چه بسا بعضی از آنها را بتوان با قیمت سود آور فروخت و یا برای معالجه ی برخی بیماری ها به کار برد .
اگر با یک سبد حصیری ، به چند میوه فروشی بروید مطمئناً میوه های عجیبی که نظر شما را به خود جلب کند نمی بینید. اما اگر به کشورهای مناطق گرمسیری سفر کنید حتماً چند مورد از این میوه ها را مشاهده خواهید کرد ؛ میوه هایی متفاوت با آنچه تا به امروز می شناختیم .پس تا آخر تحقیق مرا همراهی کنید تا چند نمونه از این عجایب را برای شما برشمرم.
پیتا یا (اژدها):
از میوههای بومی مکزیک ، آمریکای مرکزی و جنوبی است که در حال حاضر در کشورهای شرق آسیا و جنوب شرق آسیایی مانند اندونزی (به خصوص در غرب جاوا) ، تایوان ، ویتنام ، تایلند ، فیلیپین ، سریلانکا ، مالزی ، و اخیر در بنگلادش، اوکیناوا ، هاوایی ، اسرائیل ، شمال استرالیا و جنوب چین کشت می‌شود. پیتایا از گونه های مختلف کاکتوس که تنها شب ها شکوفه به رنگ سفید می دهد. به همین دلیل به آن "ملکه شب" هم می گویند. اژدها میوه در دو رنگ رشد می کند. هر دو رنگ دارای دانه های خال دار کوچک سیاه و سفید هستند. رنگ سفید آن، کمی طعم ترش دارد و طعم رنگ قرمز آن تیره ؛ کمی طعم شیرین است.
نونی(توت هندی)
نونی میوه ای است که در مناطق معتدل استوایی مانند هائیتی رشد می کند. پرندگان عاشق این میوه هستند. نونی برای بیماری های پوستی، درد، سرماخوردگی، فشار خون بالا، افسردگی، ورم مفاصل، آسم، دیابت، سرطان و ... مفید است.
لیچی
بومی چین و آسیای جنوب شرقی مثل تایلند و ویتنام است. در حال حاضر در بسیاری از نقاط جهان مثل ژاپن، شمال هند، آفریقای جنوبی و ایالات متحده آمریکا(هاوایی و فلوریدا) کشت می‌شود
این میوه طعم شیرین دارد. شبیه قلب و به رنگ قرمز یا صورتی دیده شده که بافت داخل پوست سفید و آب دار که دارای یک هسته سیاه می باشد.
این میوه منبع غنی از ویتامین C، کلسیم، فسفر و پتاسیم است. برای درمان سرفه، زخم های گوارشی و استحکام بدن پیشنهاد می شود.
کارامبولا(ستاره میوه)
ستاره میوه یا پنج انگشتی میوه ستاره ای شکل و بومی فیلیپین ،اندونزی ،ملزی و هند است.
این میوه توسط پرتغالی ها به مناطق مختلف برده شده است. این درخت و میوه اش در سراسر جنوب شرقی آسیا و اقیانوس آرام ،میوه ی محبوبی است.
میوه هایی کوچک و شیرین مانند مرکبات هستند که طعم خوشمزه و تازه ای دارند.
این میوه کاملا خوراکی است دارای پوستی کمی مومی، گوشت ترد، سفت و بسیار آبدار و باقت آن شبیه انگور است. مقایسه ی طعم این میوه دشوار است اما می توان آن را ترکیبی از سیب، گلابی و میوههای خانواده مرکبات دانست.
نارس آن سفت، ترش و طعمی مانند سیب سبز دارد.
موزهای هسته دار
شاید برایتان عجیب باشد اگر بدانید موزها در گذشته هسته داشته اند و کشاورزان با دستکاری و اصلاح ژنتیکی آنها، هسته را از بذرشان حذف کرده اند!
البته موزهای وحشی که در مناطق آفریقایی می روید، هنوز پر از هسته های ریز و درشت هستند اما چون این هسته ها شکل ظاهری میوه را تغییر می دهند و خوردن آن را هم مشکل می کنند، محققان دست به کار شدند و با کشت موز از راه پاجوش (نوعی قلمه) آن ها را بدون هسته پرورش دادند.
موزهایی که ما می خوریم، از طریق شاخه های مادر تکثیر می شوند و نه از طریق هسته هایشان. بنابراین موز کاملا یک میوه نیست چون مهم ترین مشخصه میوه، تکثیر از طریق هسته هاست!
در هر صورت الان موزها ، خوش خوراک تر شده اند.
رمبوتان
رمبوتان میوه ای است شیرین با پوست مودار، ضخیم و قرمز رنگ که گوشت آن سفید با یک هسته بزرگ در وسط آن است. این میوه در کشورهای آسیای جنوب شرقی یافته می شود. این میوه دارای خواص دارویی است. بومیان برای آن دستورات خاصی دارند.
منگوستین:
منگوستین منشاء اولیه ی این میوه ی ناشناخته است.
عده‌ای بر این باورند که این میوه متعلق به جزایر ساندا یا جنگل های مالایا است. این میوه به عنوان " ملکه میوه هایی استوایی " شناخته شده است. گوشت سفید رنگ است و طعم شیرین و تند از خصوصیا منگوستین است.
دوریان:
دوریان میوه ای با بوی تند و قوی است. بعضی افراد بوی آن را تند و زننده می دانند. طعمی شبیه آواکادو دارد. با این وجود پُر فایده، خوشمزه و گران است. عنوان «پادشاه میوه ها» را در جنوب و شرق آسیا به خود اختصاص داده است.
این میوه از ارزش صادراتی بالایی برخوردار است. آبنبات های آن هم در سوپر مارکت ها موجود است.
با این حال بوی بد آن باعث ممنوعیت ورود آن به برخی هتلها و وسایل نقلیه ی عمومی در جنوب شرقی آسیا شده است. این میوه می تواند به بزرگی 30 سانتی متر طول و 15 سانتی متر قطر رشد کند.
جالبه بدونید که دوریان حتی توسط حیوانات مختلفی مثل موش، سنجاب، گوزن، خوک ، فیل و گاهی ببر نیز خورده می‌شود.
هندوانه های تو زرد:
یکی دیگر از غافلگیری های عصر امروز در زمینه پرورش میوه هندوانه های تو زرد هستندکه ورود آنها به کشور خیلی ها را شگفت زده کرده بود.
این هندوانه ها به هندوانه هی آناناسی هم معروفند. یکی از 50 نوع هندوانه موجود در دنیای کشاورزی هستند که با دستکاری ژنتیکی، رنگدانه های آنها حذف شده و به رنگ زرد تولید می شوند.
مکعب گران قیمت:
هندوانه ها در سال های اخیر شکل گرد یا بیضی شان را با مکعب های خط کشی شده عوض کردند. مهم ترین مزیت های این مکعب آبدار، حمل و نقل ساده شان است که احتمال هدر بار را به حداقل می رساند.
هندوانه های مکعبی در ظرف های مربع پلاستیکی رشد می کنند و بسیار گران تر از هندوانه های گرد معمولی به فروش می رسند.
این شیوه ی پرورش که اختراع یک کشاورز ژاپنی است، باعث می شود هندوانه ها کمتر از معمول شیرین باشند و بیشتر برای تزیینات استفاده شوند.
راستی :7 سال قبل این مکعب در ایران با تغییرات ژنتیکی پرورش یافت که ویتامین A بیشتر و طعمی شیرین تر و مهم تر آنکه بدون هسته بودند
بودا هندز(دست بودا):
بودا هندز میوه ی مرکباتی است. این میوه ی عجیب و غریب از غیر معمول ترین میوه ی کشت شده در جهان و همچنین از قدیمی ترین دانه های مرکباتی در کشاورزی محسوب می شود.
دست بودا، میوه ی بزرگ، سنگین با پوست ضخیم است که جزء میوه های شیرین است.
این میوه معطر بوده و چینی‌ها و ژاپنی‌ها برای معطر کردن اتاق از آن استفاده می‌کنند.
از چین و ژاپن که برگردیم ، در زمین های کشاورزی اطراف ما هم چیزی شبیه به دست بودا وجود دارد که به آن «دستنبو» می گوییم. دستنبو های ما خوراکی نیست مگر اینکه قبل از چیده شدن از بوته ، خوب نارنجی شود که در مشت جا می شود و معطر است.
جک فروت:
میوه ی بومی جنگل های پُر باران جنوب و جنوب شرقی آسیا است. کاشت این میوه به دلیل خواص آن به بسیاری از نقاط مانند؛ هند، جنوب شرق آسیا، مرکز و شرق آفریقا و فیلیپین گسترش یافته است.
این میوه، بزرگ ترین میوه ی درختی جهان شناخته شده است. پوستی بسیار ضخیم دارد و رسیده ی آن 36 کیلوگرم وزن و تا 90 سانتیمتر طول و 50 سانتیمتر قطر دارد. گوشت آن زرد یا نارنجی است. طعم شیرین و خوشمزه دارد.
توسرخ اما سیب :
سیب هایی تو سرخ هم یکی دیگر از میوه های غافلگیر کننده ای هستند که اولین بار در انگلستان تولید شدند. اما این روزها می توانید آنرا از شاهرود تهیه کنید. سیب تو سرخ در اندازه ی سیب گلاب است و طعم ترش دارد.
جالب است این سیب ، حاصل یک روش سنتی در پیوند است هیچ تغییر ژنتیکی در آن اتفاق نیفتاده است .
این سیب ها آنتی اکسیدان های بیشتری نسبت به سیب های زرد دارند و در برابر هوای آزاد کمتر و دیرتر تیره می شوند.