احمد بلندنظر در گفت وگو با «اقتصادنیوز» با اشاره به نیاز سرانه ۱۴ هزار تنی کشور به روغن زیتون گفت: سالانه در خوشبینانه‌ترین حالت چهار هزار تن روغن زیتون تولید می‌شود.
وی افزود: حتی امسال سال ناآور است و میزان تولید به کمتر از چهار هزار تن می رسد. براین اساس نیز بیش از ۱۰ هزارتن روغن زیتون از اسپانیا، ایتالیا، یونان، ترکیه، مراکش و سوریه وارد کشور می‌شود.
عضو مشورتی شورای بین‌المللی زیتون، درخصوص کیفیت روغن زیتون های وارداتی گفت: در سال‌های اخیر به دلیل افزایش قوانین و مقررات و نظارت‌ها در آزمایشگاه‌ها تقلبی و غیرتقلبی بودن کالا مشخص می‌شود. حتی ما باقیمانده سموم و فلزات سنگین روغن‌های وارداتی را نیز محاسبه می‌کنیم و در نتیجه روغن تقلبی وارد کشور نمی‌شود.
وی تاکید کرد: اگرچه در سال‌های گذشته روغن زیتون تقلبی وجود داشت اما الان روغن زیتون تقلبی وجود ندارد و آنچه بیشتر دیده می‌شود روغن‌های زیتون بی‌کیفیت است. اما عمده روغن‌های وارداتی در بازار ایران روغن‌های زیتون معمولی هستند. یعنی روغن‌های فوق بکر و بکر کمتر وجود دارد و روغن‌های کنجاله زیتون اصلا وجود ندارد. چون واردات آن‌ها ممنوع است.
بلندنظر کیفیت محصولات تولیدی داخل را نیز در برخی سال‌ها نامطلوب خواند و گفت: در برخی سال‌ها کشاورزان محصول زیتون را با تاخیر به کارخانه می‌رسانند. به همین دلیل کیفیت محصول کاهش می‌یابد. اما چون اکنون میزان تولید کاهش یافته است محصول ظرف ۴۸ ساعت به کارخانه ارسال می‌شود.
وی سپس گفت: درحال حاضر به دلیل کاهش تولید، ۸۰ درصد کارخانه‌های روغن‌کشی غیرفعال هستند و آن‌ها فقط در صورت تغییر تجهیزات می‌توانند فعال شوند، چون دستگاه‌های روغن‌کشی محصولات دیگری همچون روغن کنجد با روغن زیتون متفاوت است.
رئیس شورای ملی زیتون ایران در نهایت به مصرف‌کنندگان توصیه کرد: زیتون بی‌هسته ، زیتون سیاه، بی‌بو و تصفیه شده نخورند.
وی یادآور شد: زیتون سبز هسته‌دار بهترین زیتون است و بهترین روغن زیتون، روغنی است که سبز مایل به زرد باشد، بوی میوه زیتون یا بوی چمن زده شده یا بوی گوجه فرنگی را بدهد. در ضمن وقتی مردم این روغن را می‌خورند باید تلخی و سوزشی را نیز حس کنند.