تاریخ درج تولید مواد غذایی با آنچه باید باشد متفاوت است

مهدی خلج  - سه‌شنبه - در همایش غذای سالم به مفهوم عمر ماندگاری مواد غذایی اشاره و اظهار کرد: عمر ماندگاری مدت زمانی است که یک ماده غذایی را بتوان در شرایط مناسب نگه داشت؛ به طوری که کیفیت تغذیه‌ای و بهداشتی آن را بتوان حفظ کرد و اولین نکته همین است که تولید و فرآوری موادغذایی باید در شرایط مناسب صورت گیرد.

دکتر خلج ضمن پراهمیت خواندن درج تاریخ گفت: در واحدهای مختلف دامداری، کشتارگاه و مرکز بسته بندی و... بودم و دیده ام که تاریخ درج تولید با آنچه باید باشد متفاوت است.

وی با اشاره به اینکه مصرف کنندگان، تولیدکنندگان و دستگاه های حاکمیتی همه باید نقش های خود را دراین مورد تعریف کنند، گفت: آشنایی مصرف کنندگان با مسئله درج تاریخ تولید به صورت تدریجی است. اگر دستگاه های ذی ربط ما، صدا و سیمای ما روی اهمیت و افزایش آگاهی مردم کار کنند و این موضوع به مطالبه مردم و به فرهنگ عمومی تبدیل شود، تولید کنندگان و دستگاه های نظارتی را وادار می کند با دقت بیش تر به این موضوع بپردازند.

خلج با بیان اینکه تولید کنندگان بیشترین مسئولیت را در حوزه درج زمان تولید و انقضا و ترکیب مواد به عهده دارند، گفت: وقتی عمر ماندگاری تعیین می شود و تولیدکنندگان باید به این فکر کنند که چه باید بکنند تا عمر ماندگاری مواد غذایی تولیدی را افزایش دهند. درحالیکه تولیدکنندگان دنبال این هستند که با دیپلماسی و چانه زنی های سیاسی بتوانند عمر ماندگاری ماده غذایی را افزایش بدهند.

وی با تاکید به ضرورت مطالعه مستمر در مورد درج تاریخ تولید موادغذایی و ارتباط تولید کنندگان با دانشگاهیان افزود: تولید کنندگان مواد غذایی با دانشگاهیان ارتباطی ندارند که آنها مطالعه مستمر و مستند بکنند که آیا تاریخ تولید درج شده روی لیبل مطلوبیت کافی را دارد یا خیر.

خلج با اشاره به ضرورت نظارت دستگاه های حاکمیتی روی مطلوبیت تاریخ مندرج تولید مواد غذایی گفت: در سال 1382 در سازمان دامپزشکی کشور با مطالعه روی مستندات که در کشورهای معتبر وجود داشت و تحقیقات داخل کشور که به آن اضافه شد به صورت کتابچه عمر ماندگاری برای همه فرآورده ها مورد لحاظ قرار گرفت.