علی رضایی‌پور ، افزود: براساس استاندارد بهداشت جهانی دوره‌ی پرورش مرغ باید بین 40 تا 48 روز باشد که این دوره در ایران بیشتر از روزهای تعیین شده است.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: پرورش مرغ بیشتر از 48 روز موجب اضافه وزن محصول شده و نوعی خسارت برای تولید‌کننده به شمار می‌آید.
وی مضرات بالا رفتن سن مرغ را در بالا رفتن چربی محوطه بطنی، کاهش ضریب تبدیل غذایی و عنوان کرد و گفت: از سوی دیگر علاوه بر افزایش مصرف دان، این دسته از طیور بیشتر مستعد ابتلا به بیماری نیز خواهند بود.
رضایی‌پور گفت: متأسفانه در کشور ما مرغداران برای جلوگیری از ضرر و زیان مالی مرغ را بیش از حد نگهداری می‌کنند.
تولید مرغ گوشتی با وزن بالا مانع صادرات!
وی اظهار کرد: متأسفانه کشور ما به دلیل تولید مرغ گوشتی با وزن بالا در صادرات نیز با مشکلاتی مواجه است، همین امر باعث شده تا تولیدات ایران مورد پسند بازارهای منطقه و جهان نباشد.
وی امکان افزایش تعداد دفعات جوجه‌ریزی را از مهم‌ترین مزایای تولید و مصرف مرغ گوشتی با سایزهای استاندارد جهانی دانست و تصریح کرد: کاهش هزینه‌های تولید سبب افزایش رقابت‌پذیری صنعت و جذب بازارهای منطقه می‌شود.
وی تنها دستگاه نظارتی بر فعالیت مرغداران را اداره کل دامپزشکی عنوان کرد و گفت: مرغداران در صورت مواجه شدن با خسارت احتمالی می‌توانند با استفاده از سامانه‌ی الکترونیکی طیور اداره کل، مشخصات کامل تلفات را ثبت کنند.
وی تاأکید کرد: در این راستا می‌توان، با تعیین وزن و سن بهینه پرورش مرغ گوشتی در واحدهای مرغداری و فراهم کردن بستر لازم در جامعه برای اصلاح الگوی مصرف، در راستای رفع این مشکل اقدام کرد.
رضایی‌پور به تولید مرغ سبز در استان اشاره کرد و افزود: افزایش اقبال مردم به استفاده از این محصول نیازمند فرهنگ‌سازی و تبیین فواید کاهش مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها در پرورش این محصول است.
ایسنا