نان بلوط و آش کارده

خبرگزاری میراث فرهنگی- گردشگری- شبه شکنی، دووا، گلوفته، شله شیری، آش کارده، دمپخت، آبگوشت، کلک سوز، تلیت پیاز، شله ماشکی، بیلهر پلوف و نان بلوط بعضی از این غذاها هستند.

 

«کله ‌جوشک یا کلک سوز» نوعی غذای ساده است که از دوغ درست می‌شود. این غذا بیشتر در مناطق گرمسیری در فصل بهار توسط عشایر مصرف می‌شود. «تلیت پیاز» غذای دیگر است.

 

قدیمی‌ترین نان محلی کهگیلویه نان بلیط یا نان بلوطی است. برای تهیه‌ی این غذا پوسته‌ی سخت بلوط را می‌گیرند و خشک می‌کنند. سپس پوسته‌ی نازک بعدی را که به آن جفت می‌گویند، نیز می‌گیرند. برای تهیه‌ی نان بلوطی عصاره‌ی بلوط یا کلگ را درون آب یک هفته می‌خیسانند، تا به‌صورت خمیر درآید. سپس آن ‌را درون سبدهای مخصوصی که از شاخه‌های بادام کوهی می‌سازند، پالایش می‌کنند. بعد آن‌را با دست ورز می‌دهند و به‌وسیله‌ی ابزاری به نام حسوم آن‌را روی ساج پهن می‌کنند و به‌وسیله‌ی حسوم وارونه می‌کنند، تا دو طرف آن برشته شود. این نان به رنگ قهوه‌ای تیره است.

 

در نوع دیگر نان به نام نان برکو آرد بلوط را با آرد گندم مخلوط کرده و خمیر می‌کنند. سپس خمیر را روی ساج پهن می‌کنند. این نان بزرگ‌تر از نان بلوطی و و شبیه نان لواش است. این نان قهوه‌ای روشن است.

 

آش کارده یکی از آش‌های معروف این منطقه و فارس است. برای تهیه‌ی این غذا، کارده را که گیاهی گرمسیری با برگ‌های پهن است، خرد می‌کنند و در آبلیمو می‌خوابانند، تا ترش شود. بعد از دو روز آب به آن اضافه می‌کنند. بعد از جوشیدن، گندم و برنج نیم‌کوب به آن اضافه می‌شود.

 

به طور حتم خود حدس زده‌اید در رستوران‌ها همان غذاهای معمول ارائه می‌شود و غذاهای محلی را شاید بتوانید از در دیدار از عشایر محلی تهیه کنید.