طرح ملی زیتون در سال 72 با شعار تامین روغن کشور و کاهش وابستگی به روغن وارداتی کلید خورد، اما زیتون‌کاران بعد از 21 سال، تولید را کاملا غیراقتصادی می‌دانند. آنها می‌گویند بخش تحقیق کار خود را به درستی انجام نداده است. نهال‌هایی که به کشاورزان داده‌اند، تولید بسیار کمتری دارد که باعث شده است، درآمد زیتون‌کاران در جنوب کشور در هکتار از 400 هزار تومان فراتر نرود.
غلامعلی حیدری زیتون‌کار کهکیلویه و بویر احمد می‌گوید 14 هزار هکتار زیتون‌کاری در استان فارس انجام شده است، اما تولید این باغ‌ها در هکتار بین 180 تا 1500 کیلوگرم است، در حالی که تولید باغات زیتون در کشورهای ایتالیا و اسپانیا به 30 تن در هکتار نیز می‌رسد.
وی با بیان اینکه چه کسی باید به عملکرد بسیار پایین باغات زیتون کشور پاسخ دهد، گفت: بخش تحقیق کار خود را به درستی انجام نداده است. نهال‌هایی که به کشاورزان داده‌اند رقم مناسبی نبوده، عملکرد پایینی دارد.
حیدری گفت: در طی 21 سال اخیر نیز هیچ کار تحقیقی تازه‌ای برای افزایش عملکرد صورت نگرفته است.
وی افزود: مسئولان هم هیچ راهکار و تدبیری در زمینه پایین بودن عملکرد زیتون نداشته‌اند.
این در حالی است که کشور عضو شورای بین‌الملل زیتون است و سالانه 30 میلیون دلار حق عضویت پرداخت می‌کند، تا با استفاده از تجربیات و دانش کشورهای دیگر باغات زیتون دیگر را توانمند کند.
این زیتون‌کار بویر‌احمدی گفت: تنها سودی که عضویت ایران در شورای بین‌الملل زیتون داشته است، سفرهای مرتب خارجی برای مسئولان و ایجاد رابطه برای تجارت و واردات زیتون شده است.
حیدری که خود را دارای لیسانس فلسفه غرب عنوان می‌کند، گفت: عمر تولید‌کننده‌های زیتون شبیه ساعت‌های شنی شده است که با تغییر هر دولتی به پایانش نزدیکتر می‌شود و مسئولان نیز تلاشی برای رفع این مشکلات نمی‌کنند.
وی در تشریح دلایل اقتصادی نبودن تولید زیتون در کشور گفت: ارقامی که آن زمان به کشاورزان داده‌اند، مناسب نبود از سویی دیگر ارقام نیز ناهمگن بوده‌اند و همسویی در تولید نداشتند.
حیدری افزود: از سویی دیگر هزینه احداث باغ بالا بود و در ادامه زیتون‌کاران را گرفتار بانک‌ها کرد و اندک سود حاصل از باغ را به صندوق بانک‌ها ریختند.
وی همچنین گفت: طرح توسعه زیتون با هدف تامین روغن به درستی عملی نشد و باغات زیتون نقش فضای سبز را داشتند.
این زیتون‌کار همچنین تصریح کرد: بسیاری از اقلیم‌ها ناسازگار برای تولید این محصول بودند که بخش تحقیقات آن زمان به درستی تشخیص نداده بود به طوری که ضریب تبدیل به روغن در منطقه جنوب کشور 14 درصد است که رقم بسیار پایینی می‌باشد.
به گفته حیدری سال گذشته از هر هکتار باغ زیتون با کیلویی 2 هزار تومان حدود 400 هزار تومان نصیب باغدار می‌شد که حتی کشت دیمی هم سود بیشتر از این داشت.
این زیتون‌کار بویر‌احمدی گفت: کسانی که تا دیروز از توسعه باغات زیتون حرف می‌زدند، اکنون می‌گویند توسعه باید متوقف شود چرا که آنها نیز معتقدند زیتون‌کاری اقتصادی نیست.
وی گفت: 75 درصد زیتون کشور اکنون به کنسرت تبدیل می‌شود و تنها 25 درصد آن روغن‌گیری می‌شود و سالانه نهایتا 6 هزار تن روغن زیتون استحصال می‌شود.
این زیتون‌کار معتقد است که اکثر روغن استحصالی از درختان بومی و خودرو به دست می‌آید و باغاتی که بعدا توسعه یافته است، نقش کمتری در تولید روغن دارد.
حیدری در ادامه نقش بودجه مبارزه با آفات را نیز در فرآیند بیماری و کاهش عملکرد موثر خواند و گفت: سال گذشته 80 درصد باغات زیتون شمال با حمله آفت مگس زیتون از بین رفت تنها 4 میلیارد تومان برای مبارزه با این آفت و ملخ اختصاص دادند در حالی که سال 83 برای مقابله این آفت 4 میلیارد تومان منظور شده بود.
وی افزود: آفت مگس زیتون بیو تروریسم است که سال 82 از مرز عراق وارد کشور شده است و با مسببان برخوردی هم نشده است.
فارس