیچ تصمیم درستی در حوزه آرد ونان نگرفته ایم (حسن یوسف سینکی معاون وزیر بازرگانی)

پس آرم استاندارد ،نان را خوب نمی کند. آرد نباید 40% افت داشته باشد! آرد نباید 30% سن زدگی داشته باشد! آرد نباید قارچ زده باشد! نرخ نان نباید زیر قیمت تمام شده تنظیم شود.

وزارت بهداشت -  بازرگانی – کشور- کار و امور اجتماعی نباید از تربیت کارگر ماهر شانه خالی کنند. دانشکده های تغذیه نباید از تربیت مربی نانوائی شانه خالی کنند!

بد نیست بدانید طبق تحقیقات اعلان شده از سوی وزارت بازرگانی (پژوهشکده غله) 51 درصد کیفیت نان درگرو کیفیت آرد است، 32% آن در گرو کیفیت نیروی کا ر و پرسنل شاغل در نانوائیهاست وتنها 17% کیفیت نان مربوط به دستگاه پخت و تجهیزات فنی و ساختمانی مغازه است. که اینها را به عنوان مثلث طلائی پخت نان نیز می نامند. لذا نتیجه می گیریم:

پیشنیاز داشتن نان طلائی در درجه اول داشتن آرد طلائی است نه آرم طلائی!

وقتی بررسی های مرکز بهداشت نشان داده  بیشترین تخلف صنفی در شهر و روستا توسط نانوایانی صورت می گیرد که متصدی در آن حضور ندارد پس چرا به کسی مجوز می دهیم که نانوایی نمی داند و حتی چند شغله است و سرچشمه تخلف است/

وقتی رئیس غله یک استان حاضر نیست برای جبران ضعف آرد شهر خود از شهر های مجاور گندم پرگلوتن وارد کند و می گوید برایش بار مالی دارد ( مثلا کرایه حمل هر کیلو گندم پرگلوتن از شیراز به اصفهان حدود 30 تا 40 تومان می باشد.) که در جایی محاسبه نشده، چگونه از نانوا انتظار دارید نان خوب تولید نماید؟! وقتی وزارت جهاد کشاورزی برای حمایت از کشاورزانش خرید گندم با افت 17% را مجاز می داند (نگاه هستی- تیرماه 91) و بزرگترین ضربه به کیفیت نان وارد می شود چرا هیچکس دم بر نمی آورد که نانوا  مقصر نیست؟پس بایدمقصر را در وزارت بازرگانی و جهاد کشاورزی جستجو کرد نه در مغازه نانوائی!

وقتی رئیس یک کمپانی سازنده بهبود دهنده (نگاه هستی، تیر1391) اظهار می دارد در ایران به حدی کیفیت گندم وآرد توزیعی متغییر و بی ثبات است که نمی شود مصرف یک بهبود دهنده ثابت را به نانوایش معرفی کرد.!

وقتی مهمترین مشکل نان ایران از زبان مدیر کمپانی کونیک (بزرگترین کمپانی تولید نان صنعتی ترکیه) آرد می باشد و می گوید آردی که شما می خواهید مصرف کنید باید یکنواخت باشد نه متغیر! و متأسفانه در ایران کارخانه آرد به نانوا می گوید چه ببر ولی در اروپا نانوا به کارخانه آرد می گوید چه بیار. پس چگونه می خواهیم کیفیت نان خوب شود؟

وقتی هنوز بسیاری  در شهرهایی مثل تهران - شیراز – کهگیلویه و خوزستان – بندعباس – شمال و ... نان  ناسالم نازکِ خمیر و فطیر را بر نان  سالم ،ضخیم و پخته  با  خمیر  ورآمده ترجیح می دهند  چگونه می خواهیم نان  استاندارد تولید کنیم؟ چگونه نانوا را مجبور به پخت نان با معیار های علمی نماییم؟ وقتی هیچ مربی آموزش دیدۀ‌ دانشگاهی  با اشراف فنی درحوزه نانهای سنتی نداریم که خود مهارتهای ششگانه نانوائی را بداند و بتواند اطلاعات علمی و فنی  نانوایان را به روز رسانی کند چگونه می خواهیم نان خوبی داشته باشیم؟

وقتی هنوز  هیچ یک  از وزارتخانه ها ی نه متولی نان کشور نتوانسته اند یک الگوی موفق برای پخت نان خوب در کشور  ارائه  دهند چگونه از نانوای معمولی توقع  شق القمر داریم؟

چه کاشته ایم که می خواهیم درو کنیم ؟ از نان چه می دانیم که می خواهیم نانوایان را ارشاد کنیم؟ و به راه راست هدایت کنیم؟

وقتی تمامی مراکزراه اندازی شده دولتی  پخت نان  ورشکست شده و به تعطیلی کشیده شده اند(کارخانه نان صنعتی تهران در خیابان دماوند و خیابان قزوین – مجتمع نان بهارستان اصفهان – واحد آموزشی- پژوهشی نان دانشکده بهداشت اصفهان، نانوائی موجود در سیلوی اصفهان و...) چگونه می خواهیم نان خوب تولید کنیم و نانوای خوب تربیت نمائیم؟ اگر نانوائی در ایران آسان بود و سود آور چرا تا کنون هیچ سازمان دولتی  در این زمینه موفق نبوده است/؟

با حرف و سخنرانی  و اجبار نانوایان به خرید این دستگاه و آن دستگاه  کیفیت نان خوب نمی شود. همانطور که تا بحال درست نشده و طی سالیان گذشته وزراء‌- فرماندران و استانداران زیادی برای اصلاح کیفیت نان خیز برداشته اند که هیچ یک موفق نشده اند و وضع را از قبل نیز بدتر کرده اند- چون  تصمیماتشان همه احساسی – نپخته و غیر کارشناسانه بوده است و سلیقه خود را ترازوی تشخیص نیاز جامعه می دانسته اند- سلیقه خود را معیار ارزشیابی  نان و نانوا می دانسته اند و آنقدر راجع به موضوع مهم و استراتژیک نان و نرخ گذاری آن تنگ نظرانه   و بسته عمل کردند که نتیجه اش بیان چنین  اظهاراتی توسط  رئیس  قبلی پژوهشکده غله کشور شد.:

آنقدر وضع نان در کشور ما خراب است که مردم هرچه نان نخورند سالم ترند!

چه کنیم که از این تنگنا خارج شویم؟!

یک راه  دارد :‌آزاد سازی واقعی نان و واگذاری امورآن به اتحادیه های نانوایان طبق قانون نظام صنفی مصوب مجلس شورای اسلامی . و پرهیز از نرخ گذاری تحمیلی و غیر  کاشناسانه .

و صد البته باز هم می گوییم نان خوب مرهون داشتن چند چیز است:

1- آرد خوب 2- نانوای خوب 3- پخت خوب 4- آموزش خوب 5- نرخ خوب 6- نگهداری خوب

نان خوب با حمله وتوهین به نانوا درست نمی شود با حمایت و همکاری نانوا درست می شود.

نان خوب بانرخ تحمیلی درست نمی شود. بانرخ تشویقی درست می شود.

شبکه خبری صنایع غذایی فودنا / محمد رضا خواجه
کارشناس ارشد اداره آموزش دانشگاه علوم پزشکی
مسول آموزش اتحادیه نانوایان اصفهان